ใช่แล้วจ้ะ

ไดอารี่ที่รัก ฉันเพิ่งพบเจอเหตุการณ์นั้นมาสดๆร้อนๆกับเพื่อนผู้ชายที่ีรู้จักกันมาตั้งแต่เกรดหนึ่งทักมา โอเค ฉันคิด บางทีเขาอาจจะอยากสานสัมพันธ์ของเราตั้งแต่ที่มีมาตั้งแต่เจ็ดขวบอะไรทำนองนั้น

"เป็นไงบ้าง"

นั่นคือคำถามแรก

ฉันที่กำลังเหงาหงอยเป็นผักตากแห้งก็ตอบกลับไปอย่างเหงาๆ พูดยืดยาวเรื่องการงานอันน่าเบื่อของฉัน บ่นเรื่องเจ้านายผู้เป็นปลาหมึกจากต่างดาวที่สื่อสารไม่รู้เรื่องของฉันให้เขาฟังเป็นการใหญ่ เขาก็บ่นกลับมาชุดใหญ่เหมือนกัน

และต่อด้วยคำอันสุดแสนคลาสสิค

"เรามาทำธุรกิจกัน"

สาบานสิ เอมม่า สเคอร์บี้ หลังจากนั้นฉันต้องนั่งฟังคำพร่ำพรรณาว่าไอ้ธุรกิจที่ว่านี่มันดียังไง มันเป็นอันดับสองของโลก ...และฉันเริ่มรู้สึกเสียดายช่วงเวลาที่เราเคยกุ้กกิ้กกันเล็กๆน้อยๆนั่น

เคราเมอร์ลินเป็นพยาน!! เอมม่าที่รัก เธอจะเจอเหตุการณ์บัดซบแบบนี้อีกกี่ครั้ง ครั้งที่แล้วที่ฉันได้รับคำอวยพรวันเกิดจากเพื่อนหน้าตาดีสมัยมัธยมต้นที่ทำให้ส่วนลึกในใจของฉันพองฟูขึ้นมาเล็กน้อยประมาณว่า โอ้ะ หรือเขาจะแอบชอบฉันอยู่ลึกๆกันนะถึงได้แบบว่าอุตส่าห์โทรศัพท์มาอวยพรวันเกิด

เธอต้องเข้าใจนะไดอารี่ที่รัก ว่าในยุคสมัยนี้ที่ผู้คนชอบแชทกันมากกว่า การที่มีผู้ชายโทรศัพท์มาอวยพรวันเกิดน่ะมันต้องมีอะไรบางอย่าง

ฮ่าๆ ใช่ และมันก็มีอะไรบางอย่างจริงๆ เมื่อเขาถามหาอิสรภาพทางการเงินในชีวิตฉัน

ชีวิตของเอมม่า สเคอร์บี้น่าสงสารจริงๆ ฉันต้องเผชิญกับมิสแพทริกแล้วก็ยังมีเพื่อนหนุ่มๆที่คอยขายตรงกับฉัน เลิกเถอะนะ หนุ่มๆที่รัก ฉันไม่สนใจธุรกิจของเธอเลยจ้ะ จริงๆ

อ้อ และฉันอยากจะอัพเดทกับเธอ...กับทุกคนที่ติดตามชีวิตอันเด้งดึ๋งดั๋งของเอมม่า สเคอร์บี้ ว่าฉัน...กำลังจะพิจารณาออกจากงานนี่แล้วนะ

ฉันกำลังจะพิจารณาไปจากมิสแพทริก บ๊อบ และเดวิดแล้วล่ะ

ฉันจะมาบอกทุกคนอีกทีว่าฉันจะไปไหนและฉันจะเป็นยังไงต่อ

ปล.ฉันเพิ่งฟื้นคืนชีพจากการท้องเสียสี่วันติดต่อกัน พระเจ้า! ลงโทษลูกหรือไร

ลงชื่อ

เอมม่า สเคอร์บี้ ผู้เกลียดผู้ชายทั้งโลกที่ทักมาขายตรง