รีวิวเว้ย (1642) ตอนเข้ามหาลัยช่วงแรก ๆ เพื่อนหลายคนในคณะ (และมหาลัย) ต่างชื่นชอบ "ทฤษฎีมาร์กซิสต์" และมุ่งหน้าสู่การเรียน ให้ความสำคัญและความสนใจกับทฤษฎีและแนวคิดของลัทธิมาร์กซ์ เพื่อมุ่งหน้าสู่สังคมในอุดมคติแบบมาร์กซ์ การพูดถึง การอ่านงาน และการแสดงออกในหลายรูปแบบเพื่อแสดงให้เห็นถึงความเป็น "มาร์กซ์" กลายเป็นรูปแบบการใช้ชีวิตของเพื่อนกลุ่มหนึ่งในมหาลัย และด้วยวิชาในคณะที่เรียนมีการหยิบใช้แนวคิดมาร์กซิสต์อยู่ในหลายวิชา ทำให้เรามีโอกาสได้อ่านงานเกี่ยวกับมาร์กซิสต์อยู่เนือง ๆ แต่ด้วยความเป็นคนที่อ่อนด้อยปัญญาในวิชาทฤษฎี ปรัชญาและประวัติความคิด (อ่อนทุกวิชาที่เป็นวิชาสำคัญของสาขา) ทำให้การเรียนและการอ่านเป็นไปเพื่อเอาตัวรอดจากวิชาเหล่านั้นอย่างเสียมิได้ กระทั่งต่อมาหลังเรียนจบมีเรื่องให้ต้องอ่านงานที่ต้องอาศัยแนวคิดและทฤษฎีสำนักมาร์กซิสต์อยู่บ่อยครั้ง แน่นอนว่าการอ่านเหล่านั้นก็เป็นเพียงการเอาตัวรอดมิใช่การเอาความรู้ใส่ตัว อาจจะด้วยภาพจำของบรรดาเพื่อน (และอาจารย์) ที่สมาทานแนวคิดดังกล่าวต่างดูไปสุดในจุดที่พวกเขายืนเหลือเกิน