"จะปรึกษาได้จริงหรอวะ" เจ้าของโทรศัพท์พูดขึ้นเมื่อเห็นแอคทวิตนึงทวิตรับปรึกษาปัญหาชีวิต
จริงๆมันก็ไม่ใช่ปัญหาชีวิตหรอกแต่เป็นปัญหาหัวใจสะมากกว่า เขาแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเอง บางคนอาจคิดว่าไม่เห็นมีปัญหาอะไรเลยแต่สำหรับเขามันเสี่ยงต่อความสัมพันธ์ของเราทั้งคููู่ เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กอยู่ๆจะไปบอกมันว่าชอบก็ยังไงๆอยู่ แถมมันยังเป็นผู้ชายอีกด้วยเขาไม่ได้กลัวโดนตาอยหรอกเพราะเพื่อนของเขาบอกบางยิ่งกว่าอะไร
หลังจากที่เขานั่งคิด นอนคิด ยืนคิดมาเป็นชั่วโมงก็ตัดสินใจกดเข้าแอพสีฟ้าแล้วกดหาแอคนั้น เขาพิมข้อความไปหาแอคนั้นอย่างไม่รีรอ
TW
"สวัสดีครับ" เขาเริ่มด้วยการทักทายเจ้าของแอคก่อน
"ครับ" เจ้าของแอคตอบกลับมาเพียงเวลาไม่ถึงนาที เป็นผู้ชายงั้นหรอก็ดีเขาน่าจะเข้าใจ
"คุณรับปรึกษาปัญหาใช่ไหมครับ" ไม่รอช้าเขาเข้าเรื่องที่ตั้งใจไว้ทันที
“ใช่ครับ แต่ห้ามปรึกษาเรื่องเงินนะผมก็ไม่มีเหมือนกัน 555” แน่สิเขาไม่ใช่คนมีตังค์แล้วก็พูดดักไว้ก่อนเผื่อคนในแชทจะทักมาปรึกษาเรื่องเงินจริงๆ
“ไม่ปรึกษาเรื่องเงินหรอกครับ แบบนั้นผมไปปรึกษาเพื่อนน่าจะง่ายกว่า”
“นั้นสินะครับ ผมนี้พูดอะไรแปลกๆ”
“ไม่หรอกครับ เป็นผมก็คงดักไว้ก่อนเรื่องเงินนะเรื่องใหญ่”
“55555 ใช่ครับ คุณเริ่มได้เลยนะแล้วก็เรื่องทั้งหมดจะเป็นความลับจบแค่ตรงนี้ครับ”
“โอเคครับ คือผมแอบชอบเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว” เขาเริ่มเล่าปัญหาของตัวเองให้คนในแชทฟัง
“คุณชอบเขาตั้งแต่เด็กเลยหรอครับ” เขาเริ่มถามบ้าง
“ครับ เท่าที่จำความได้ผมก็ชอบเขาแล้ว เห็นหน้ากันทุกวัน อยู่ด้วยกันแทบทั้งวัน รู้ตัวอีกทีก็มีเขาอยู่ในทุกช่วงชีวิตแล้ว” พิมไปก็คิดถึงมันไม่รู้ว่าวันนี้ไปไหนทำไมไม่มากวนเขาเลย
“น่าอิจฉาเขาจัง มีเพื่อนที่สนิทด้วยแล้วยังมีความรู้สึกดีๆให้อีก”
“ใช่ไหมละครับ”
“แล้วทำไมคุณไม่ไปบอกชอบเขาละ ผมว่าเขาน่าจะเข้าใจนะ”
“ถ้ามันง่ายก็ดีสิ ผมกลัวว่าสถานะของผมกับเขาจะไม่เหมือนเดิม”
“ผมเข้าใจครับ ผมก็แอบชอบเพื่อนสนิทเหมือนกัน”
“แล้วคุณได้ลองบอกเขายังครับ”
“เคยลองจะบอกแล้วครับ แต่ก็กลัวจะไม่เหมือนเดิมแบบคุณหน่ะแหละแล้วอีกอย่างเขาก็เป็นผู้ชายด้วย 5555” เขาพิมขำๆแก้เขินไปหวังว่าเขาจะไม่มองตัวเองประหลาดนะ
“จริงดิคุณ เพื่อนสนิทผมก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมก็นึกว่าตัวเองจะเป็นคนเดียว” เขารู้สึกเหมือนเจอเพื่อนที่เหมือนกัน
“สงสัยเราจะมีปัญหาเดียวกันแล้วละครับ 55555” จากที่ตอนแรกคุณคนนี้จะมาปรึกษาเขาแท้ๆแต่กลับมีปัญหาเดียวกันเลย
“งั้นเรามาช่วยกันแก้ปัญหานี้ดีไหมครับ” ไหนๆก็มีปัญหาเหมือนกันแล้วทำไมไม่ช่วยกันแก้ไปเลยละ เขาคิดอย่างนั้น
“ก็ดีนะครับ สองคนก็ดีกว่าคนเดียว งั้นคุณเล่าของคุณต่อเลยครับ”
“ครับ คือเขาเป็นผู้ชายผมกลัวเขาไม่เข้าใจแล้วรังเกียจผม แต่ในบางทีผมก็รู้สึกว่าเขาก็ชอบผมนะมันมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ผมคิดเข้าข้างตัวเอง”
“ก็อาจเป็นไปได้นะครับที่เขาจะคิดกับคุณเกินเพื่อน แล้วเพื่อนคุณยังโสดไหม”
“โสดอยู่ครับ เขาไม่เคยมีแฟนเลยด้วยซ้ำทั้งๆที่ผู้หญิงก็มากรี๊ดตั้งเยอะ”
“บางทีเขาอาจจะรอคุณก็ได้นะครับ ผมไม่ได้พูดแบบนี้เพื่อให้ความหวังคุณแต่ผมคิดว่าเราก็มีหวังได้เหมือนกัน”
นั้นสินะ ทำไมเขาไม่เคยคิดเลยว่าทำไมเพื่อนของเขาถึงไม่เคยคบกับใครเลย หน้าตามันก็ดีถึงจะดูน่ารักน่าเอ็นดูก็เถอะ บางทีอาจจะเป็นเหมือนที่คุณคนนี้บอกก็ได้
“แล้วคุณละ เรื่องของคุณเป็นยังไง” เขาถามคนในแชทที่มีปัญหาเหมือนกันกับเขา
“ของผมก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กบ้านอยู่ตรงข้ามกัน ไปมาหาสู่กันบ่อยๆเขาดีกับผมมากจนมันทำให้ผมหวั่นไหว” ใช่เพื่อนของเขาทำดีกับเขามากจริงๆดูแลเขาดีตลอดจนเขาเผลอใจไปชอบจนได้
“คุณคงเป็นอารมณ์น่ารักน่าเอ็นดูสินะเพื่อนของคุณถึงอยากดูแล เพื่อนของผมก็เป็นเหมือนคุณนี้แหละถึงจะเป็นผู้ชายแต่กลับดูบอบบางเหมือนผู้หญิง อดที่จะดูแลไม่ได้”
“คงจะอย่างงั้นมั้งครับ แต่ผมก็ดูแลตัวเองได้นะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องดูแลผมขนาดนั้น” ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจเอาสะเลย
“สำหรับเขาคุณคงน่าทะนุทะนอม ผมว่าเพื่อนคุณก็น่าจะชอบคุณเหมือนกันนะ”
“บางทีผมก็คิดอย่างนั้นครับ แต่บางทีก็ดูไม่ใช่”
"ยังไงหรอ" เขาถามละเอียดลงไปเผื่อจะช่วยให้คำแนะนำได้
"อืม...ตอนที่เขาทำดีกับผมมันมีบางอย่างที่ดูเกินเพื่อน เขามักจะหงุดหงิดเวลามีคนมาจีบผมแต่เขาก็เอาแต่พูดว่าเป็นห่วงผมกลัวเจอคนไม่ดี" หืมทำไมเหตุการณ์มันดูคุ้นๆคำพูดที่เพื่อนของคนในแชทพูดมันก็ดูคุ้นแต่คงไม่มีอะไรหรอก
“งั้นเอางี้ไหม เราไปนัดเพื่อนของเราแล้วบอกเขาไปเลยเราจะได้ไม่มาอึดอัดใจกันแบบนี้”
ในเมื่อเรามีความหวังเราก็ควรจะต่อยอดความหวังนี้จริงไหม ต่อให้มันคำตอบมันจะออกมาไม่ดีก็เถอะ
“เอางั้นหรอครับ คุณไม่กลัวเสียเพื่อนแล้วหรอ”
“กลัวครับ แต่กลัวจะเสียเขาไปให้คนอื่นมากกว่า”
“งั้นโอเคครับ ถ้าได้เรื่องยังไงก็มาบอกด้วยนะครับ”
“สู้ๆนะคุณ ถ้าอกหักคุณยังมีผมนะ” อยู่ๆก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาเมื่อคนในแชทพิมมาแบบนี้
“ครับ คุณก็สู้ๆนะถ้าอกหักก็ยังมีผมนะครับ”
ตอนนี้เขามีกำลังใจเต็มอกเลย วันนี้แหละเขาจะบอกเพื่อนของเขาให้มันรู้กันไป ว่าแล้วเขาก็เปิดแชทคุ้นเคยที่จะต้องคุยกันทุกวันออกมาเพื่อนัดเพื่อนสนิทออกมา
ไอ
16:11 น.
“ไอ”
“เจ” ทักพร้อมกันอีกใจตรงกันแน่ๆเลย
“ไอมีอะไรพูดก่อนเลย” เขาให้ไอได้พูดก่อน
“คือ...เจออกมาเจอกันหน่อยไหม” อะไรกันปกติจะชวนจะมาหาก็มาเลยไม่ใช่หรอ ไม่เห็นเคยทักมาก่อน
“อืม เจก็จะทักมาชวนไอเหมือนกัน”
“งั้นออกมาหน้าบ้านเลยนะ” บ้านของเราอยู่ตรงข้ามกันครับจะว่าไปเรื่องของผมกับคุณคนนั้นก็คล้ายกันมากๆเหมือนกันนะ
“ครับ เจอกันนะ”
จบบทสนทนากับไอเขาก็รีบเปิดทวิตเตอร์เพื่อไปรายงานสถานการณ์
TW
“คุณๆ”
“คุณ”
“อ้าว ทักพร้อมกันเลย ทางคุณเรียบร้อยไหม”
“เรียบร้อยแล้ว คุณละ”
“ผมก็เรียบร้อยแล้ว”
“งั้นเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะต้องออกไปเจอแล้ว”
“ครับ ผมก็เหมือนกัน เดี๋ยวมีอะไรคืบหน้าผมจะบอกนะ”
“ครับ :)”
เขามายืนอยู่หน้าบ้านของตัวเองใจเต้นตึกตักไปหมด คนตัวเล็กที่กำลังปิดประตูรั้วอยู่ก็เดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านเหมือนกัน เราสองคนยืนอยู่ตรงหน้ากันและกันบรรยากาศแบบนี้มันคืออะไรกันนะ
“เจ..หวัดดี" เขาเกือบหลุดขำออกมาที่เพื่อนที่สนิทกันอยู่ๆก็มาสวัสดีตอนเจอกันสะอย่างนั้น
"เป็นอะไรหรือเปล่าไอ ทำไมดูแปลกๆ"
“เอ่อ เราดูแปลกขนาดนั้นเลยหรอ" เขาคงประมาทมากไปทำให้เจสงสัยหมดแล้ว
"ไม่แปลกนะ น่ารักจะตาย" ถึงเจจะชมเขาแบบนี้บ่อยๆแต่มันก็ไม่เคยชินสักที อย่าเล่นกับใจเราบ่อยๆได้ไหม
"เจชอบแกล้งไอ"
"ก็ไออน่าแกล้งนิ แล้วไอมีอะไรหรอถึงเรียกเรามา"
“คือ...เรามีเรื่องจะบอกเจ” มือเล็กๆทั้งสองข้างกุมเข้าหากันขยับไปมาอย่างกังวล
“เราก็มีเรื่องบอกไอเหมือนกัน” เจก็ไม่ต่างอะไรกับไอเพราะขาของเขาเริ่มอยู่ไม่ติดพื้น
“เรื่องอะไรอะ?”
“บอกพร้อมกันไหม” คิดว่าวันนี้จะมีเรื่องดีๆนะดูจากอาการของไอที่เป็นอยู่เขาก็ค่อนข้างมั่นใจว่าคนตรงหน้าจะพูดเรื่องดีๆเหมือนกัน
“อื้ม เอาสิ”
“เราชอบเจ/ไอ”
เขากระโดดดีใจเหมือนได้แชมป์บอลโลกยังไงยังงั้น อีกนิดน้ำตาจะไหลแล้ว
“ชอบตอนไหนหรอ” เขาถามคนตัวเล็กที่ยืนหน้าแดงอยู่ตรงหน้าเขา อยากจะคว้ามากอดสะตอนนี้เลยแต่ก็ต้องใจเย็นก่อน
“ไม่รู้สิ รู้อีกทีก็ชอบแล้ว เจละชอบเราตอนไหน”
“ตั้งแต่เด็กๆแล้วละ งั้นเราสองคนคิดเหมือนกันใช่ไหม”
“อื้ม ^////^” รอยยิ้มของไอมันทำให้ใจเขาฟูขึ้นมาเหมือนต้นไม้ได้รับความสดใสจากพระอาทิตย์
“เรามาคบกันไหม” เขารวบรวมความกล้าทั้งหมดถามคนตรงหน้าออกไป “เป็นแฟนกันนะครับ”
“....”
“เงียบคืออะไรอะ ไม่เป็นหรอ” ใจเขาแทบหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มไอคงแค่ชอบแต่ไม่อยากคบสินะ
“เป็นสิ ถ้าไม่เป็นเราไม่มาบอกชอบเจหรอก” ไอแค่อยากแกล้งคนตรงหน้านิดหน่อยเลยเงียบไป เมื่อกี้ยังทำหน้าจ๋อยอยู่เลยตอนนี้ยิ้มจนหน้าบานหมดแล้ว
"จะ..จริงนะ ไอไม่ล้อเจเล่นใช่ไหม" ยิ่งกว่าฝันสะอีกตอนนี้เขาไม่อยากจะเชื่อว่าไอจะตกลงคบกับเขา
"จริงสิ เรื่องอย่างนี้ใครเขาล้อเล่นกัน"
“น่ารักจริงๆนะไอของเจเนี่ย” มือหนาหยีหัวคนตัวเล็กเบาๆ
“น่ารักก็ต้องรักมากๆนะ” ไอยิ้มกว้างๆจนเห็นลักยิ้มบุ๋มลงไป
"เจรักมากๆอยู่แล้ว เจรักไอนะ" มือหน้าคว้าเอวบางมาอยู่ในอ้อมกอดของเขา รู้สึกดียิ่งกว่ากอดปกติเสียอีกเขาไม่อยากปล่อยคนในอ้อมกอดเลย
"อื้ม ไอก็รักเจ" เขากอดตอบคนตัวสูงกว่า ความอบอุ่นของเจทำให้ตัวเขาเหมือนจะหลอมละลายไปสะดื้อๆ
TW
“คุณเป็นยังไงบ้าง”
“ดีเกินคาดเลยคุณ แล้วคุณละ”
“ผมเป็นแฟนกันแล้ว”
“ดีใจด้วยนะคุณ เราก็เป็นแฟนกับเขาแล้ว”
“วันนี้วันดีจริงๆเลยเนอะ ขอบคุณคุณมากนะที่ให้กำลังใจผม”
“ขอบคุณเหมือนกันนะ ถ้าคุณไม่ทักมาเราคงเก็บความรู้สึกไปอีกนาน”
“อื้ม ว่าแต่คุยมาตั้งนานแล้วคุณชื่ออะไรหรอ”
“ไอ คุณละ" บังเอิญดีจังชื่อเหมือนไอแฟนของเขาเลย
“ผมเจ" ชื่อเหมือนเจเพื่อนสนิทของเขาที่ตอนนี้เลื่อนเป็นแฟนแล้ว
“เดี๋ยวนะ!!!"
“0o0”
[END]
จบตอนนี้แล้วค่ะมันอาจจะสั้นๆป่วงๆไปบ้างเราก็จะพยายามพัฒนาไปเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in