"กงซุนจ่างซุน" ข้ามมิติไปเป็นกุนซือของตัวประกอบในหนังสือนิยายที่เขาเคยอ่าน แม้ว่าเขาจะหลงใหลได้ปลื้มในใบหน้าอันหล่อเหลาเกินธรรมดาของ พระเอก เทพเจ้าแห่งสงคราม "ล่อหยี่เฟิง" แต่เขาก็ทำได้เพียงเสียใจจนน้ำตาอาบแก้ม เพราะว่าพวกเขาอยู่คนละฝ่ายกัน วันนี้เขาตกเป็นเชลยของล่อหยี่เฟิง ในหัวเขาถึงต้องคิดหาทางเอาตัวรอด...เพื่อการนี้เขาจึงทำให้ล่อหยี่เฟิงเข้าใจผิดว่าในมือเขามีสมบัติของราชวงศ์ก่อน จากนั้นก็แกล้งทำเป็นความจำเสื่อมแล้วนับญาติกับล่อหยี่เฟิง ให้คนแซ่ล่อจำต้องเลี้ยงเขาไว้เพื่อค่อย ๆ หลอกถามที่ตั้งสมบัติ เขามองดูล่อหยี่เฟิงที่ต้องแสร้งแสดงความห่วงใยและลดตัวลงมาช่วยดูแลบาดแผลของเขา หรือในยามที่เขาเจอโจร ล่อหยี่เฟิงก็ยื่นมือมาช่วยเหลือและปลอบใจ ในใจเขาเต็มไปด้วยความสุข...เอ๋ เดี๋ยวก่อน! ตรวจสอบว่าข้าบาดเจ็บหรือไม่ก็ตรวจไปสิ เหตุใดต้องแก้ผ้าข้า แล้วนั่นท่านกำลังจับอะไร? หมอนี่ไม่สนใจในตัวบุรุษ แล้วตอนนี้ที่กำลังลวนลามเขาอยู่คืออะไรกัน?!

เรื่องนี้ดองไว้นานมากกก หลายปีมากคือมองข้ามไปข้ามมา คิดเอาเองว่าคงไม่สนุก ช่วงนี้ไม่มีอะไรจะอ่านก็เลยหยิบมา แต่ก็คือสนุกกว่าที่คิดไว้ประมาณนึงทีเดียวค่ะ เรื่องนี้มีสองเล่มจบเป็นของสำนักพิมพ์บลาย ในเครือบงกช

เรื่องนี้เป็นนิยายวายแนวทะลุมิติอีกแล้วค่ะ คราวนี้นายเอกของเราทะลุเข้าไปในนิยายที่ตัวเองอ่านอยู่ ก็เป็นหนึ่งในพลอตฮิตเหมือนกันนะคะ นายเอกไปเป็นตัวประกอบที่ไม่ค่อยมีบทไม่มีชื่อด้วยซ้ำในหนังสือ ก็อาศัยจังหวะ โชค หน้าตาในการเอาตัวรอด สุดท้ายก็ถูกพระเอกจับตัวไว้ด้วยความเข้าใจผิด พระเอกก็ถูกใจ ก็รักกันตามประสา มีนอนคอนบ้างนิดๆ 

ส่วนตัวเราชอบนายเอกค่ะน่ารักดี มีโชคตามประสาตัวเอก นายเอกก็ตามหาบรรดาคนเก่งในนิยายทั้งฝ่ายตัวเองฝ่ายศัตรูเอามารวมๆกัน สุดท้ายก็จบลงด้วยดี

นับเป็นแนวอ่านสบายๆคลายเครียด แล้วก็มีเสน่ห์แบบนิยายทะลุมิติที่ถ้าไม่เบื่อแนวนี้ซะก่อนก็คงชอบอยู่เหมือนกัน เนื้อเรื่องเบาๆ ไม่มีดราม่าอะไรมากค่ะ