เรื่องของเรื่องคือคุณหมอเธอเป็นจิตแพทย์ และในบรรดาคนไข้ที่มาเข้ารับการรักษา ก็มีที่เป็นโรคซึมเศร้า ผู้ป่วยโรคซึมเศร้านี้จะมีลักษณะอาการอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือ มองโลกในด้านลบ และมองตัวเองไร้ค่า(แม้ก่อนป่วยจะเคยเก่งกาจเพียงใดก็ตาม) เพราะฉะนั้น เพื่อปรับทัศนคติให้ได้ จึงต้องใส่ความคิดในแง่ดีเข้าไปแทนที่ พยายามให้ผู้ป่วยมองตนเองในด้านดี พยายามให้เห็นความดีของความสำเร็จเล็กๆน้อยๆที่ตั้งเป้าไว้ในแต่ละวัน เพื่อฟื้นความมั่นใจในตัวเองกลับคืนมา

     แต่ หลักการในหนังสือเนี่ย มันก็ยังสามารถประยุกต์ใช้กับยุคนี้ กับสิ่งที่เจอในทุกวันนี้ ได้อยู่นะ อย่างเช่น เวลาเจอปัญหา เวลาที่ต้องประสบความยุ่งยากใจในการทำงาน หากเราฝึกทักษะในการมองเชิงสร้างสรรค์ มองเห็นข้อดีของอุปสรรคที่เผชิญอยู่ได้ เราน่าจะมีกำลังใจในการต่อสู้กับมันมากกว่าการมีจิตใจห่อเหี่ยวและโฟกัสแต่เฉพาะเรื่องเชิงลบเพียงอย่างเดียว

     มีบทหนึ่งที่เราชอบมาก เนื้อหาประมาณว่า ในบางที เราก็ต้องมองโลกในแง่ร้ายเพื่อให้ตัวเองก้าวต่อไป เช่นกรณีที่เลิกกับแฟน ถ้าเราเอาแต่คิดว่าอีกฝ่ายยังรักเราอยู่ เราจะไม่สามารถ move on จะคนๆเดิมได้ เพราะฉะนั้นในกรณีแบบนี้ การสะกดจิตตัวเองไปเลยว่า เขาไม่รักเราแล้ว เขามีคนใหม่แล้ว อาจจะทำให้เราตัดใจได้ง่ายขึ้น

     เราว่า "มีดีบ้างไหม" เป็นหนังสือที่ให้กำลังใจและให้มุมมองในการมองโลกได้ดีเล่มหนึ่ง แม้อ่านไปอ่านมาจะรู้สึกก้ำกึ่งระหว่างการมองโลกในแง่ดี กับการเดินในทุ่งลาเวนเดอร์ ไปสักหน่อย คือเราว่า มันต้องฝึกแหละ เพราะโดยทั่วไปแล้วคนเรามักจะมองโลกในแง่ร้ายเสียมาก การจะกลับลำความคิดตัวเองให้ได้จึงเป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝน