เอาจริงๆ เราไม่ใช่สายซีรี่ส์จีน แต่ช่วงสองเดือนนี้ได้ดูหลายเรื่องอยู่ ทั้งหมดเริ่มมาจากเห็นรูปหยางหยางผ่านตาในไทม์ไลน์บ่อยละเกิน ลองเสิร์ชดู อ้อ รูปจากซีรี่ส์เวยเวย เธอยิ้มโลกละลาย ช่วงนั้นซีรี่ส์เกายังไม่ทยอยจบ เราเลยตัดสินใจดูหยางหยาง แน่นอนว่าติด ติดไปหมด มีเรื่องไหนแกไม่ติดบ้างวะ

หยางหยางส่งผลกระทบต่อเราอย่างไร? พูดเลยค่ะ ตามดูซีรี่ส์เรื่องที่เค้าเคยเล่นด้วย แวะไปดูเต้ามู่ปี่จี้ ชอบพระเอก จะตามอีก เราเลยรู้สึกว่าการตามมันไม่จบไม่สิ้น 55555 เราต้องดูซีรี่ส์ไปจนตายแน่ๆ ต่อไปอาจจะอัพเกรดเป็นซีรี่ส์สเปน ฝรั่งเศส

พอดูเวยเวยจบ เราไปเจอบล็อกที่เค้าแปลตอนพิเศษสั้นๆ มีตัวละครเพิ่มมาคือชานชานกับเฟิงเถิง เสิร์ชไปเสิร์ชมา เอ้า มันมีซีรี่ส์ในจักรวาลเดียวกันด้วยเว้ย ซึ่งก็คือเรื่องนี้แหละ Boss & Me ชานชานเกิดมาเพื่อกิน เออ ไหนลองดูซิ

เราค่อนข้างประทับใจเวยเวย เลยคาดหวังกับชานชานมากไปหน่อย... มากจน มันกลายเป็นสนุกไม่เต็มที่สำหรับเรา นี่โทษความคาดหวังเลยนะ คาดหวังกับเรื่องไหนมากๆ พอดูจบละรู้สึกไม่โอเคสักที

จริงๆ เราไม่ถูกจริตกับซีรี่ส์จีนอยู่แล้ว สองเดือนนี้ที่ดูหลายๆเรื่อง เราบ่นเรื่องมุมกล้อง การตัดต่อ การลำดับภาพ แอคติ้ง ทุกสิ่งไม่ถูกใจเราสักอย่าง หลายเรื่องมันสนุกด้วยบท มันสนุกเพราะเราชอบพระเอก 55555 เราก็ทำลืมๆเรื่องแอคติ้ง มุมกล้อง อะไรไป แต่เรื่องนี้ไม่ค่อยโอเคสำหรับเราจริงๆ เปิดเรื่องมาเราก็เกลียดการสปีดภาพเลย ผ่าน ep 3 เริ่มรู้สึกว่า เห้ย มันก็น่ารักดีแก แต่ทุกอย่างพังตั้งแต่นางเอกกับพระเอกเป็นแฟนกัน

นางเอกอยู่ๆก็กลายเป็นคนไม่รู้กาละเทศะ บางเรื่องเราเข้าใจแหละ มันเป็นคาแรคเตอร์ของเค้าโนะ แต่บางเรื่องมันคือมารยาทพื้นฐานทางสังคมอ่ะนาย มันควรรู้ไหม ดูละก็หงุดหงิด นอกจากนางเอกแล้วทุกตัวละครก็ชอบคิดเอาเอง มโนเอาเอง คนดูอย่างเราปวดใจมาก ดูไปถามไปว่าเมื่อไหร่จะเปิดปากคุยกันค้าาาาาาาาา ดอกพิกุลจะร่วงจากปากกันเร๊อะะะะะะ

อันที่จริงเรื่องนี้ก็มีฉากน่ารักๆให้เรายิ้มได้เรื่อยๆ ดูจบแล้วก็ไม่ผิดหวังซะทีเดียว เป็นอีกเรื่องที่ไว้ดูเพลินๆได้แหละ ไม่ได้แย่ขนาดอย่าไปดูเลย :) จบนี่แล้วชั่งใจอยู่ว่าจะเดอะเคทู หรือออนเดอะเวย์ทูแอร์ผอดดี