เมื่อเราเจอกัน
เราสองจะทำยังไงกันดีนะ?
ช่างน่าสนใจ กับความสัมพันธ์ที่จางหายไป ของใครบางคน
ณ ตอนที่ทุกอย่าง พังทลาย ผมเองก็ได้แต่สงสัย ว่าแล้วหลังจากนี้จะเป็นยังไง ถ้าหากว่าเราสองคน บังเอิญ หรือมีเหตุที่จำเป็นต้องกลับมา “เจอกัน”
คิดไม่ตกเลยจริงๆ
ตอนแรกก็คิดนะ ว่าก็คงไม่มีอะไร เราสามารถยิ้มแย้มทักทาย ตามประสาอดีตเพื่อนร่วมงาน และอดีตในความสัมพันธ์ของกันและกัน
ในตอนนั้นเธอบอก มันคงไม่มีวันนั้น เธอจะละทิ้งทุกความรู้สึก และความทรงจำ ว่าเราสองนั้น เคยใช้เวลาร่วมกัน มากกว่า สามร้อยหกสิบห้าวัน
ผมกลับยื่นคำมั่น ว่าเราจะสามารถกลับมายิ้มแย้ม ดั่งมิตรภาพเก่าแก่ทั่วไป
เมื่อเราสองตายจากกันไป มันเป็นเวลาเดียวกัน “สามร้อยหกสิบห้าวัน” ผมกลับไม่คิดอย่างงั้น
เพราะความจริงบางอย่าง ดันถูกเฉลยเหมือนกัน ตาม มารยาท และระยะเวลา
กลับกลายเป็นว่า ไม่ได้สวยงาม ดั่งที่ดวงตาผมมองเคยเห็น
ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน ยังไงปลายทางของเรามันก็จะจบลง “เหมือนเดิม”
แต่ความสงสัย ดันยังคงอยู่
ไม่เข้าใจ ไม่ว่าผมจะไปรู้เรื่องราวอะไรมา ก็กลับยังคงมีคำถามนี้ อยู่ในใจ
เมื่อเราเจอกัน
เธอ กับ ฉัน จะทำตัวกันอย่างไร
ก็คงเก็บทรง อย่างเขินอาย เหมือนครั้งแรก ในวันนั้น เป็นแน่แท้
ให้ตายสิ
เป็นความคิด ที่ไร้แก่นสาร และไร้เหตุผลอะไรเช่นนี้
ช่างเถอะ
แม่งโคตรไร้สาระ!
MidnightMessageBox
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in