ย้อนกลับไปเมื่อวันที่โควิดยังไม่เลวร้ายเท่าวันนี้ ในวันที่บาร์แจ๊สยังไม่หลับไหล แสงไฟยามค่ำคืนยังมีชีวิตชีวา รถราติดขัด ต้นปี 2019 แพรวนั่งอยู่ในรถที่ต่อแถวอยู่ตรงสี่แยกสะพานควายอย่างสิ้นหวังในคืนวันศุกร์ เพลงในรถกำลังเล่นตามเพลย์ลิสต์ของเธอ Landslide โดย Oh Wonder

So when you're caught in a landslide

I'll be there for you, I'll be there for you

And in the rain, give you sunshine

I'll be there for you, I'll be there for you

เพลงนี้ทำให้แพรวนึกถึงพราว พวกเขาเป็นเหมือนพี่สาวน้องสาวฝาแฝด ทั้งคู่เกิดวันเดียวกัน ชื่อก็คล้ายกัน แต่มาเจอกันที่มหาลัย แม้แต่รหัสนักศึกษาก็ติดกัน แพรวกับพราวตัวติดกันจนเพื่อนล้อ แพรวไม่เคยใส่ใจคำพูดเหล่านั้น สำหรับเธอพวกเขาทั้งคู่เหมือนเป็นฝาแฝดทางจิตวิญญาณมากกว่าที่จะมองเป็นความรักโรแมนติก แพรวตัดผมสั้นกุดแบบพิกซี่คัท ส่วนพราวไว้ผมยาวเหยียดตรงเหมือนไม่เคยตัดผม นอกจากทรงผมแล้วใบหน้าของทั้งคู่ก็ยังต่างกัน โครงหน้าแพรวมีกรามคมชัด พราวหน้าเรียวมน เป็นหลักฐานว่าทั้งคู่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางพันธุกรรมแล้วบังเอิญพลัดพรากตอนเกิด

ไฟเขียว รถของแพรวออกตัวเลี้ยวซ้ายจากถนนพหลโยธินเพื่อไปประดิพัทธ์ จุดมุ่งหมายคือบาร์แจ๊สสุดโปรดของเธอที่ถนนกรุงเกษม ยามกลางวันคือร้านกาแฟที่ขายค็อกเทล ตกดึกยามค่ำคืนเป็นบาร์แจ๊ส วันนี้เป็นวันศุกร์ผู้คนคงจะคึกคัก แพรวขับรถเพื่อไปเจอที่พราวที่นั่น ทั้งคู่ทำงานกันคนละฟากเมือง แต่ทุกคืนวันศุกร์จะนัดเจอกันเป็นประจำที่ร้านนี้ เหมือนเป็นธรรมเนียมปฏิบัติของมิตรภาพระหว่างพวกเธอ

เมื่อไปถึง พราวรอเธออยู่ที่บาร์แล้ว พวกเขาได้นั่งโต๊ะหน้าสุดใกล้เวที เพลงแจ๊สกำลังเริ่มบรรเลง นักดนตรีเป็นผู้ชายเอเชียและคนขาวปะปนกัน 4 คนและนักร้องอีก 1 เป็นหญิงสาวคนดำสวมเสื้อผ้าสีสด โพกหัวด้วยผ้าไหมลายเข้ากับชุด

แพรวฉีกยิ้มกว้างให้พราว พิซซ่ารออยู่แล้ว เหลือแค่เครื่องดื่มที่แพรวต้องสั่งเพิ่ม บริกรคุ้นหน้าเดินมารับออร์เดอร์ เธอสั่งจินโทนิก 

“ดีใจด้วยนะ เธอจะได้ไปเรียนต่อแล้ว” แพรวกล่าวอย่างร่าเริง เธอดีใจกับพราวจริงๆ

“เหนื่อยมาก กว่าจะได้ทุน” พราวบ่นอุบ

“เก่งมากจริงๆ ชีวิตนี้ไม่รู้ว่าเราจะได้ไหม อยากเรียนอะไรยังไม่รู้เลย คงเป็นสถาปนิกไปเรื่อยๆ แหละมั้ง” แพรวพูดไปอย่างไม่คิดอะไร

ค่ำคืนดำเนินต่อไปอย่างลื่นไหล แพรวกินจินโทนิกเป็นแก้วที่เท่าไหร่ไม่รู้ วงแจ๊สเล่นเพลงปิดไปเมื่อครู่ มีคนออกมาเต้นลินดี้ฮ็อปกันสองสามคู่ เพลงจบลงอย่างงดงามและรื่นเริง แพรวลุกออกไปเต้นกับคนแปลกหน้าไป 2-3 เพลง 

เนื่องจากวันนี้พราวไม่ได้ดื่ม ตอนขากลับพราวจึงขับรถไปส่งแพรวที่คอนโดแล้วค้าง พวกเขาทำแบบนี้สลับกันแต่ละสัปดาห์ วันหนึ่งคนหนึ่งดื่ม อีกคนคอยดูแลและขับรถกลับ สัปดาห์หน้าเป็นคิวของแพรวที่จะงดแอลกอฮอล์และพาพราวไปส่งที่บ้าน

.

แพรวนั่งท้าวคางอยู่ที่โต๊ะกินข้าวอย่างหดหู่ ถ้าไม่มีโควิด ต่อให้ไม่มีพราว แพรวก็ยังมีบาร์แจ๊สและจินโทนิก เธอหยิบมือถือมาเลื่อนเปิดเพลย์ลิสต์วินเทจแจ๊ส พยายามจะสร้างความรื่นเริงด้วยการเต้นคนเดียวในห้องแคบๆ ของเธอ ถ้าเลื่อนโต๊ะหน้าโซฟาไปชิดกำแพง อย่างน้อยแพรวก็จะมีที่สำหรับเหวี่ยงขาในการเต้นชาร์ลสตัน

เพลงวินเทจแจ๊สยังคงบรรเลงไปเรื่อยๆ แพรวนั่งมองกำแพงว่างเปล่า เธอไม่ได้ตกแต่งห้องด้วยรูปภาพอะไรมากนัก หากคนแปลกหน้าเดินเข้าไป คงไม่รู้ว่าเจ้าของห้องหน้าตาเป็นอย่างไร แพรวมีรูปของเพื่อนและครอบครัวบ้าง แต่เธอไม่ได้ปริ้นต์มันออกมา ถ้าอยากดูก็แค่เปิดไฟล์ในคอมหรือมือถือ เธอไม่เข้าใจว่าจะตกแต่งห้องด้วยหน้าคนไปมากมายทำไม

มือถือแพรวสว่างวาบอีกครั้ง เป็นแจ้งเตือนจากไอจี แพรวขมวดคิ้ว ทั้งๆ ที่ปิดแจ้งเตือนแล้วทำไมยังมีข้อความอะไรเข้ามาอีก ความหงุดหงิดเหมือนน้ำที่ถูกกวนจนขุ่น เมื่อกดเข้าไปดู แจ้งเตือนเป็นความเห็นส่งเข้ามาที่รูปที่เธอโพสต์เมื่อต้นปี 2019 ตอนไปบาร์แจ๊ส คนส่งความเห็นเข้ามาคือพราว 

แพรวหัวใจดิ่งวูบ เป็นความตื่นเต้นที่ไม่รู้จะทำใจรับอย่างไร ความรู้สึกที่กักเก็บไว้พังทลายเหมือนดินถล่ม เมื่อดูดีๆ ข้อความที่ส่งมาว่างเปล่า มีเพียงชื่อยูสเซอร์เนมของพราว และที่ว่างหลังชื่อของเธอ เหมือนคนกดเข้าไปในโพสต์แล้วมือลั่นส่งความคิดเห็นเปล่าๆ มา

ในโปรไฟล์ของพราวไม่ได้ลงรูปอะไรมากมาย มีแค่รูปวิวสองสามรูป แต่แพรวจำแอคเคาน์ของเธอได้ ไม่มีโพสต์ใหม่มาเกือบ 5 ปีแล้ว ในขณะที่ไอจีแพรวลงรูปสัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง หากจะย้อนไปต้นปี 2019 ต้องไถมือถือจนนิ้วเคล็ด

ความสงสัยมากมายในใจและความวิตกกังวลที่แพรวไม่รู้จะจัดการอย่างไร แพรวมองกระปุกยาสีชาข้างตัว มองมวลบุหรี่ มองเคาน์เตอร์เก็บเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากมายในครัว ในใจคิดว่าจะหนีปัญหาด้วยอะไรดี สุดท้ายแพรวเดินไปหยิบจิน เปิดกระป๋องโทนิก หั่นมะนาว แล้วผสมทุกอย่างเข้าด้วยกัน

แพรวกลับมานั่งมองกำแพงว่างเปล่าที่โต๊ะกินข้าวเล็กๆ ของเธออีกครั้ง อยู่ดีๆ เพลงวินเทจแจ๊สก็สะดุดกึก แล้วเปลี่ยนเพลงกระทันหัน

And every time that you're lonely

And every time that you're feeling low, you should know

I'll be there for you, I'll be there for you

I'll be there for you, you know

แพรวหัวใจเต้นรัว ถึงจะไปบาร์แจ๊สแทบทุกสัปดาห์ แต่แพรวจำชั่วขณะที่กำลังฟังเพลงนี้และนึกถึงพราวได้ จิตใจของแพรววกวน ยกจินโทนิกกระดกจนหมดแก้ว หลังจากนั้นแพรวเทจินเพิ่มลงไปจนสัดส่วนมากกว่าโทนิกด้วยความตั้งใจ เธอเดินไปริมหน้าต่าง เปิดผ้าม่าน และหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ