แม่ง

ความรักมันจะเอายังไงกับคนวะ

การรักใครซักคนแต่กลับต้องมาร้องไห้เสียใจทุกวันมันควรจะเรียกว่าความรักได้อีกหรอวะ

หรือว่าจริงๆพี่เขาแม่งโดนยาเสน่ห์

น้ำมันพรายอะไรประมาณนั้น

แต่ถ้าหากเป็นแบบนั้นจริงๆเขาก็คงโดนน้ำมันพรายของคนที่เอาแต่ร้องไห้ตัวสั่นอยู่ข้างๆเขานี่แหละ

คนหนึ่งก็โง่ไปรักคนที่เขาพร้อมทำร้ายจิตใจได้เสมอแต่ก็ยังยิ้มยังพยายาม

อีกคนก็โง่ที่ยังมานั่งปลอบใจคนที่รักที่กำลังเสียใจเพราะความสัมพันธ์ของคนสองคนมันไม่ดีดั่งฝัน ความสัมพันธ์ที่เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเลย

“เลิกร้องไห้ได้แล้วพี่แทฮยอน” ทนไม่ไหวก็ต้องบอกให้อีกคนเลิกร้องได้แล้ว ตอนนี้มันเกือบจะชั่วโมงแล้วที่คนตัวเล็กข้างเขาเอาแต่ร้องไห้ไม่มองเขาเลยแม้แต่น้อย แม้ตอนนี้พวกเขาจะอยู่ในห้องเขาเองก็เถอะ

เอออะไรวะเนี่ย

คนตัวโตเริ่มทนไม่ไหวอุ้มคนตัวเล็กมานั่งตกก่อนจะกอดไว้แนบอก

“ฮะ ฮยอนบิน ปล่อยพี่ ฮึก” มือเล็กพยายามดันเขาให้ออกไป ดิ้นขลุกอยูาซักพักแต่อยากให้รู้ไว้ว่าเขาเองก็ดื้อพอตัว เลยกอดอยู่แบบนี้แหละจนจะรอดูว่าใครจะแพ้

แน่นอนก็แทฮยอนไง

“เลิกร้องได้แล้วดิ” ฮยอนบินกอดเอวอีกคนไว้ อีกข้างก็ลูบผมสีอ่อนของอีกคนเบาๆ เขาแม่งไม่อยากให้คนในอ้อมกอดร้องไห้แล้วเขาอยากจะไปต่อยหน้าไอแฟนไม่ได้เรื่องของคนในอ้อมกอด อยากไปด่าอยากจะไปทำห่าไรก็ได้ให้แม่งรู้ว่าสิ่งที่มันทำแย่แค่ไหน

ถ้าเป็นเขา เขาคงไม่ผิดนัด ไม่ขี้นเสียงใส่ ไม่ทำอะไรที่ทำให้ต้องเสียน้ำตาอยู่แบบนี้ ควอนฮยอนบินจะไม่ทำมันเลย

แต่ไงละ

ในเมื่อเขาไม่ใช่คนที่ถูกเลือก

ก็ต้องมานั่งปลอบเป็นคนโง่ที่ยอมเจ็บแบบนี้ป่าววะ

ก็รอดูเหมือนกัน