หมู่บ้านที่ฝันได้อยู่คือที่ Chatham Square (อ่านว่า ชา-ธั่ม แรกๆฝันชอบอ่านผิด เวลาใครถามว่าอยู่ไหน นี่ก็ตอบว่าจะไป “ชะอำ” อย่างเดียวเลยค่ะ) เป็นสมรภูมิทีดีที่สุดในความรู้สึก เพราะเป็นสถานที่ที่รถทุกสายจะขับผ่าน (ซึ่งมันเป็นประโยชน์มากจริงๆเวลาจะกลับจากที่ทำงาน เพราะเรารอได้หลายสาย) อยู่ติดเป็นคู่แฝดกับ Patterson ที่ต้องเดินมารอรถที่หน้าหมู่บ้านเรา และหมู่บ้านไฮโซ Commons ที่อยู่ไม่ไกล (ไฮโซขนาดที่มีเครื่องซักผ้าในห้องให้ใช้ด้วยนะเออ)

จากสนามบิน Orlando International Airport ก็จะมีรถบัสพาพวกเราพนักงานหน้าใหม่หัวดำๆไปที่ Disney housing complex ต่างๆ หลังจากจัดการเรื่องหลักฐาน และถ่ายรูปบัตรประจำตัวเข้าออก (ซึ่งต้องทำใจ เพราะการนั่งเครื่องเป็นวันๆนั้น หัวเหนียวมาก น้ำไม่ได้อาบ หน้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง ว่ากันง่ายๆ สภาพดูไม่จืดค่ะ) เราก็รับกุญแจแล้วก็เข้าบ้านได้เลย ฝันเดินไปตามทางที่เขาบอก ลากกระเป๋าเดินทางสองใบ เพื่อนๆที่เดินมาด้วยกันก็ทยอยเข้าบ้านกันไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่เห็นวี่แววหลังของเรา เราก็เดินต่อไป ค่อยๆอ้อมตามถนนไปเรื่อยๆ เพื่อค้นพบว่า อยู่สุดหมู่บ้านเลยค่ะ แล้วที่น่าโมโหกว่าก็คือจากทางเข้าใหญ่เมื่อซักครู่จะมีทางคนเดินที่สามารถลัดตรงเข้ามาได้เลย โดยฝันไม่ได้มีความจำเป็นที่จะต้องไปอ้อมโลกอย่างที่เพิ่งทำไปแต่อย่างใด ถือซะว่าเดิน survey ที่ทางก็แล้วกัน

บ้านที่นี่หลังเบ่อเร่อเลย แต่มันจะโดนหั่นแยกเป็นห้องๆอีกที ฝันโชคดีได้อยู่ชั้นแรก จะได้ไม่ต้องลำบากแบกกระเป๋าเดินทางใบเขื่องขึ้นบันได ตัวตึกจะเป็นสีคล้ายๆโอวัลติน ข้างนอกมีต้นไม้ปลูกอยู่เต็มไปหมด ร่มรื่นมาก เหมือนได้เข้าไปอยู่ในหนังฝรั่งซักเรื่อง เอาล่ะ ได้เวลาเข้าบ้านใหม่ ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ ปรับตัวเข้าสู่สิ่งใหม่ๆ

ด้วยมือที่สั่นเทา ฝันเสียบลูกกุญแจเข้าไป แกร๊ก บิดไม่ออกแฮะ เปลี่ยนลูกกุญแจอีกดอกแทน แกร๊ก ไม่ออกอีก ฝันยืนหมุนทั้งกุญแจ หมุนทั้งลูกบิดสลับไปสลับมาอยู่อย่างนั้นนานสองนาน แกร๊กๆๆ กึก กึก แกร๊ก... ฮัลโหล จะเข้าบ้านค่า ขอร้องล่ะ แค่เข้าบ้านก็ไม่ง่ายซะแล้วสิ