เล่ม 3 : หลังจากต้องห่างกันสักพัก ในที่สุด เซียวอี้ กับ หลูโจว ก็รู้ใจกันสักที แต่ดูเหมือนเรื่องราวจะยังไม่จบเพียงเท่านี้ เมื่อหลูโจวอยากเบนเข็มไปแสดงภาพยนตร์แทนเล่นละคร แต่อุบัติเหตุในอดีตทําให้เขากลายเป็นดาวดับ จนแทบไม่มีใครหน้าไหนอยากจ้าง งานนี้พวกเขาเลยต้องทุ่มสุดตัว หาทางพิชิตกระเป๋าเงินนายทุนและคว้ารางวัลภาพยนตร์มาให้ได้ มาร่วมลุ้นกันว่าสุดท้าย เซียวอี้จะแสดงฝีมือในฐานะ Top Assistant ช่วยให้หลูโจวหวนคืนวงการและเอาคืนศัตรูคู่แข่งได้หรือไม่!

อยากอ่านเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ ตั้งแต่อ่านปราชญ์มา เราก็ค่อนข้างอยากอ่านงานของเฟยเทียน แม้ว่าทั้งราชันย์คืนบัลลังก์เราจะไม่ได้ชอบเท่าปราชญ์ หรือจะข้ามฟ้าหารักที่เราไม่ชอบเลย

เรื่องนี้สามเล่มจบค่ะ เป็นแนววงการบันเทิง พระเอกหลูโจว เป็นทอปสตาร์ในวงการละคร ส่วนนายเอกเซียวอี้เป็นชายหนุ่มตกอับที่มีเพื่อนช่วยหางานเป็นผู้ช่วยดาราให้ ตอนแรกที่เรารู้เรื่องย่อทำให้เราอยากอ่านเรื่องนี้มาก เพราะเราชอบอ่านแนววงการบันเทิงอยู่แล้วค่ะ โดยเฉพาะวงการบันเทิงจีน ชอบมากๆ แต่พอได้อ่านเรื่องนี้จริงๆ พบว่ามันแตกต่างจากที่เราคิดไว้พอสมควร คือมัน realistic มาก มันจริงจัง แล้วมันก็เป็นเรื่องการทำงานจริงๆ เน้นการทำงานมากกว่า love line ด้วยซ้ำ ฉากถ่ายละครคือจริงจังมาก แล้วก็รู้สึกได้ว่าคนเขียนก็ค่อนข้างหาข้อมูลมาดี เป็นฉากถ่ายละครที่ไม่น่าเบื่อเลยค่ะ เรารู้สึกสนุกแล้วก็ลุ้นไปกับพระเอก ตอนที่หลูโจวประสบอุบัติเหตุเรารู้สึกเสียดายแทนไปด้วย เสียดายความสามารถ เสียดายเวลาที่จะหายไป เสียดายโอกาสแทน เรียกได้ว่าอินมากๆ หรือจะเป็นตอนที่เซียวอี้ไปประกวดร้องเพลงแล้วถูกทำสัญญาให้ต้องทำพลาดเพื่อที่จะตกรอบเพื่อดันเด็กร่วมค่ายให้เป็นผู้ชนะ เรารู้สึกเสียดายมากๆ ทั้งที่ตัวนายเอกเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่เรารู้สึกทั้งเสียดายทั้งโมโหเลยล่ะค่ะ

เรียกได้ว่าเราค่อนข้างชอบเนื้อหาของเรื่องนี้มากทีเดียวค่ะ มีความจริงจัง มีความหนักในแบบของมัน พระเอกเองก็ไม่ได้นิสัยดีเว่อร์อะไร แต่ถ้าใครอ่านงานเฟยเทียนมาหลายเรื่อง เรารู้สึกว่านี่มันแอบเป็นพระเอกในแบบของเฟยเทียนเหมือนกันนะ รู้สึกว่าหลูโจวอยู่ตรงกลางระหว่างพระเอกราชันย์คืนบัลลังก์กับพระเอกข้ามฟ้าหารัก เป็นพระเอกแนวแมนๆ นิสัยเสียหน่อยๆ มีความกดข่มนายเอกอยู่ไม่มากก็น้อย ฉากที่หลูโจวทำให้เซียวอี้หัวกระแทกหัวแตกคือรู้สึกโกรธแทนมากๆ แต่เซียวอี้ก็ทำได้ดีมาก นับว่าเป็นคู่ที่เข้ากัน (ไม่ได้ทำให้หงุดหงิดเหมือนตอนข้ามฟ้าหารัก) โน้ตนิดนึงว่าพระเอกโอเคกับการรีบะด้วยนะ ถึงแม้จะไม่มีเกิดขึ้นจริงๆ แต่พูดประมาณสองครั้งว่าทำได้นะถ้าอยากทำ ฉาก NC เรื่องนี้โฉ่งฉ่างเปิดเผยสมเป็นเฟยเทียนเลยค่ะ

สรุปคือเราค่อนข้างชอบ ไม่ได้ประทับใจเท่าตอนอ่านปราชญ์ แต่ก็ชอบมากกว่าราชันย์คืนบัลลังก์กับข้ามฟ้าหารักล่ะค่ะ