เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Y Books ReviewsLucreazia
พันธนาการแห่งสายน้ำ

  • ชื่อเรื่อง: พันธนาการแห่งสายน้ำ
    ผู้เขียน: สายลม ณ ปลายสารท
    ภาพประกอบ: หวังอี
    สำนักพิมพ์: Nabu Publishing
    จำนวน: 2 เล่มจบ 
    จำนวนหน้า: 928 หน้า
    ราคา:  บ็อกซ์เซ็ต 1,099 บาท, หนังสือ 950 บาท


    เรื่องย่อจากปกหลัง:
    เหมันต์กลืนวสันต์ แคว้นเป่ยชางรวบกลืนแคว้นเหลียน หนึ่งส่งครามลิขิตการพบพรากของคน หลายคนพรากจาก คนคู่หนึ่งกลับได้พบพาน ก่อเป็นสายสัมพันธ์ที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น

    มีคำร่ำลือว่าอวี้เฉียนลุ่มหลงบุรุษผู้หนึ่ง แม้กุมอำนาจทั้งราชสำนักอยู่ในกำมือแต่กลับเห็นแก่หน้าของเขา ยินยอมให้เหลียนอ๋องอายุเยาว์นั่งบัลลังก์ต่อไป

    ดุจสายน้ำตกที่กระจ่างและสะอาด ตัวตนของพระมาตุลาแคว้นเหลียนเป็นเช่นนี้มิน่าอวี้เฉียนจึงปักใจไม่เลิกราแต่กลับไม่กล้าคว้าไว้โดยเปิดเผย ทว่าฉีเซี่ยงหยวนไม่ใช่อวี้เฉียน ของที่อยากได้ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องได้มา!

    ฉีเซี่ยงหยวนลิขิตชะตาตัวเองมาชั่วชีวิต แต่กลับไม่ทราบว่าชะตาในเรื่องความรักมิใช่สิ่งที่คนจะลิขิต หัวใจเต้นเป็นจังหวะของมันเอง ไม่มีผู้ใดสามารถควบคุม และไม่มีผิดถูกใดสามารถตัดสิน"


    ความเห็นส่วนตัวหลังอ่านจบ: ★★★★ (4/5คะแนน)

    ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่าซื้อมาเพราะปกและเพื่อนนี่บิลด์หนักมากกกกกก ว่าดีมากกกกกกจนซื้อมาในที่สุด
    จากนั้นอันตัวเรายังไม่คุ้นเคยกับการอ่านนิยายจีน ๆ ไม่ว่าจะวายหรือนอร์มอลก็เก็บเรื่องนี้เข้ากรุดองไป
    จนมาวันนี้ นับสิริเวลาดองก็ร่วมจะสามปีเเล้ว ถึงได้ฤกษ์งามยามดีหยิบขึ้นมาปัดฝุ่นอ่าน 5555
    เเล้วพบว่าดีอย่างที่เพื่อนเคลมเเละบิลด์หนักมากจริง ๆ 
    รู้สึกดีเล็กน้อยที่ก่อนจะอ่านเรื่องนี้ไปฝึกปรือการอ่านนิยายจีนมาเยอะพอสมควร ไม่งั้นคงไม่อิน ไม่งั้นคงไม่รู้สึกสนุกไปกับเรื่องนี้เท่าที่ควรจะเป็น

    เข้าเรื่องกัน...
    เล่มเเรกเนี่ยเปิดเรื่องมา ขอสารภาพตามตรงว่าเเอบงงเล็กน้อย ทั้งชื่อคน ชื่อตำเเหน่ง ชื่อเเคว้น
    พอจับจุดได้สักพักแล้วก็จะโอเค
    เเต่เเบบตอนเปิดมาคือน้ำเน่ามากนะ ตามขนบนิยายโบราณ(?)เชียว 5555
    คือพระเอกใช้เล่ห์เหลี่ยม ใช้กำลังบังคับข่มเหงนายเอกหลังจากทำศึกชนะ
    ตอนเเรกก็คิดนะ ว่าจะไปรักกันอีท่าไหน เเถมในใจเรายังดูถูกเขาอีกว่ารักแบบนี้คือตื้นเขินไปมั้ย
    พออ่าน ๆ ไป เออ... พระเอกคือดีเเฮะ คือรักจริง ให้เกียรติแบบสุด ๆ
    กลับเป็นเราเสียอีกที่ปวดหัวกับนายเอกไปพร้อม ๆ  กับพระเอก 5555555555
    คือนายเอกเป็นคนดีนะ ดีมาก ๆ ใจกว้างมากจริง ๆ จนบางทีก็คิดแบบพระเอกนะว่าหึงหน่อยก็ได้ เเสดงว่ารักกันสักนิดบ้างเถอะ พ่อคุณทูนหัว 55555555
    เเต่อันที่จริง คนอ่านอย่างเรา ๆ ก็รู้ว่านายเอกรักพระเอกมากเหมือนกัน เเต่พระเอกไม่น่าจะรู้ได้ เพราะตัวเองบังคับ กักขัง แถมในใจยังรู้สึกผิดที่ใช้วิธีการที่ไม่ถูกต้องในการได้ตัวนายเอกมาเเต่เเรกอีกต่างหาก
    ซึ่งจุดนี้นี่เเหละ ที่เราบวกคะเเนนให้พระเอกรัว ๆ คือต้องเป็นเเบบนี้ค่ะ
    ต้องรู้สึกผิด ทำอะไรที่จริงใจทดเเทนเเล้วยังออกปากขอโทษขออภัยนายเอกเป็นทางการทั้ง ๆ ที่รักกันเเล้ว คือไม่ปล่อยผ่านเลยไป เนี่ยเเหละสิ่งดี

    ตัวละครอื่น ๆ ในเรื่องเราก็ค่อนข้างชอบมาก
    มีมิติดี รัก โลภ โกรธ หลง เป็นธรรมดาของชีวิตมนุษย์
    เขียนได้กลมและมีชีวิตชีวาดี 
    นอกจากนี้ยังชอบตอนที่ลูกชายนายเอกรู้ความจริง แล้วพระเอกบอกนายเอกว่า จะคืนลูกชายให้เอง
    สุดท้ายพระเอกยอมทำให้ลูกชายนายเอกเกลียดตัวเองเเทน
    ยอมเป็นโล่ เอาตัวเองเป็นเกราะกำบังปกป้องนายเอกทุกสิ่งอย่าง
    อ่านแล้วเเบบ โหยยยยย จะหาคนเเบบนี้ได้อีกที่ไหน 
    สมควรเเล้วที่เป็นต้าอ๋อง 
    คือเชื่อในสิ่งที่คนเขียนนำเสนอจากการกระทำของตัวละครในหลาย ๆ เหตุการณ์
    (คือคนนี้จะไม่ใช่เเนวเขียนว่าคนนี้ฉลาด คนนั้นเก่ง แต่ไม่มีที่มาที่ไปให้น่าเชื่อว่าเป็นเเบบนั้นตามที่บรรยายเลยสักนิดอะไรงี้)


    ที่สำคัญของเรื่องนี้คือเราอ่านได้ช้ามากกกกกกกกกกกกกกก
    พยายามอย่างยิ่งที่จะอ่านให้จบไว ๆ เพราะมีหลายเรื่องที่อยากอ่านในวันหยุดว่าง ๆ ที่เดี๋ยวนี้มีไม่มากเหมือนเเต่ก่อน
    เเต่พบว่าตัวเองอ่านได้ช้ามากกกกกกกก ไม่ใช่เพราะไม่สนุกนะ
    กลับกันเลย เพราะสนุก เเละคนเขียนใช้ภาษาได้ดี สละสลวยจนเรารีบอ่าน ๆๆๆๆ ไปเเบบนั้นไม่ได้
    คืออ่านเเล้วรู้สึกถึงความรัก ความผูกพันของตัวละครทุกตัวในเรื่อง
    เรียกได้ว่าถ่ายทอดออกมาได้ดีเลยเเหละ
    เรื่องอาจจะดูเนิบนาบไปบ้าง สำหรับคนที่ชอบอะไรเร็ว ๆ หรือดราม่าจัด ๆ 
    เรื่องนี้ไม่เป็นเเบบนั้นคือทุกสิ่งเรียงร้อยด้วยเหตุผล ลำดับตามเรื่องดี เรื่องเเว่นเเคว้นเรื่องสงครามก็เก็บรายละเอียดได้ดี

    ส่วนตอนสุดท้ายคืออาจจะไม่ถูกใจนักอ่านบางคน เพราะนักเขียนไม่ได้เขียนให้จบเเบบรักกันชั่วกัลปาวสานนะจ๊ะ เเล้วตัดจบเลย
    เเต่เลือกที่จะนำเสนอว่าสุดท้ายเเล้วคนเรารักกันมากมายเเค่ไหน ผูกพันจนลึกซึ้งถึงวิญญาณก็ต้องมีวันที่จากกัน
    ชอบเหตุผลที่นักเขียนเลือกให้นายเอกจากไปก่อน (ด้วยโรคที่สมเหตุสมผล และด้วยวัยที่เรียกว่ายังหนุ่มในสมัยนี้ เพราะสมัยก่อนอายุขัยคนไม่ยืนยาวเท่าปัจจุบัน) 
    ที่ให้นายเอกจากไปก่อน  เพราะต้องการให้พระเอกต้องทนรับความเจ็บปวดกับการสูญเสียบ้าง เพราะความผิดตั้งเเต่เเรกเริ่มที่ไปบังคับฝืนชิงนายเอกมาจากบ้านเกิดเมืองนอน
    เรารู้สึกว่านักเขียนมีเหตุผลเเละวางเส้นเรื่องมาดีมากจริง ๆ ที่สำคัญทีไม่หวั่นไหวกับเสียงเเละสิ่งเร้าภายนอก คือพล็อตมาเป็นเเบบนี้ ก็เขียนเเบบนี้ ไม่เอาอกเอาใจใครเป็นพิเศษ 
    คือเราชอบนะ ชัดเจนดี
    เเล้วคือมีที่มาที่ไปด้วย อันนี้ต้องขอชื่นชมจริง ๆ 
    อันที่จริงแล้ว ตอนจบไม่ได้เศร้าโศกาอาดูรเสียน้ำตาเป็นปิ๊บ ๆ แบบนั้น
    เเต่จบได้สวยงาม ลึกซึ้ง กินใจมากในเเบบที่หนังสือนิยายรักดี ๆ เล่มหนึ่งจะจบได้
    เราชื่นชมมากจริง ๆ ติดใจตอนจบที่ลงตัวสมบูรณ์มาก 
    เเต่ไม่เหลืออารมณ์นอย ๆ ในความรู้สึกหลังอ่านจบนะ รู้สึกแค่ว่าอิ่มเอมพอใจ 5555

    สุดท้ายเเล้ว พระเอกก็ได้กลับไปอยู่ร่วมกับนายเอกชั่วนิรันดร์จริง ๆ 
    ตอนที่จบตัดไปที่โถกระดูกคือขนลุกจริง ๆ นะ
    รู้สึกว่านี่เเหละ รักเเท้ 


    เเนะนำให้สายวายที่ชอบอ่านนิยายจีนโบราณอ่านค่ะ
    ถ้าชอบเเนวรักซึมลึก เนิบ ๆ ไม่หวือหวา ภาษาสวย เรื่องนี้ตอบโจทย์มากจริง ๆ
    เรื่องนี้ถือเป็นนิยายจีนที่คนไทยแต่งที่ดีที่สุดเท่าที่เราเคยอ่านมาเลยค่ะ



    ปล. อ่านตอนพิเศษ สงสารอวี้เฉียนมากกกกกกกกกกก ถึงจะเลวร้าย เเต่คือรักนายเอกมากจริง ๆ 
    เเอบสงสารจนน้ำตาซึมเลย แง

    ปปล. ไม่ได้เขียนรีวิวนานมาก นี่มาเขียนลงตอนวันเกิดตัวเองพอดี 
    Happy Birthday to me! ถถถถถถ







Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in