...หาดทราย...สีขาวทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ความเวิ้งว้างวิ่งวนตราบจนชนกับความมืดมนอนธกาล ณ ปลายฟ้า บนฟากฟ้า ดาวดวงน้อยนับหมื่นนับล้านพราวระยับวับวาวราวอัญมณี สองเท้าย่ำไปตามทางบนผืนทราย เสียงคลื่นซักสาดผะแผ่ว ราวเสียงกระชิบปลอบโยน ...สายลม...พัดผ่านโชยฉิว ไล้ผิวเนื้อละมุนละเมียดละไมในสัมผัส แ...

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นเพราะแรงสั่นสะเทือนข้างๆ ตัว มองไปรอบๆ เห็นเพียงความมืดมิดและแสงดาวที่สาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง หันไปกดปิดนาฬิกาปลุก พรายน้ำบอกเวลาตีห้าเศษๆ โอ๊ย แม่เจ้า ไม่เคยตื่นเช้าขนาดนี้เลยนะนี่ มีแต่ตีห้าแล้วยังปั่นงานไม่ได้นอนซะส่วนใหญ่ แต่เอาเถอะ งานนี้ยังไงก็ต้องยอม ...ก็สัญญากับ "เธอ...