เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
How SucksDectillJan
Dear Emptiness (you know what it taste like?)



  • แด่ความว่างเปล่า



    เราชนแก้ว ร่วมเฉลิมฉลองให้กับความว่างเปล่า
    ที่ได้รับมาในชีวิต


    ----------

     
    ผมยกแก้วขึ้นพร้อมกับกล่าวปราศรัยแก่ทุกคนที่ร่วมรับประทานอาหารในค่ำคืนนี้
     สำหรับความว่างเปล่าที่ได้รับมานี้ ผมจะรักษาและดูแลมันอย่างดี
    ผมรู้สึกขอบคุณจริงๆ และเป็นเกียรติเหลือเกิน ที่ชีวิตนี้ได้รู้จักกับมัน


    เป็นเกียรติเหลือเกิน..
    ให้ตายสิวะ


    ..............



    หลังจากที่กล่าวคำปราศรัยงี่เง่านั่นจบลง
    ผมกระดกแก้วที่บรรจุความว่างเปล่าราคาแพง 
    แบบที่หาซื้อที่ไหนไม่ได้ และไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโอกาสได้ลิ้มรสชาติของมัน..





    ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยรู้หรอกว่ารสชาติของความว่างเปล่า มันจะห่วยแตกขนาดไหน
    เคยได้ยินตอนเด็กๆ ว่าคนงี่เง่าและโง่เง่าเท่านั้น ถึงจะรับรู้รสชาติเฮงซวยซังกะบ๊วยนั่นได้ดีที่สุด



    และหลังจากที่ผมได้ลองดื่มมันเข้าไป 
    สิ่งที่ผมสัมผัสได้คือมันไม่ใช่รสชาติที่เหม็นบูดอ้วกแตกเหมือนกับพวกโยเกิร์ตหมดอายุ
    แล้วก็ไม่ใช่รสชาติแสนบัดซบแบบผักที่ผมเกลียด


    แต่ว่ามันกลับเป็นรสชาติที่ขมปร่าซะจนไม่กล้าจะกลืนลงคอ
    และโชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้
    ที่รสชาติของมัน ดันซึมเข้าไปในร่างกายของผมเรียบร้อย แบบไม่ทันจะรู้ตัว



    บางทีมันอาจให้ความรู้สึกที่คล้ายๆ กับรสชาติเศร้าล่ะมั้ง
    เพียงแต่ว่ามันไม่ได้เข้าไปบาดในร่างกายกับจิตใจอย่างรุนแรงในเวลาอันรวดเร็วอย่างนั้น



    แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้ผมรู้สึกซังกะตายจนแทบอยากจะตาย
    เหมือนเป็นน้ำยาลบล้างความทรงจำ
    ลบความหมายของทุกสิ่งทุกอย่าง 
    ที่ผมเคยคิดว่ามันมี

    ...



     The emptiness
    you know what it taste like?

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in