Title : Angel Voice part 5 END

Fandom : Detroit Become Human

Markus x Simon

** Human AU **

Intro > http://minimore.com/b/1oJHa/1

Part 1 > http://minimore.com/b/1oJHa/2

Part 2 > http://minimore.com/b/1oJHa/3

Part 3 > http://minimore.com/b/1oJHa/4

Part 4 > http://minimore.com/b/1oJHa/5

-------------------------------------------------------------------------

'Cause loving him was red

9ปีต่อมา

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนมาร์คัสเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าตอนนี้เขาอายุ27ปี แน่นอนว่าเขาเรียนจบจากไฮสคูลและมหาลัยเรียบร้อย ส่วนกลุ่มเพื่อนเขาไม่อยากจะพูดเท่าไหร่เพราะว่าเอาเข้าจริงเขานึกว่าพอจบไปจะได้แยกย้ายจากกันไปตามทางตัวเอง

แต่ทำไมเขาถึงเจอทุกคนในมหาลัยเดียวกันนะ....

นั่นแหละ เรียกได้ว่าตัวติดกันเป็นกลุ่มกันไปอีกหลายปีและดูเหมือนว่าจะติดกันตลอดไปเพราะว่าตอนนี้พวกเขาทั้ง5คนจัดตั้งบริษัทของตัวเองขึ้นมาเป็นบริษัทรับจัดงานแต่งงาน ไม่น่าเชื่อใช่มั้ยล่ะ

แถมงานแรกที่ประเดิมฝีมือก็เป็นงานของโคลอี้พี่สาวคอนเนอร์ และแน่นอนมันประสบความสำเร็จพอสมควรและหลังจากนั้นก็มีงานเข้ามาเต็มไปหมด มันก็เหนื่อยหน่อยแต่ก็พอที่จะทำให้เขาลืมอะไรบางอย่างไปได้ถึงจะเป็นระยะสั้นๆก็เถอะ

แต่เรื่องที่น่าสนใจที่สุดไม่ใช่การที่กลุ่มเพื่อนเข้าเรียนมหาลัยเดียวกันหรือจบมาทำงานด้วยกันหรอก

เรื่องที่น่าสนและน่าตกใจที่สุดน่ะ...

"พวก! ฉันกับจอร์ชกำลังจะแต่งงาน!!"  นั่นคือเสียงของนอร์ธที่ตะโกนลั่นบริษัทหลังจากเปิดประตูปั้งเข้ามา

ใช่ เรื่องนั้นคือเรื่องที่จอร์ชกับนอร์ธคบกัน เฮ้ มันเป็นอะไรที่แปลกมาเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ ว่าไงดีจอร์ชดูเรียบง่ายและชอบความสงบ ในขณะที่นอร์ธนั้นทั้งรุนแรงและหัวร้อนบ่อย ทั้งสองคนดูเข้ากันไม่ได้แต่ก็คบกันยืดแบบประหลาด

ชีวิตคนเรานี่ตลกดีเนอะว่ามั้ย

"ว้าว ยินดีด้วย"  คอนเนอร์ลุกขึ้นจากเก้าอี้มายืนปรบมือให้ด้วยใบหน้านิ่งๆและน้ำเสียงโมโนโทนที่ดูจากดาวอังคารลงมายังรู้เลยว่าหมอนี่ตั้งใจจะกวนนอร์ธเล่น

"ดีใจซะคอนเนอร์ที่ตอนนี้ฉันอารมณ์ดีอยู่ ไม่งั้นวันนี้นายไม่ได้กลับไปเลี้ยงหมาของคุณตำรวจคนนั้นแน่"

โอ้ ใช่เขาลืมไปเลย นอกจากนอร์ธกับจอร์ชที่คบกัน คอนเนอร์เองก็มีความรักเหมือนกัน ใครจะไปคาดคิดว่าวันหนึ่งหมอนี่จะมาบอกทุกคนระหว่างที่กำลังกินข้าวว่าตัวเองตกหลุมรักตำรวจวัยกลางคนที่เขียนใบสั่งให้ตัวเอง และจากนั้นไม่นานทั้งคู่ก็คบกันแถมตอนนี้คอนเนอร์ยังย้ายไปอยู่กับพ่อตำรวจคนนั้นแล้วด้วย

"อย่าถือสาเขาเลยน่านอร์ธ"  คาร่าที่นั่งทำตารางงานทั้งหมดอยู่พูดขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้ม

ส่วนคาร่านั้นก็แต่งงานแล้ว คนที่แต่งด้วยก็ไม่ใช่ใครนอกซะจากลูเธอร์ที่คบกันตั้งแต่สมัยไฮสคูล มาร์คัสชื่นชมความรักของทั้งสองคนเสมอเพราะว่ามันเป็นความรักที่น่ารักมากโดยเฉพาะเมื่ออลิสหลานของคาร่าย้ายเข้ามาอยู่ด้วยยิ่งทำให้พวกเขาดูเป็นพ่อแม่ลูกกันเข้าไปใหญ่

"ฉันจะถือว่าเธอขอนะคาร่า และฉันอยากจะให้พวกนายจัดงานแต่งของฉัน มันไม่ชนกับงานอื่นหรอกเพราะฉันดูตารางงานของบริษัทเรามาแล้ว... แน่นอนว่าจ่ายค่าจ้างให้ฉันกับจอร์ชคิดมาดีพอแล้ว อ๊ะๆ..มาร์คัสนายหุบปากที่จะแย้งไปเลยนะฉันไม่ฟังนายหรอก"  นอร์ธหันมาชี้นิ้วใส่มาร์คัสที่กำลังจะแย้งในทันทีราวกับรู้ใจและนั่นทำให้เขาต้องกลืนคำพูดทั้งหมดลงคอไปอย่างช่วยไม่ได้

"ให้ตายเถอะ ไม่เปลี่ยนไปเลยซักนิด"  เขาหัวเราะกับตัวเองก่อนจะหันเก้าอี้กลับมาที่โต๊ะเพื่อทำงานต่อหลังจากเห็นว่านอร์ธเองก็กลับที่นั่งตัวเองเพื่อเริ่มทำงานแล้ว

แต่เมื่อหันมาขาก็ดันไปชนเข้ากับโต๊ะและทำให้รูปที่ตั้งไว้ตกลงมา มาร์คัสก้มลงไปหยิบมันขึ้นมาแล้วนั่งจ้องรูปนั้น มันเป็นรูปวในวันที่เขานั้นรับปริญญา เขาจำได้ดีว่าวันนั้นมีความสุขมากพอๆกับความน่ารักของคนในรูป และนั่นก็เปป็นสาเหตุที่เขาตัดสินใจอัดกรอบรูปไว้และเอามาวางตั้งไว้ที่โต๊ะทำงานเพื่อที่จะได้เป็นกำลังใจนการทำงานให้ตัวเองตั้งแต่เปิดบริษัทนี้ใหม่ๆจนถึงตอนนี้มันก็ยังอยู่

"คิดถึงเขาหรอ"  เสียงจอร์ชดังจากด้านหลังทำให้มาร์คัสถึงกับสะดุ้ง เขาหันไปมองคาดโทษเพื่อนสนิทที่ยืนหัวเราะพลางขอโทษ

"อืม....ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงบ้าง"

"โทรไปหาเขาสิ ไม่ก็ข้อความ ?"

"เขาบล็อคไปแล้วล่ะมั้ง จบกันไม่ดีเท่าไหร่นายก็รู้"  

"ฉันว่าไม่หรอก เขาไม่บล็อคนายหรอกเชื่อสิ"  จอร์ชตบบ่าเขาสองสามทีราวกับให้กำลังใจก่อนจะเดินไปที่โต๊ะทำงานข้างๆเขา

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จอร์ชคุยกับเขาเรื่องนี้ เรื่องที่ทุกคนในบริษัทรู้ดีเพียงแต่ไม่มีใครพูด ไม่มีใครถาม  ทุกคนรู้ดีว่าเขาเจ็บปวดจากเรื่องนี้ขนาดไหน

เรื่องที่มาร์คัสเลิกกับไซม่อนได้สองปีแล้ว

เขาก็ไม่อยากจะเล่านักหรอกว่าทำไมเราถึงเลิกกัน เขาบอกได้แค่ว่ามันเป็นความผิดของเขาเองที่ทำให้ความรัก7ปีนั้นจบลงอย่างไร้เยื่อใย (แน่นอนว่าเขาโดยแดเนียลตามมาเอาเรื่องถึงบริษัทและได้ไปทัวร์ดาดฟ้าเรียบร้อย) มาร์คัสเองก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่แชทของไซม่อนที่มักจะอยู่บนสุดนั้นตกลงไปอยู่ล่างสุดของกล่องข้อความ

มาร์คัสไม่รู้ว่าตอนนี้อีกคนจะเป็นยังไง จะลืมเรื่องระหว่างเราได้รึยัง หรือว่ามีคนใหม่แล้วรึเปล่าเพราะว่าเราไม่ได้ติดต่อกันเลย มาร์คัสรู้แค่ว่าเขายังคงคิดถึงอีกคนตลอดเวลา หลายต่อหลายครั้งที่เขาพยายามจะลืมคนตัวเล็กแล้วเปิดใจรับคนอื่นเข้ามาแต่ว่ามันก็ไม่เคยสำเร็จเลยซักครั้ง

มันเหมือนกับการไปทำความรู้จักกับคนที่ไม่เคยพบกันเลยมาก่อนซักครั้งเดียว ใช่มันยากแบบนั้นแหละ

"นายว่าฉันควรส่งข้อความไปหาเขาหรอ?"  

"ใช่"

"แล้วถ้าเขาไม่ตอบล่ะ ถ้าอ่านแต่ไม่ตอบล่ะ"

"เฮ้ นี่กลับมาเป็นมาร์คัสคนกากแล้ว?"

"เปล่าน่า แค่ถามเอาความมั่นใจเฉยๆ"

"ตกลงนายจะส่งข้อความหาเขามั้ย"

"ไม่ล่ะ"  มาร์คัสตอบไปอย่างมั่นใจและดูเหมือนว่าจอร์ชจะไม่เชื่อคำพูดของเขาซักเท่าไหร่

ยังไงเขาก็จะไม่ส่งข้อความไปหาคนนั้นเด็ดขาด! ไม่ส่งเด็ดขาด!

มั้ง....

"เอาไงดีวะ...."  มาร์คัสนอนมองมือถือที่เปิดหน้าต่างแชทของเขากับไซม่อนเอาไว้

'สบายดีมั้ย'

"ไม่ๆ ดูทักทายแบบโง่ๆไปแฮะ"

'มีคนใหม่ยัง'

"ส่งแบบนี้ไปไม่อ่านแน่ๆ"

'จอร์ชกับนอร์ธจะแต่งงานกันแล้วนะ'

"ไม่ดิ ต้องรู้จากคาร่าแล้วแหง"  มาร์คัสพิมพ์ๆลบๆอยู่หลายต่อหลายครั้งจนเริ่มจะรำคาญตัวเอง

'คิดถึง'

คิดถึงงั้นหรอ....

"ส่งแบบนี้ไปต้องคิดว่าส่งผิดแชทแหง ลบเถอะมาร์คั....โอ๊ย!!"  ในขณะที่กำลังจะกดลบข้อความเจ้ามือถือก็ดันตกใส่หน้าสร้างความเจ็บปวดรวดร้าวแก่เจ้าของอย่างมาก

"!!!!!"

แต่ก็ไม่เท่ากับการที่ข้อความมันถูกส่งไปแล้วเพราะสันจมูกดันไปโดนปุ่มส่งหรอก

Marksu - คิดถึง

                         read

ขึ้นreadแล้วด้วย!!!!!! ทำไมอ่านเร็ว!!!!!!!

ในระหว่างที่กำลังสติแตกหาทางจะพิมพ์อธิบายกลับไป เสียงข้อความเข้าก็ดันเด้งขึ้นมาพร้อมกับเสียงกรี๊ดของมาร์คัสที่ดังไปทั่วห้อง

Simon - คิดถึงเหมือนกันครับ

โอเค เขาอาจจะต้องไปถามเพื่อนๆและว่าถ้าจะรีเทริ์นกับแฟนเก่านี่ควรทำยังไง

END

Bonus 1

- คุยงานเชิญกรุ๊ปอื่น (5) -

Markus ส่งรูปภาพ

Markus - ช่วยด้วยครับ

                ช่วยมาร์คัสคนกากด้วยครับ

Josh -       โอเค นายทำนอร์ธกรี๊ดจนคนข้างห้องมาทุบประตูด่า

Kara -       พระเจ้าช่วย บอกฉันทีว่าฉันไม่ได้ตาฟาด

Connor -  คุณทำให้ผมประหลาดใจมากครับมาร์คัส.....

North -     ไม่ต้องห่วงนะมาร์คัสคนกาก ฉันจะช่วยนายเอง

North ทำการเปลี่ยนชื่อกลุ่ม วันนี้มาร์คัสดีกับคุณนางฟ้ารึยัง

Bonus 2

"แดเนียลคิดว่าถ้าคนที่เคยไปเที่ยวเล่นที่ดาดฟ้ารอบนึงส่งข้อความมาว่าคิดถึงนี่คือยังไงครับ"

"ก็หมายความว่าเขายังลืมนายไม่ได้และอยากจะคืนดีด้วยนั่นแหละ"

"ผมควรจะเปิดใจให้เขามั้ยครับ"

"ถามตัวเองเถอะไซม่อน เปิดอ่านแชทเก่าๆทุกวันมาถึง2ปีนี่คงรู้ตัวอยู่แล้วเนอะ"

"แล้วถ้ามันจบแบบเดิมล่ะ"

"หมอนั่นก็จะได้ไปทัวร์ดาดฟ้าอีกรอบไง"

"อา..ผมคิดว่ารอบนี้มันคงไม่จบแบบเดิมนะ"

"ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันที่รัก"

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จบแล้วนะคะสำหรับฟิคAngel Voice ขอบคุณทุกคนที่ติดตามคอยสมน้ำหน้ามาร์คัสคนกากและเอ็นดูคุณนางฟ้ากันมาตลอดเลยนะคะ 

ไว้เจอกันเรื่องใหม่ค่ะ :)

- GING GiNG GING -