"หลังจากอ่านนิยายเรื่อง ‘ตำนานดาวเดือน’ จบลงไปด้วยความคับแค้นใจต่อชะตากรรมของพระรอง

ตัวละครสุดที่รักที่มีชะตาชีวิตขึ้นสูงลงต่ำ และต้องตายไปอย่างเจ็บปวด

‘เมิ่งถัง’ นักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมดาๆ คนหนึ่งก็หลุดเข้ามาอยู่ในร่างของศิษย์หญิงผู้หนึ่ง

นางเป็นศิษย์ของสำนักหมิงหวาแห่งยอดเขาปี้อวิ๋นที่มีจุดจบน่าเศร้า

ที่สำคัญนางยังเป็นศิษย์น้องร่วมอาจารย์กับ ‘มู่หวาฮุย’ พระรองคนโปรดของนางด้วย

เขาเป็นถึงศิษย์พี่ใหญ่ที่แข็งแกร่ง หล่อเหลา สง่างาม และโดดเด่น แต่ต้องประสบชะตากรรมที่โหดร้าย

เพราะถูกเปิดเผยว่ามีชาติกำเนิดเป็นมาร ทว่าเขาก็ยังมีจิตใจที่โอบอ้อมอารีดังเดิม

สุดท้ายจึงถูกบีบให้ตายด้วยน้ำมือผู้คนที่เขารักและเชื่อใจ เช่นนี้แล้วจะไม่ให้นางโมโหแทนได้อย่างไร

เอาล่ะ... ในเมื่อนางทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่องนี้แล้วก็จะเปลี่ยนแปลงมันเสียเลย

นางจะไม่ยอมตาย และที่สำคัญจะไม่ยอมให้คนดีๆ เช่นมู่หวาฮุยต้องประสบเคราะห์ร้ายเช่นนั้น

ด้วยความสามารถของผู้อ่านหนังสือนิยายจนจบ และรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า

ศิษย์พี่ผู้หล่อเหลาเจ้าคะ ข้าจะปกป้องท่านเอง!"

ผลงานของฉางโกวนะคะ ก็คนเขียนคนนี้เราอ่านมาตลอดค่ะ เรียกว่าเป็นแฟนคลับก็คงพอถูไถอยู่ แต่ก็มีจุดที่ไม่ชอบบ้าง เช่น เรื่องส่วนใหญ่ชอบจบแบบรีบๆ ร้อนๆ เราว่าเอกลักษณ์ของชายฉางโกวคือพี่ชายสุดคลั่งนี่แหละค่ะ 555555

มาเรื่องนี้ก็มีพี่ชายสุดคลั่งเหมือนกัน แต่เป็นศิษย์พี่นะ แล้วก็ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นของฉางโกวเราว่าศิษย์พี่ค่อนข้างซอฟ แบบอ่อนโยนมากแล้ว แล้วก็ไม่เคยทำอะไรร้ายกาจจริงๆ จังๆ เลย ค่อนข้างใส่ใจความรู้สึกนางเอกมากกว่าพระเอกคนอื่นของฉางโกว ก็คิดว่าน่าจะสามารถติดอันดับพระเอกที่แสนอ่อนโยนที่สุดของฉางโกวได้ค่ะ ละยังขี้อายด้วย

ตัวนางเอก เมิ่งถัง มาจากโลกแห่งความเป็นจริง ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่ตัวเองอ่าน แล้วก็ตัดสินใจว่าจะช่วยพระรองที่ตอนสุดท้ายโดนนางเอกในนิยายฆ่าตายเพราะว่าชาติกำเนิดเป็นมาร

เมิ่งถังเป็นศิษย์น้องของมู่หวาฮุย พระเอกของเรานั่นเอง ก็หลังจากทะลุมิติเข้ามาในนิยายก็เดินหน้าเข้าหาศิษย์พี่ทันทีพร้อมดำเนินการช่วยเหลือทุกวิธีทาง เป็นแสงจันทร์ขาวหนึ่งเดียวในใจศิษย์พี่ โลกทั้งโลกทรยศเธอแต่ฉันจะอยู่ข้างเธอเองอะไรทำนองนั้น

เนื้อเรื่องสามเล่มจบ ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าเทียบว่าเป็นพลอตฝึกเซียน เรื่องนี้ค่อนข้างเบาๆ เหมาะกับการอ่านชิวๆ แบบที่เออ อยากอ่านอะไรหวานๆ ไม่ต้องคิดมาก เราว่าเรื่องนี้ก็เหมาะมากค่ะ ตอนจบยังจบแบบค่อนข้างรีบร้อนเหมือนเดิม แบบไม่พูดถึงตัวละครประกอบอื่นอีกเลย ขนาดพระเอกนิยายเดิมยังไม่พูดถึงอะ ทั้งๆ ที่จากนิสัยของหลิงซิงเหยา ต้องรู้สึกผิดแน่ที่เรื่องมันบานปลายขนาดนี้ แบบถ้าสมมติเมิ่งถังตายไปจริงๆ อะไรทำนองนี้

ก็รวมๆ เราชอบนะ แต่คือเราเป็นคนชอบอ่านเรื่องของฉางโกวอยู่แล้ว ถ้ามันไม่ได้ไม่ไหวจริงๆ เราก็มีแนวโน้มจะชอบ เพราะฉะนั้นรีวิวนี้อาจจะไบแอสด้วยความชอบนักเขียนก็ได้

ปล. ไม่ชอบไทโปที่หน้าปกเลยยยยย ดูแปลกมาก