คุณเคยปฏิเสธเพื่อนแบบนี้ได้บ้างมั้ย?... เพื่อนที่มันเข้าใจคำตอบของคุณยากๆ เหมือนเราต้องเดาใจมันให้ถูก และถ้าคำตอบเรายังไม่ตรงใจมัน มันก็จะไม่เลิกถามเราง่ายๆ ยกตัวอย่างเช่น มันมาชวนคุณไปไหนซักที่ แล้วมันก็โคตรจะ Proudly to present เลยว่า ที่นั่นดีอย่างงั้นอย่างงี้ ประมาณว่าอยากให้ไป มาก มันสุดยอดไปเลยพระเจ้าจอร์ช เอ็งต้องไปให้ได้นะจอร์ช แบบนี้อ่ะ 

แต่ประเด็นคือ คุณไม่อยากไป แต่วันนั้นดันเป็นวันที่คุณก็ว่างๆ อยู่ ไม่ได้มีนัดไปดินเนอร์ที่ไหน ไม่ได้มีใครรออยู่บ้าน พอเลิกงานแล้วก็กะว่าจะกลับบ้านไปนอนเล่นใสๆ อันที่จริง คุณก็แค่ไม่มีอารมณ์อยากไปไหน ก็แค่นั้น แต่พอคุณตอบเหตุผลจริงๆ กับมันไปว่า "เฮ้ย กูไม่ไปว่ะ กูไม่อยากไป" อิเพื่อนนี่มันก็จะยังไม่เข้าใจ และยังย้ำคำถามเดิมซ้ำๆ กับคุณอยู่ จนตัวคุณเองก็เริ่มงงตัวเองแล้วว่า "เอ๊ะ? นี่ตกลงกูหรือมึง ที่พูดไม่รู้เรื่องกันแน่ฟละ?!"

เรามีเพื่อนแบบนั้นว่ะ... เพื่อนที่เรายังไม่เคยปฏิเสธมันดีๆ ได้เลยซักที เพื่อนที่มันหวังดีกะเรามากๆ เวลาได้ลองอะไรที่ว่าดีๆ มันก็อยากจะให้เราได้เข้าไปมีส่วนร่วมกะสิ่งนั้นด้วยน่ะ ไม่ว่าจะเป็นการไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ การที่ได้ไปกินของกินดีๆ หรือว่าจะเป็นการได้ดูหนังสนุกๆ เวลาที่มันเห็น หรือได้ยินว่าจะมีกิจกรรมเหล่านี้ มันก็มักจะมาชวนเราไปทำด้วยเสมอ แล้วเราก็ต้องคอยปฏิเสธคำถามของมันด้วยใจระทึกเสมอ ยกตัวอย่างเช่น ถ้าแบบในแผนกมีปาร์ตี้เลี้ยงรับน้องใหม่ เพื่อนๆ ก็คุยกันว่าจะไปคาราโอเกะที่เค้าบอกกันว่ามีเพลงมันส์ๆ เพลงใหม่ๆ หลายเพลง (ซึ่งพอถึงเวลาไปจริง พวกมึงก็เลือกร้องแต่เพลงเก่าๆ กันอยู่ดี) 

เราเป็นคนไม่ชอบโกหก ถ้าเราไม่อยาก เราก็จะให้เหตุผลง่ายๆ เลยก็คือ "ไม่อยากกิน" "ไม่อยากไป" "ไม่อยากทำ" เวลาที่เพื่อนมาชวนไปไหน หรือทำอะไร แล้วเราไม่อยากทำเราก็จะบอกเหตุผลไปตรงๆ แบบนั้น แต่มันมักจะไม่เข้าใจเรา และยังถามต่อว่าทำไมไม่อยากไป เราก็งงว่า "เอ๊า! ทำไมไม่อยากไป ก็เพราะไม่อยากไปเฉยๆ นี่แหละ" เหตุผลมีแค่นี้จริงๆ ไม่ไปเพราะไม่อยากไป แล้วทำไมไม่อยากไป ก็เพราะว่าไม่อยากไปนี่แหละ มึงก็อย่าให้กูต้องพูดเยอะนักเลย ห่า! พูดไปพูดมา กูก็เริ่มจะงงเองแล้วนะเฟ้ยยย!

พอเราเจอมันถามแบบนี้เข้าบ่อยๆ เราก็เลย เริ่มคิดว่า "เอ๊ะ หรือว่าเราจะตอบคำถามยังไม่โดนใจ... ลองเติมไข่ ใส่สีลงไปอีกนิดดีมั้ย เผื่อมันจะเชื่อเรา แล้วแม่งจะได้เลิกถามกูซักที" 

เพื่อน: เฮ้ยแก ไปคาราโอเกะกัน วันนี้เลี้ยงรับน้องใหม่แผนกบุคคล ร้านโคตรดี มีเพลงใหม่เพียบ!

เรา: ไม่ไปอ่ะแก

เพื่อน: อ้าว ทำไมอ่ะ

เรา: อ๋อ เราติดละครว่ะ เนี่ยะ เดี๋ยวต้องรีบกลับไปดู รากนครา

เพื่อน: รากนครา อะไรของมึงวะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงค่อยดูย้อนหลังเอาก็ได้ เลี้ยงรับน้องแผนกบุคคลคนใหม่นี่ ไม่ได้มีกันง่ายๆ นะเว้ย เนี่ยะ พี่แผนกอื่นเค้าก็ไปกัน ทำไมมึงแม่งไม่ไปวะ สนุกออก!!!

เรา: ...

ยังไม่ผ่าน ลองใหม่...

เพื่อน: เฮ้ยแก กินขนมนี่ดิอร่อยนะเพิ่งซื้อมาเลย

เรา: ไม่กินอ่ะ

เพื่อน: ทำไมอ่ะ

เรา: อ่อ อิ่มๆ ว่ะ

เพื่อน: เชี่ยนี่ หยั่มมาทำเป็นกระแดะ ชิ้นเดียวนี่ไม่ได้เยอะเลยเหอะ ทีแดกอย่างอื่นเยอะกว่านี้มึงยังแดกได้ เนี่ย! อร่อยจริงๆ มึง อ่ะเอาไปดิ แดกๆ *ยื่นขนมมาจ่อที่ปาก*

เรา: ... -.,-!

ยังทำได้ไม่ดีพอ! ลองอีกที...

เพื่อน: เฮ้ยแก ถ่ายรูปตรงนี้ดิ สวยมากเลย

เรา: ไม่อ่ะ

เพื่อน: เฮ้ยทำไมอ่ะสวยนะมุมนี้อ่ะ

เรา: เออ พอดีแบตชั้นหมดว่ะ ถ่ายไม่ได้พอดีเลย

เพื่อน: เนี่ยะ ชั้นบอกแกแล้วให้หยิบ Power bank ก่อนออกมา ไม่เคยจะฟังอ่ะ มัวแต่ห่วงแดกข้าวๆ แล้วนี่เป็นไง แบตหมดเลย อ่ะๆ เอากล้องชั้นถ่ายแทน มายืนตรงนี้ดิ เดี๋ยวถ่ายให้ แล้วเดี๋ยวขึ้นรถไปอ่ะ เอา Power bank ชั้นไปชาร์ทเลยนะ เดี๋ยวจะไม่มีติดต่อกัน แล้วเสือกหลงทางบ่อยอีกนะ แกอ่ะ...

เรา: ... อือ...

กลายเป็นเรื่องยาวลากไส้หนักกว่าเดิมอีก ห่า... แล้วทีนี้กูจะทำยังไง คือ นอกจากจะเหนื่อยคิดคำตอบ กูยังโดนด่าหนัก ด่ายาวกว่าเดิม บางทีก็โดนหาว่าโกหกอีก (ซึ่งจริงๆ ก็รู้ตัวว่าเป็นคนโกหกไม่เก่ง แล้วก็ยังเสือกหาเรื่องไปโกหกเค้าอีก เรื่องโง่ๆ นี่กูไม่เคยแพ้ใครเลยจริงๆ -.,-!) แล้วนี่กูจะเปลืองพลังงานมาคิดหาคำตอบให้มึงไปทำไม แต่เราก็ยังไม่เข็ด ทุกครั้งที่มันถามคำถามที่เราจะต้องปฏิเสธ เราจะตั้งใจตอบคำถามของมันด้วยใจระทึกทุกครั้ง