ตอนนี้ฝันกำลังเดินหน้า สถานีแรกของฝันหยุดที่เมืองนาริตะ ประเทศญี่ปุ่น ฝันต้องหมุนนาฬิกาสองรอบถึงจะตรงตามเวลาในท้องถิ่น อย่างนี้ก็หมายความว่าฝันกำลังใช้เวลาในอนาคตอยู่สินะ ฝันเดินสำรวจรอบๆ เพราะฝันจะได้เส้นยืดสายสองชั่วโมง ก่อนจะออกเดินทางต่อไปยังเมืองซีแอตเทิล ประเทศอเมริกา หลังจากเดินไปเดินมาได้ซักพัก ฝันก็ตัดสินใจไปหาที่นั่งพักเฉยๆ เหตุผลที่แท้จริงไม่ใช่เพราะว่าเหนื่อยแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะถ้าฝันเดินนานกว่านี้ ฝันได้ซื้อขนมทานจนหมดตัวเสียก่อนแน่ๆ คนญี่ปุ่นแลมีความสามารถที่จะเปลี่ยนขนมหรือผลิตภัณฑ์พื้นบ้านของตัวเองให้ดูมีค่า มีเรื่องราว และมีประวัติศาสตร์ที่พวกเขาภาคภูมิใจอยู่ในของทุกๆชิ้น ทุกสิ่งอย่างจึงดูประณีตและละเอียดอ่อน ดึงดูดสายตาของผู้ที่พบเห็นได้เป็นอย่างดี ฝันเชื่อว่า ไม่ว่าจะของชิ้นใด หากเราภูมิใจในสิ่งนั้นแล้ว ทุกคนจะสามารถรับรู้ได้ถึงคุณค่าที่ซ่อนอยู่ภายใน เมื่อสมัยที่ฝันเรียนภาษาญี่ปุ่น ฝันเคยถามคุณครูถึงเรื่องความใส่ใจของคนญี่ปุ่นต่อการทำอาหารอยู่เหมือนกัน เซนเซย์ตอบมาประมาณว่า คนญี่ปุ่นเชื่อว่าทุกๆสิ่งจะมีวิญญาณหรือเทพเจ้าสถิตอยู่ การทำสิ่งต่างๆด้วยความประณีตอ่อนโยนก็ถือว่าเป็นการเคารพท่าน เพราะเรากำลังนำวัตถุดิบนั้นๆมาทำเป็นอาหารต่อชีวิตให้กับเราต่อไป ว่าอย่างนี้แล้วก็อยากให้คนไทยเราหันมาให้ความสนใจกับผลิตภัณฑ์พื้นบ้านของเราบ้าง ใส่ใจในสิ่งที่เรามีกันบ้าง เรามีแต่ของดีๆทั้งนั้น แต่เรากลับมองว่ามันไม่ดีเท่าของฝรั่ง ช่างน่าเศร้าใจ 

ได้เวลาเดินทางต่อไปยังสถานีถัดไปแล้ว ฝันมองรอบๆตัว กวาดตาไปตามที่นั่งในแต่ละแถว ฝันก็ยังไม่เห็นวี่แววของคนที่ฝันรู้จัก หรือแม้แต่คุ้นตาเลยแม้แต่นิด คนบางคนก็มีบทบาทแค่ห้านาทีหรือน้อยกว่านั้นในโลกของเรา เราอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อรู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่ตลอดการเดินทางที่ยาวนานขนาดนี้ ฝันก็อยากจะมีคนรู้จักโผล่มาให้ได้เห็นหน้าเหมือนกันนะเนี่ย 

ในเครื่องบินมีหน้าจอ LCD ติดอยู่หลังเบาะของผู้โดยสารด้านหน้าให้เราได้เล่นฆ่าเวลาตลอด 17 ชั่วโมงนี้ (มีเวลาให้ฆ่าเหลือเฟือเลยทีเดียว) มีทั้งหนัง เพลง เกม และอื่นๆอีก ฝันลองเปิดดูรายชื่อหนังที่มี ไม่มีเรื่องไหนน่าสนใจเลย ฝันจึงตัดสินใจเปิดไปดูการ์ตูนเรื่องโปรด “มู่หลาน” แทน อย่างน้อยก็ของนั่งดูไปฮัมเพลงไปด้วยแล้วกัน เพราะฝันชอบเพลง Reflection และเพลง I'll Make a Man Out of You เอามากๆ แต่ด้วยความที่เราสามารถเลือกภาษาได้ด้วย มู่หลานเป็นคนจีน เรื่องนี้เกิดขึ้นในประเทศจีน ฝันเรียนภาษาจีน แล้วทำไมจะไม่ล่ะ ดูภาษาจีนเลยดีกว่า ฝึกภาษาไปในตัว แถมน่าจะได้อรรถรสมากยิ่งขึ้นด้วย เมื่อหนังเริ่ม ฝันก็กรอไปจนถึงตอนที่เพลงแรกเริ่มบรรเลง เส้นประสาททั้งหมดตื่นตัวเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเส้นประสาทที่เป็นญาติกันกับกระดูกค้อน ทั่ง และโกลนในหูทั้งสอง เนื้อเพลงเริ่มลองล่องเข้ามาในโสตประสาทอย่างต่อเนื่อง และภายในเวลาไม่ถึงสองนาที ฝันเปลี่ยนภาษาค่ะ! ไม่รู้ว่าฝันงงหัวเพราะความกดอากาศที่เปลี่ยนไป การนอน (ที่ไม่ค่อยสบายกาย) มากเกินไปตลอดการเดินทางเที่ยวที่ผ่านมา หรือภาษาที่สวยงามเกินสมองน้อยๆของฝันจะประมวลผลทัน กว่าจะรู้ตัวอีกที ฝันก็ค้นพบว่าอากาศรอบตัวเริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ ฝันกระชับเสื้อกันหนาวเข้าอีกนิด กางผ้าห่มที่ได้รับมา คลุมช่วงล่างทั้งหมด ท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงัดและมืดสนิท ความเย็นยังมาตามตื้ออย่างไม่มีทีท่าว่าจะเลิกราง่ายๆ ฝันเปิดหน้าจอ LCD ขึ้นมาอีกหน กดไปดูแผนที่การเดินทางซึ่งจะบอกจุดปัจจุบันที่เราอยู่ ว่าอยู่ที่ไหนแล้วบนโลกใบนี้ และมาได้ไกลแค่ไหนแล้วบนเส้นทางจากจุดเริ่มต้น ฝันคิดว่าตอนนี้ ฝันกำลังอยู่เหนือมหาสมุทรแปซิฟิกที่ได้ชื่อว่าเป็นผืนน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโลก เพราะกินพื้นที่ถึง1 ใน 3 ของพื้นผิวทั้งหมดของโลกเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่าอุณหภูมิจะต่ำขนาดนี้ ถ้าหากฝันอยู่บนเรือเดินสมุทร จะเป็นอย่างไรกันนะ 

   

รัตติกาลและความเย็นยะเยือกเป็นฝ่ายชนะฝันไปในที่สุด ฝันค่อยๆปิดเปลือกตาที่แสนอ่อนล้าลง คงถึงเวลาที่จะให้มันได้พักผ่อนยาวๆอีกหน ก่อนจะลืมตาขึ้นมาและออกผจญภัยต่ออย่างสดชื่น ไม่รู้ว่าข้าวเช้าวันต่อไปจะเป็นอะไร น่าจะดีถ้ามีโกโก้ร้อนๆด้วย ฝันเม้มปากเมื่อคิดถึงความอุ่นท้องที่จะได้รับหลังดื่มมัน อืม ใช่เลยอุ่นๆ แต่ทำไมถึงมีกลิ่นเหมือนเหล็กด้วยล่ะ อ๋อนั่นสินะ สงสัยอากาศข้างบนนี้คงแห้งมากเกินไป ปากแตกเฉยเลย