สำหรับเราเราคิดว่ามันคือหนังสือแนวจิตวิทยาที่มีความแฟนตาซีหม่นๆ ไม่มีคนเลว ไม่มีคนดี แต่มีทั้งสองด้าน มันคือความสับสน ความขัดแยัง การเยียวยา และความจริง โดยหนังสือจะเล่าผ่านคอเนอร์ และเรื่องเล่าของปีศาจที่จะสัมพันธ์กับเหตุการณ์ในชีวิตคอเนอร์ซึ่งมันดูไม่มีเหตุผลแต่มันก็มีเหตุผลในเวลาเดียวกัน ซึ่งเราคิดว่าปีศาจก็คือจิตใจของคอเนอร์ที่พยายามจะต่อสู้กับฝันร้ายที่เป็นอีกจิตใจหนึ่งของเขาเองนั่นแหละ  มันทำให้เห็นการเติบโตและการก้าวเดินของจิตใจที่จะต้องเผชิญกับเรื่องราว ความเจ็บปวด และความซับซ้อนของมนุษย์ที่ยากจะเข้าใจ มีความคิดมากมายอยู่ในหัว และมันก็ขัดแย้งกันมากมายเช่นกัน เช่นแบบเราเชื่อในเรื่องโกหกที่ทำให้เราสบายใจ แต่เราก็เจ็บปวดด้วยเหมือนกันที่เรารู้ว่าเราต้องการคำโกหกมากแค่ไหนเราต้องการมันเพราะอะไร (เราคิดว่าทุกคนอาจเคยเป็น) และสิ่งที่จะต่อสู้กับความคิดเหล่านี้ได้ก็คือการพูดความจริง การปลดปล่อยมันออกมา ใช่!! ยังไงเราก็เจ็บปวดแต่เราจะปล่อยมันไปได้ในที่สุด ..เจ็บแต่จบแบบเพลงพี่อ๊อฟ... ถ้าหากเราไม่ทำ เริ่มแรกมันอาจดูธรรมดาแต่พอนานๆไปมันจะยิ่งลึกๆลงไปจนยากที่จะขุดมันขึ้นมาได้ และมันจะจมหายกลายเป็นส่วนหนึ่งของเราไปตลอดกาล ซึ่งเราว่ามันคือสิ่งที่เลวร้ายมาก และนอกจากตัวเราเองที่จะต้องต่อสู้กับตัวเองแล้ว เราว่าคนรอบข้างก็มีส่วนสำคัญที่จะช่วยดึงเราได้นะ เพราะในเรื่องเวลาคอเนอร์ทำผิด ก็จะมีแต่คนบอกว่า แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร เธอมีเรื่องใหญ่กว่านี้ให้ต้องเจอ คือแบบเราไม่รู้ว่าเราเข้าใจคนเขียนถูกมั้ยนะ สำหรับเราๆคิดว่ามันเป็นการละเลย ไม่สนใจ และยิ่งทำแบบนี้มันยิ่งทำให้เขารู้สึกอ้างว้าง ไร้ตัวตนยิ่งกว่าเดิม เราว่าทุกคนควรปฏิบัติกับเขาเหมือนคนทั่วไป เพราะทุกคนจะต้องเจอเรื่องราวแบบนี้อยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะเจอตอนไหนและจะรับมือกับมันยังไง จะปลดปล่อยความจริงออกมาได้ยังไง เพราะเราคงไม่มีปีศาจมาคอยช่วยเหมือนคอเนอร์ เอ๊ะ!!!หรือเราเองนั่นแหละปีศาจ