from: ICONSIAM opening night

a/n: งานเผามากค่ะ ฟิคที่แต่งในทวิต+ปรับภาษาแล้วก็เพิ่มตอนท้ายอีกนิดนึึง ติชมเข้ามาได้นะคะ ขอบคุณที่ติดตามค่ะ <3

คืนนี้เป็นคืนที่น่าตื่นตาและเหนื่อยล้าพอๆกันเลย

นาโอมิถอนหายใจพรืดเมื่อคิดถึึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างพิธีเปิด ที่ติดหนึบอยู่ในหัวเห็นจะเป็นเหตุการณ์ที่เธอนั่งอยู่ข้างๆผู้หญิงที่ชื่อแอน

เสียงลิฟต์แจ้งเตือนบอกชั้นที่นักแสดงสาวกดไว้ ประตูเหล็กเคลื่อนออกจากกันช้าๆเป็นจังหวะเดียวกับที่นาโอมิยกหัวขึึ้นจากผนังลิฟต์เพื่อเตรียมตัวออกไป

ทว่าเธอไม่ได้อยู่ลำพัง

ร่างเล็กเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าด้านนอกลิฟต์เป็นใคร

"Annie!" ร่างเล็กอุทานในใจ และอีกคนคงจะไม่ได้ยินหากแต่เธอไม่พูดมันออกมาด้วยก็เท่านั้นเอง

"Ms.Watts, Hello." แอนทักทายกลับ เธอยังคงอยู่ในชุดสีขาวชุดเดิมแต่ผมสีเข้มที่เคยรวบตึงนั้นถูกปล่อยยาว เธอทัดมันไว้ด้านหลังใบหูทั้งสองข้าง สร้อยคอถูกถอดออกเผยให้เห็นลำคอระหงส์ และในมือของแอนเองก็ถือรองเท้าส้นสูงเช่นเดียวกัน

นาโอมิรีบร้อนวิ่งพรวดออกจากลิฟต์ด้วยความตกใจ 

เธอไม่ได้อยากให้ใครมาเห็นเธอในสภาพนี้เลย 

ยิิ่งเป็นแอนนี่ยิ่งแล้วใหญ่ 

"Ms.Watts, Are you alright?" แอนรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างเล็กที่ดูเหมือนจะหัวทิ่มพื้นอยู่รอมร่อไว้ได้ทัน แขนเรียวช้อนเอาร่างเล็กไว้ในอ้อมแขนแล้วเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"I'm...good, Thank you." นาโอมิพยายามทรงตัวบนพื้นพลางเอ่ยขอบคุณ

แอนปล่อยมือจากอีกคนเมื่อเห็นว่าร่างเล็กคงจะไม่เป็นอะไรแล้ว

"Well then...Goodnight Ms.Watts" แอนส่งยิ้มน้อยๆให้นักแสดงจากฮอลลีวู้ดก่อนจะเดินเข้าลิฟต์ไปโดยที่ไม่รอให้อีกฝ่ายได้บอกอะไรกลับ

"Wait Annie," ก่อนที่จะได้ทบทวนความคิดของตัวเอง นาโอมิทิ้งส้นสูงคู่สวยแล้วเอื้อมไปดึงประตูลิฟต์เอาไว้

ประตูเหล็กเคลื่อนออกจากกันอีกครั้ง

"Yes?" แอนก้าวออกมาจากลิฟต์ด้วยงุนงง เธอก้าวเข้าไปหาอีกคนจนกระทั่งเธอประชิดตัวร่างเล็ก ลมหายใจร้อนจากนาโอมิทำให้แอนรู้สึกแปลก

"Ah..." ร่างเล็กเกริ่น

นาโอมิอยากจะมุดผนังตึกหนีเสียตอนนี้เลย

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเรียกอีกคนไว้ทำไม 

รู้แค่ว่าเธอไม่อยากให้อีกคนไป

ไม่ใช่ตอนนี้

"Are you okay?"

"Yes," นาโอมิสบเข้ากับตาสีเข้มของคนที่ตัวสูงกว่าอย่างอ้อยอิ่ง 

ใดๆในโลกล้วนหายไปหมดแม้กระทั่งคำพูดที่เธอคิดไว้เมื่อครู่ก็เช่นกัน

"Ms.Watts?" แอนเรียกสติอีกคน

"Yes? Oh! Ah...Are you going away?" นาโอมิสะดุ้งเล็กน้อย แต่แล้วท่ามกลางคำถามเป็นหมื่นล้านข้อ เธอก็เลือกคำถามที่ดูจะเข้าท่าที่สุด(มั๊ย?)ในตอนนี้มา

"Yeah, I intend to go home." อีกฝ่ายตอบด้วยความสัตย์จริง ตาคู่สวยกระพริบถี่ๆอย่างสงสัย

นาโอมิสูดหายใจเข้าไปจนเต็มปอดก่อนจะพ่นออกพร้อมกับคำถาม

"Would you care to join me for a drink or two?" นาโอมิเลิกคิ้วสูงเมื่อจับใจความที่ตนเองเอ่ยออกไปได้

แอนหัวเราะน้อยๆกับสิ่งที่ได้ยิน

"Seriously?" เธอถามกลับ

"Yeah I think," นาโอมิยักไหล่ก่อนจะส่งยิ้มหวานเพื่อเชิญชวนอีกคน

ร่างเล็กได้แต่ภาวนาว่าเธอคงจะไม่ทำเกินไป

"Where?" นาโอมิประหลาดใจอยู่ไม่น้อยที่เห็นอีกคนดูจะสนใจกับข้อเสนอของเธอ

"My room, There is a mini bar and we can order some snack or foods if you'd like." นาโอมิก้มลงเก็บรองเท้าสองข้างที่หล่นเกลื่อนอยู่บนพื้น เธอเงยหน้าขึ้นสบตาสีเข้มชวนใจสั่นของแอนอีกครั้ง ครั้งนี้เธอส่งสายตาอ้อนวอนออกไปด้วย

อึดใจหนึ่งผ่านไปพร้อมๆกับที่แอนยกยิ้ม

"Well if it not too intrude for you." 

"This way." นาโอมิยิ้มเยาะอย่างชอบใจก่อนจะเดินนำไปตามระเบียบทางเดิน มุ่งหน้าตรงไปที่ห้องของเธอ แอนเดินตามร่างเล็กไปยังด้วยใจที่เต้นโครมคราม

"What was you call me anyway?" แอนเอ่ยถามเมื่อทั้งคู่มาหยุดที่หน้าห้องๆหนึ่ง

"Annie, Is that okay with you?" นาโอมิเปิดประตูห้องให้อีกคนเข้าไปแล้วจัดการลงกลอนให้เรียบร้อย ขอบคุณพระเจ้าที่เธอเก็บห้องก่อนออกไปงานเมื่อตอนเย็น

"Why not" แอนยักไหล่พลางวางกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วสอดส่องไปรอบๆห้องอย่างสนใจ

ถึงมันจะดูไม่มีอะไรแแต่ก็อดคิดไม่ได้จริงๆ

ดื่มแรกกับนักแสดงสาวระดับตำนานอย่างนาโอมิ วัตต์ 

แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!

แอนยังคงกวาดสายตามองไปรอบๆ 

ที่มุมหนึึ่งของห้องใกล้ๆกับตู้เสื้อผ้า มีรองเท้าส้นสูงและรองเท้าแตะวางอยู่ข้างๆกัน เครื่องสำอางที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบบนโต๊ะเครื่องแป้ง 

ทำไมทุกอย่างมันดูน่าหลงไหลไปหมดแบบนี้นะ?

"we've got two bottles of beer, two little bottles of Vodka and soft drinks. what would you like to have?"

"um...what is your suggestion?"

"I suggest we should start with beer."

"beer sounds great."

"let's have a seat" นาโอมิชี้ไปที่โซฟาสีีขาวตัวยาวที่อยู่อีกฟากหนึ่งของห้องก่อนจะหยิบเบียร์สองขวดออกจากตู้เย็นแล้วเดินไปสมทบแขกคนสวยที่โซฟา

"here you are." นาโอมินั่งลงข้างๆหญิงชุดขาวพลางยื่นเบียร์ที่เปิดแล้วส่งให้อีกคน

"thank you."

"cheers." ดาราฮอลลีวู้ดยื่นขวดของตนเองไปชนกับขวดในมืออีกคน

"cheers." แอนว่าตามก่อนจะยกขวดขึ้นจรดปากบางของตนเองบ้าง

แอลกอฮอล์ไหลผ่านขวดแก้วเข้าไปในโพรงปาก 

ความรู้สึกร้อนไหม้ไหลไปตามลำคอลงสู่กระเพาะอาหาร 

การไม่ได้สัมผัสแอลกอฮอล์มานานมันเป็นแบบนี้สินะ

แอนวางขวดแก้วลลงบนโต๊ะพลางยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่เอ่อล้นขึ้นมาอย่างลวกๆ

คืนนี้จะต้องเป็นคืนที่ยาวนานแน่ๆเลย

เธอหันไปมองคนผมเข้มอย่างเต็มตา

แอนเป็นคนสวย

เธอเป็นคนสวยที่มีเสน่ห์

หากได้มองแล้วก็ยากที่จะละสายตาไปจากเธอได้

นาโอมิตกอยู่ในห้วงภวังค์ของตัวเองจนกระทั่งอีกคนเปิดปากตอบ

ชุดเดรสสีดำที่อีกคนสวมถูกเลิกขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นเรียวขาเนียน 

ร่างเล็กยดขวดแก้วขึ้นจรดริมฝีปากบางที่ตอนนี้ลิปสติกสีแดงได้หลุดลอกออกไปกว่าครึ่ง

แต่มันก็ไม่ได้ทำให้นาโอมิดูแย่ขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย

"how do you like this?" แอนถามขณะที่ทั้งคู่นั่งดื่มเบียร์กันเงียบๆ

ความรู้สึกกล้าหาญก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วจนนักแสดงสาวชาวไทยไม่ทันได้ทบทวนความคิดของตัวเองโพล่งคำถามที่เธออยากจะกระโดดลงแม่น้ำเจ้าพระยาเสียให้มันรู้แล้วรู้รอดหลังจากที่ถามออกไป

"the event? pretty much but it's a bit hot here, isn't it. it makes me sweat." นาโอมิยักไหล่

"I know."

ในเมื่อถามออกไปแบบนั้นแล้วมันก็ยากที่จะหยุดความรู้สึกแปลกๆที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกาย

แอนมองดาราสาวที่นั่งอยู่ถัดไปด้วยความรู้สึกที่แปลกไป

บางอย่างในตัวเธอเองทำให้เธอรู้สึกแปลกไป

"but I mean us, I mean this moment."

นาโอมินิ่งไปเสี้ยววินาทีก่อนจะแย้มรอยยิ้มหวานออกมา

"I love this, annie. this is a long night and having you as a company is the best thing I've ever wanted tonight."

แอนรู้สึกถึงคำพูดที่ล่องลอยอยู่ในอากาศ มันนุ่มนวลและรื่นหูราวกับนาโอมิกำลังโอบแขนไปรอบๆตัวของเธอและกดจูบหวานลงบนเรือนผมสีเข้มซ้ำแล้วซ้ำอีก

"would you mind if I smoke?" นาโอมิเป็นคนทำลายความเงียบด้วยคำถามของเธอ

แอนรู้สึกตกใจอยู่ไม่น้อยกับคำถามที่เธอได้ยิน 

แต่ด้วยความเป็นนักแสดง 

เธอซ่อนความรู้สึกเหล่านั้นไว้อย่างรวดเร็ว

"no, go ahead." 

นาโอมิลุกออกจากโซฟาพลางเดินข้ามห้องไปเปิดลิ้นชักแล้วหยิบกล่องบุหรี่กับไฟแช็คออกมา

"do you smoke often?" แอนถาม เธอเอี้ยวตัวไปมองร่างเล็กที่กำลังเดินตรงมาหาเธอ คิ้วเรียวเลิกขึ้นเมื่อเห็นร่างเล็กหยิบบุหรี่มวนเล็กออกมา

"depends. do you smoke?" นาโอมิถามกลับ

คนผมเข้มนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อย

"I don't smoke but I'll do outside with you." แอนลุกขึ้นยืน 

มือเรียวหยิบขวดแก้วของเธอและของเจ้าของห้องแล้วเดินตามร่างเล็กออกไปยังระเบียง

จิตใจสั่นไหว ท้องไส้ปั่นป่วนราวกับภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุ

ก็มาถึงขนาดนี้แล้ว ถึงไหนถึงกัน!

"how could you do that?"

"hm?"

"when you blow smoke off your mouth and it was definitely a ring"

"i practiced my dear,"

"could you do that again?"

นาโอมิยกยิ้มพลางสูบเอาอากาศผ่านบุหรี่มวนเล็กเข้าไปในปากแล้วพ่นควันขาวออกมาเป็นวงเล็กๆ วงควันเหล่านั้นลอยคลุ้งไปในอากาศ กระทบเข้าไปใบหน้าของแอน และจางหายไป

"it smells...different?"

"because it's a vanilla flavor"

"vanilla flavor? did it really existed?"

"apparently it did"

แอนยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกคนแล้วทำจมูกฟุดฟิด

"it smells nicer than normal one"

นาโอมิไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้าเชิงเห็นด้วย

"but it's obviously not good for your health. it will destroy you"

"oh honey, we human destroying ourself every day we live. sooner or later, we'll die anyway"

"that's right but it will cut your days on earth shorter"

"I know"

แอนหันไปมองนาโอมิที่เอนตัวพิงระเบียบอยู่ มองดูเธอพ่นควันกลุ่มใหม่ออกมาจากริมฝีปากช้าๆ ซึมซับบรรยากาศที่ชวนหลงไหล พลางยกเบียร์อึกสุดท้ายขึ้นดื่ม

"how's it tastes?" แอนเอ่ยถามอีกครั้ง

"um bitter...sweet maybe, i don't know"

แอนพยักหน้าช้าๆ เธอไม่ได้ซักไซร้อะไรต่อก็เธอไม่ได้อยากรู้อะไรมากมายนี่ แค่อยากหาเรื่องคุยก็เท่านั้นเอง

"you wanna try?"

"no, thank you. I really-"

"just one draw?"

นาโอมิยกบุหรี่มวนเล็กขึ้นเชิญชวนพลางยิ้มออดอ้อนราวกับเด็กๆ

"fine. only one draw"

แอนยื่นมือไปหาอีกคน หวังจะรับบุหรี่มา แต่นาโอมิส่ายหน้าก่อนจะชักบุหรี่หนี

"open your mouth" ร่างเล็กเอ่ยก่อนจะหันไปสูบบุหรี่แล้วเดินเข้าไปหาคนผมเข้มช้าๆ ใบหน้าพยักเพยิดเป็นเชิงให้อีกคนทำตามที่เธอบอกเมื่อครู่

แอนเปิดปากช้าๆด้วยความสงสัย แต่ความสงสัยนั้นก็อยู่ได้ไม่นานนักเมื่อร่างเล็กเอื้อมมือมาจับไหล่ของเธอไว้ด้วยมือข้างที่ไม่ได้ถือบุหรี่แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆจนแอนรู้สึกถึงความอบอุ่นจากใบหน้าของอีกคน

ปากบางเผยอขึ้นก่อนจะพ่นกลุ่มควันขาวออกมา พวกมันทอดตัวผ่านอากาศลอยเข้าไปด้านในโพรงปากของแอน ความรู้สึกเฝื่อนสัมผัสไปทั่วแผ่นลิ้นอย่างที่ไม่เคยเป็น แอนเกือบจะสำลักอากาศตรงนั้นแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะอีกคนประกบปากบางของเธอเข้ามาอย่างที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวเสียก่อน

แอนหลับตาลงแทบทันทีที่ปากบางถูกรุกล้ำ สัมผัสหวานละมุนปนความขมของรสบุหรี่เป็นสิ่งใหม่ที่เธอไม่เคยสัมผัสรสนี้มาก่อนในชีวิต 

และมันก็ไม่ได้แย่มากนัก 

แอนปล่อยให้ร่างกายไหลลื่นไปกับสัมผัสของดาราสาว มัวเมาไปกับความลุ่มหลงที่เธอไม่คุ้นชิน

นาโอมิขยับเข้าไปประชิดตัวแขกคนสวย ก่อนจะค่อยๆนั่งลงบนตักของแอนอย่างถือวิสาสะและแอนพบว่าตัวเธอไม่ได้ติดใจตรงนี้ซ้ำยังโอบแขนไปประคองร่างเล็กบนตักไว้อีกต่างหาก 

นาโอมิใช้มือข้างที่ว่างเอื้อมไปวางที่ด้านหลังต้นคอของคนผมเข้ม เธอเกลี่ยนิ้วหัวแม่มือผ่านไรผมที่หลังต้นคอของอีกคนช้าๆในขณะที่ปากบางกำลังสาละวนกับริมฝีปากคู่ใหม่ที่เธอเพิ่งเคยลิ้มรส ลิ้นร้อนของร่างเล็กเย้าแหย่อยู่ที่ริมฝีปากของแอนเพื่อขออนุญาตในการรุกล้ำร่างกายของเธอไปมากกว่านี้ ซึึ่งแอนเองก็อนุญาตแทบในทันที เธอเผยอปากบางขึ้นต้อนรับสัมผัสนุ่มของอีกคนอย่างเชิญชวน ริมฝีปากหวานพร้อมลิ้นร้อนประกบลงมาอีกครั้ง รสชาติที่แอนไม่เชื่อว่าตัวเองจะได้ลิ้มลองนั้นทำให้เธอประหลาดใจอยู่ไม่น้อย

สองสตรีเสพความหวานจากปากของกันและกันจนกระทั่งลมหายใจของทั้งคู่ใกล้จะหมดลง ผ่านไปชั่วอึึดใจแต่นานเหมือนเป็นชั่วโมงร่างเล็กค่อยๆถอนจูบออกไปอย่างอ้อยอิ่ง ร่องรอยของสัมผัสนั้นอ่อนโยนแต่รุ่มร้อนไปด้วยความปรารถนา

"that's what it tastes" นาโอมิทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านี้แล้วหายลับเข้าไปด้านในห้องพัก 

ทิ้งแอนไว้กับตัวเองและความรู้สึกต่างๆที่ประดังประเดเข้ามามากมายเสียจนเธอหัวหมุน

มือเรียวยกขึ้นปิดปากเมื่อตระหนักได้ว่าตัวเธอและหญิงสาวเจ้าของห้องเพิ่งทำอะไรลงไป

"annie, I need you in here, please come in" ร่างเล็กตะโกนออกมาจากด้านใน

แอนเรียกสติตัวเองกลับมาแล้วเดินกลับเข้าไปข้างใน



เห็นได้ชัดว่าคืนนี้เป็นคืนที่ยาวนานจริงๆซะด้วยสิ

...