Stranger From Hell หรือ Hell is other people แปลตรงตัวจากต้นฉบับเว็บตูนชื่อดังของเกาหลีใต้ว่า “นรกคือคนอื่น” (
“นรกคือคนอื่น" ชื่อเรื่องเองก็ส่งสารให้ทราบว่าสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในเรื่องนี้ก็คือ "คน" ก่อนจากบ้านเกิดมาที่โซลแม่ของจงอูเคยบอกเขาไว้ว่าอย่าไว้ใจคนอื่นเพราะคนเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด ยุนจงอูอาจไม่ได้ฉุกคิดถึงประโยคเป็นห่วงเป็นใยตามประสาคนเป็นแม่ประโยคนี้เลยก็ได้ ถ้าหากเขาไม่ได้พานพบเพื่อนร่วมหอพักที่มีบุคลิกแปลกประหลาด ไม่ว่าจะเป็นหนุ่มแว่นคนจีนที่มักชอบเปิดประตูห้องทิ้งไว้และดูหนังโป๊ดูอยู่ตลอดเวลาและแสดงตัวชัดเจนว่าเกลียดขี้หน้ายุนจงอู และมักจะถือมีดไพล่หลังไว้ทั้งยังขู่จะฆ่ายุนจงอูอยู่ตลอดเวลา ฝาแฝดประหลาด คนหนึ่งก็ดูไม่น่าไว้วางใจส่วนอีกคนก็พูดจาติดอ่างและหัวเราะค้างอยู่ตลอดเวลา ลุงนักเลงห้องฝั่งตรงข้ามและผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาผู้ลึกลับที่อยู่ข้างห้องยุนจงอูและดูเหมือนจะเป็นหัวโจกของคนที่นี่ ไม่เว้นแม้แต่ป้าเจ้าของหอพักที่ดูเหมือนใจดีแต่จู้จี้ยุ่มย่ามกับเขาอยู่ตลอดเวลา
เหตุการณ์ดำเนินมาอย่างแปลกประหลาดมากขึ้นทุกทีจนกระทั่งผู้ชายลึกลับข้างห้องคนนั้นและลุงนักเลงหายตัวไป ในห้องพักห้องข้าง ๆ เขามีทันตแพทย์หนุ่มผมดำยาว ผิวขาวซีด และรอยยิ้มที่เป็นปริศนามาอยู่แทน เขาดูเป็นมิตร เข้าหายุนจงอูก่อนอย่างสนอกสนใจแต่ก็ทำให้ยุนจงอูขนหัวลุกกับอะไรบางอย่างจากตัวผู้ชายคนนี้ที่เขาเองก็อธิบายไม่ได้ เมื่อผู้ชายคนนี้ค่อย ๆ โผล่มาในสถานที่ต่าง ๆ ที่ยุนจงอูไปและจับตาดูเขาและคนรอบตัวของเขาตลอดเวลา จนนำไปสู่เหตุการณ์น่าขนลุกที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
หลายครั้งไม่ใช่เพียงตัวละครที่มีบุคลิกและวิธีคิดแสนประหลาดจากหอพักเอเดนที่มีบทบาทอย่างมากในชีวิตของยุนจงอู แต่เป็นตัวละคร "คนปกติ" รอบตัวยุนจงอู ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ที่ชวนเขามาฝึกงานที่บริษัทตัวเอง แม้ว่าจะมีเบื้องหน้าที่หวังดีแต่เบื้องหลังก็หวังแทรกแซงความสัมพันธ์ระหว่างยุนจงอูและแฟนสาว มินจีอึนเข้ามาทำงานในโซลก่อนหน้ายุนจงอูสักพัก สาวพนักงานออฟฟิศที่มีชีวิตการทำงานไม่ราบรื่นเท่าไหร่ ต้องรับผิดชอบงานมากมายและต้องผจญกับความกดดันจากหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานจากที่คิดว่าจะใกล้ชิดกันมากขึ้นตั้งแต่ยุนจงอูเข้ามาอยู่ที่โซลแต่พวกเขาแทบไม่มีเวลาดี ๆ ร่วมกันเลยจนกระทั่งความสัมพันธ์เริ่มระหองระแหง มินจีอึนรู้สึกว่ายุนจงอูงี่เง่าและเอาแต่บ่นถึงเรื่องหอพักแปลกประหลาดท่ามกลางความเหนื่อยยากไม่แพ้กันของเธอจนเริ่มเบื่อหน่ายที่จะฟังเรื่องพวกนี้ หรือแม้แต่หัวหน้าที่ทำงานของยุนจงอู หนุ่มแว่นอ้วนท้วนที่พูดจาติด ๆ ขัด ๆ สื่อสารไม่เป็นและมีอคติกับหนุ่มหน้าตาดีอายุน้อยอย่างยุนจงอูที่แย่งความสนใจจากเพื่อนร่วมงานสาวที่เขาแอบชอบไป จนอดไม่ได้ที่เขาจะแอบด่าทอและหาเรื่องยุนจงอูไม่เว้นวัน รวมถึงและครอบครัวของยุนจงอูเอง พี่ชายสติไม่สมประกอบที่ทำให้เขาอึดอัดใจและทำให้เขาต้องกลายเป็นเสาหลักของครอบครัว จนบางครั้งก็ต้องหาเงินมาช่วยแม่จ่ายค่ารักษาให้พี่ชาย
“เมื่อเราเผชิญหน้ากับนรกแล้วครั้งหนึ่งจากนี้ไปคุณก็จะพบว่าทุกที่คือนรก” ทุกสถานที่กลายเป็นนรก ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวที่ไม่เคยสมบูรณ์แบบ คนรักที่ไม่เข้าใจคุณกับความสัมพันธ์ที่ค่อย ๆ สั่นคลอน รุ่นพี่ที่เคารพไม่ลงอีกต่อไป หัวหน้าที่อคติและเฝ้าจงเกลียดจงชังคุณ เพื่อนร่วมงานที่ชวนให้กระอักกระอ่วน สังคมเมืองที่ต้องดิ้นรน สังคมที่ทำงานอันแสนกดดัน สังคมมหาวิทยาลัยที่หล่อล้อมระบบอาวุโสกดหัวกันและความทรงจำในค่ายทหารอันย่ำแย่ที่คุณเคยผ่านมาด้วยความยากลำบาก บ้านเกิดที่คุณหันหลังจากมาและแม้แต่หอพักที่ซุกหัวนอนก็ไม่เคยทำให้คุณสุขสงบ ทั้งหมดนี้ล้วนทำให้คุณเสียสติไปอย่างช้า ๆ
การดำเนินเรื่องที่นอกจากจะสั่นคลอนตัวเอกของเรื่องทีละเล็กทีละน้อยแล้วมันก็ค่อย ๆ สั่นคลอนบางอย่างในตัวเราไปด้วยเราถูกตั้งคำถามจากสถานการที่เกิดขึ้นในเรื่องตลอดเวลาว่า ตกลงแล้วใครกันแน่ที่เป็นบ้า ใครจะทำให้ใครเป็นบ้าไปก่อน คนรอบข้างท่าทางแปลกประหลาดน่าสงสัยหรือเป็นตัวคุณเองที่เก็บงำความบ้าคลั่งไว้ สังคมที่กดทับความโกรธของคุณจนมันกลายเป็นความคลุ้มคลั่งไปจนถึงการหลั่งเลือด เหตุการณ์ที่สั่นคลอนเส้นแบ่งที่เบาบางระหว่างความเป็นมนุษย์ที่สังคมกำหนดกับสัญชาตญาณแท้จริงของมนุษย์ที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ต่อเนื่องจนกระทั่งเรามองเห็นการเปลี่ยนแปลงที่ค่อย ๆ บิดเบี้ยวไปของแต่ละตัวละคร โดยเฉพาะตัวเอกของเรื่องที่ค่อย ๆ ระเบิดแตกออก โดยที่ไม่รู้แน่ชัดว่าเป็นผลมาจากสถานการต่าง ๆ มากมายที่เขาต้องพบเจอตั้งแต่เข้ามาพักที่หอพักแห่งนี้หรือเป็นกระบวนการเติบโตที่เหมือนระเบิดเวลารอวันปะทุทำลายล้างทุกสิ่ง
ยุนจงอูดูเหมือนกำลังจะประสบความสำเร็จตามมาตรฐานผู้ชายเกาหลีรุ่นใหม่ซึ่งผ่านการเกณฑ์ทหารและกำลังจะเข้ามาฝึกงานในเมืองหลวง อีกไม่นานก็กำลังจะมีอนาคตที่สดใสตามที่สังคมกำหนดนิยาม เป็นความหวังในอุดมคติของของครอบครัวชนชั้นกลางระดับล่างผู้หวังพึ่งพิงลูกหลานที่มาทำมาหากินในเมืองหลวงแต่จริง ๆ แล้วเขาเปราะแตกมาตั้งแต่การรับภาระทางด้านครอบครัวในระดับปัจเจก การต้องลุกขึ้นมารับผิดชอบเรื่องครอบครัวและค่าใช้จ่ายเนื่องจากพี่ชายคนโตของครอบครัวสติไม่สมประกอบและไม่สามารถทำหน้าที่ได้ รวมถึงสิ่งที่เขาต้องมาเผชิญที่เมืองหลวงกลายเป็นปัญหาที่ยิ่งกว่าการปรับตัวเข้ากับสังคมเมืองใหญ่ไม่ได้ แต่สิ่งที่ยุนจงอูต้องมาพบเจอที่เมืองหลวงเป็นภาพสะท้อนความหวังของชนชั้นกลางระดับล่างที่พังทลาย ค่าครองชีพแสนแพง สังคมที่ไม่เป็นมิตร ที่อยู่อาศัยเล็กแคบราวกับรูหนูที่คนต้องเบียดซุกตัวเข้าไปใช้ชีวิต ความเหลื่อมล้ำในสังคมเมือง ทุนนิยมที่ดูดกลืนให้สังคมเมืองแก่งแย่งกันใช้ แก่งแย่งกันอยู่และมีที่ยืนในสังคมอย่างทึ่มทื่อไร้ใจ ในซอกหลืบหนึ่งของเมืองขนาดใหญ่จนยากจะจินตนาการ มีอาชญากรรมที่เกิดขึ้นชีวิตของผู้คนมากมายที่ถูกปลิดลงเหมือนใบไม้ร่วง สิ่งที่เกิดขึ้นในสถานที่เล็ก ๆ แห่งหนึ่งทำให้เราเข้าใจว่าเมืองใหญ่โตเพียงใด จึงไม่ทราบถึงความอุกอาจที่เกิดขึ้นต่อคนบริสุทธิ์มากมายเช่นนี้ได้
สุดท้ายความพังพินาศที่เกิดขึ้นกับชนชั้นกลางระดับล่างไปจนถึงล่างก็ไม่ต่างอะไรกับเสียงของตกกระทบพื้นที่ไหนสักแห่งในเมืองหลวงขนาดใหญ่ เป็นความบอบช้ำที่ส่งเสียงเบาบางในชั้นบรรยากาศของเมืองที่เต็มไปด้วยความเหลื่อมล้ำ ชนชั้นที่ไม่สามารถเข้าถึงการบริการทางสังคมหรือการจัดการที่ดีอันมีจำกัดของรัฐได้ จุดจบคือต้องตายไปเงียบๆ ไม่ว่าจะเป็นชายต่างชาติที่มาขายแรงงาน (ชายที่เคยพักที่ห้องของยุนจงอูมาก่อน) ลุงนักเลงที่มีประวัติไม่ดี (พักอยู่ที่ห้องฝั่งตรงข้ามยุนจงอู) รวมถึงเด็กหนุ่มชนชั้นกลางระดับล่างที่กำลังจะมีชีวิตที่ฝันใฝ่ ทำงานในเมืองหลวง ได้ใกล้ชิดกับแฟนสาวมากขึ้น ยุนจงอูที่ไม่มีเงินจะเข้าถึงที่อยู่อาศัยที่ดีราคาแพงในเมืองใหญ่ได้ ทั้งหมดถูกกำหนดให้มีจุดจบไม่สวยอยู่ที่นรกที่ชื่อหอพักเอเดนแห่งนี้หรือ?
“
“
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in