ฉันสงสัยเสมอเลยว่า ผู้คนทั่วไปเขาจับคู่กันอย่างไร เราจะไปหาผู้ชายดีๆได้จากไหนกันหนอ สมัยเรียนน่ะ ฉันไม่มีปัญหาเรื่องนั้นหรอก

แต่ว่าตอนนี้สิ น่าเสียดายเป็นอย่างยิ่งที่ฉันยังโสด ทึนทึก เวอร์จิ้น และไม่เคยจูบ

เก้าโมงเช้า ฉันมาที่ทำงานด้วยการติดรถของมิสเตอร์สเคอร์บี้มาทำงาน (เธอคงจะเดาออกว่ามิสเตอร์สเคอร์บี้นั่นก็คือพ่อของฉัน สามีของมิสซิสสเคอร์บี้แม่ของฉัน) 

ฉันทักทายกับผู้ชายคนที่หนึ่ง ยาม

ฉันขึ้นลิฟต์ และทักทายกับผู้ชายคนที่สอง ประชาสัมพันธ์ผู้มีแฟนเป็นผู้ชาย

ฉันเข้าห้องทำงานของตัวเอง อยู่ในนั้นจนถึงห้าโมงเย็น และกลับ

เจอกับผู้ชายคนที่สามสี่ห้าหกเจ็ดแปดเก้าสิบสิบเอ็ดสิบสองสิบสามสิบสี่ บนรถไฟ ซึ่งไม่ต่างอะไรกับการไม่ได้เจอ

เจอกับผู้ชายคนสุดท้ายของวันที่บ้าน 

ยาม

...

เธอคิดว่ายังไงล่ะ ไดอารี่ที่รัก

ฉันจะหาสามีที่หนุ่มแน่นดีพร้อมและพร้อมดูแลฉัน มีฐานะมั่นคงเพื่อกันไม่ให้ลูกฉันอดตาย หรือสามารถจัดการครอบครัวเล็กๆของเราได้หากว่ามีอะไรฉุกเฉินเกิดขึ้น เช่นการตกท่อบนทางเท้าตาย เป็นต้น

รับรองว่าต้องมีคนบอกว่า ฉันเห็นแก่เงิน 

ช่ายยยย ฉันเห็นแก่เงิน

เพราะฉันรักเงินมากจริงๆน่ะที่รัก

เงินน่าจะสามารถทำให้ฉันหลุดออกจากการใช้ชีวิตร่วมกับมิสแพทริกได้ เห็นได้ชัดว่า เงินสามารถนำอะไรดีๆมาได้มากมาย อย่างน้อยเมื่อฉันตกท่อที่รัฐบาลไม่ดูแล ฉันก็สามารถรักษาตัวเองได้ด้วยเงินนั้น ฉันไม่มีคนรักดูแลฉัน แม้กระทั่งรัฐบาลก็ไม่ไยดีฉัน ฉันก็ต้องดูแลตัวเอง

และนั่นก็ต้องใช้เงินถูกไหม

เธอคิดว่ายังไงล่ะ หาาาาาา!!!!

แล้วครอบครัวของฉัน ทุกคนที่เป็นญาติผู้ใหญ่ ล้วนพร้อมใจกันถามฉันว่า ฉันมีแฟนหรือยัง จะแต่งงานเมื่อไหร่ล่ะ

โถ...คุณป้าขา หนูอยากจะกราบเรียนด้วยความเคารพอย่างสูง ว่างานแต่งงานดูท่าทางจะห่างไกลเอามากๆ ฉันอยากจะบอกทุกคนด้วยการ shout out แบบในแอพไหนสักแอพ ที่มันสามารถบอกทุกคนในคอนแทคได้พร้อมกัน และอธิบายบรรดาญาติผู้ใหญ่ทุกคน ว่า ฉันไม่มีแฟน และไม่ต้องถามฉันเรื่องนี้อีก...ขอร้อง พลีส กราบละ

ถึงแม้ว่าฉันจะคิดเอาไว้ว่า อายุที่ผู้หญิงสมควรมีลูก น่าจะประมาณ 30 (ตามเกณฑ์ของฉันเอง)

ตอนนี้เอมม่า สเคอร์บี้ เจ้าของชีวิตอันโดดเด้งดึ๋งดั๋งนี้อายุ 24 

ก่อนแต่งงานเธออาจจะคบกับผู้ชายคนนั้นสักปีสองปีเพื่อดูใจ (นี่ถือว่าน้อย แต่ช่วยไม่ได้ ฉันไม่มีเวลา) ฉันได้จะมีลูกและมีชีวิตอยู่เพื่อเลี้ยงลูกของตัวเองได้ โดยที่ฉันยังไม่แก่เกินไป

นั่นหมายความว่าอะไร

หมายความว่าถ้าฉันอยากแต่งงานล่ะก็ ตามนิสัยของฉันควรจะต้องหาผู้ชายโดยด่วนที่สุด ซึ่งวกกลับมาที่คำถามเดิม หาจากไหนล่ะที่รัก

เจ้าชายอาหรับ ชีคบ่อเจ้าของน้ำมันแบบในนิยาย หรือว่าซีอีโอหนุ่มสุดหล่อน่ะ ไม่ตกลงมาจากฟ้าหรอกนะ และต่อให้เธอดั้นด้นไปหาพวกเขาก็คงถูกยิงตายกลางถนนก่อน 

นี่ยังไม่นับว่าผู้ชายดีๆที่ฉันพูดถึง ต้องไม่เป็นพวกชื่นชมความรุนแรงด้วย เพราะฉันไม่ใช่อนาสตาเซีย สตีล 

เงื่อนไขของเอมม่า สเคอร์บี้เยอะจริงๆเลยนะให้ตายเถอะ

หรือไม่อีกที

ฉันอาจจะหาเพื่อนสักคน เพื่อนตายผู้ซึ่งมีวี่แววน่าจะหาผู้ชายไม่ได้เหมือนกัน ซื้อบ้านร่วมกันกับเธอ และอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า ... และเก็บเงินทุกปอนด์ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป เพื่อนำไปถลุงตอนแก่ (ซึ่งขัดกับหลักการของเพื่อนคนหนึ่งในเฟสบุ้คของฉัน ที่ว่าด้วยการท่องเที่ยวตั้งแต่วัยเยาว์จะทำให้คุณเปิดโลก ที่รักจ๋า การท่องเที่ยวต้องการเงิน และในวัยเยาว์ของฉันก็ไม่มีเงินโว้ยยยย)

ลงชื่อ

#เอมม่าสเคอร์บี้ 

ผู้มองหาบ้านพักคนชราในอนาคตสำหรับหญิงโสด