:: EP00 :: #รีวิวการเดินทางก็ตามๆเค้าไป กา(ญ)ละครั้งหนึ่ง อิต่องติ๊กต๊อก ปิล็อกต๊อกแต๊ก เข้ามายึดพื้นที่หัวใจไป ทำให้กลับมาคิดถึงได้มากขนาดนี้ — ณ อิต่อง หมายถึงบ้านของเทวดา มาจากภาษาพม่า ณ แปลว่า เทวดา อิแปลว่า บ้าน และ ต่อง แปลว่า ภูเขา ...

:: EP04 :: “ Life is journey not destination ” ชีวิต คือ การเดินทาง แต่ไม่ใช่ปลายทาง เรายังคงชอบสำนวนท่อนนี้นะ แม้การตีความหมาย จะครอบจักรวาล ไกลไปจนถึงดาวเนปจูน .. หลายคนออกเดินทาง ไม่ต้องมีเหตุผลซับซ้อน...

:: EP03 :: o p e n y o u r e y e s o p e n y o u r m i n d #ทริปเปิดตาเปิดใจ ‘ทริปเปิดตาเปิดใจ’ นี่ได้ชื่อทริปตั้งแต่คืนแรกที่ไปถึงอิต่องเลยแหละ เจ๊ดูภูมิใจจัง ชื่อก็เชย ใจก็ชา แหมมมมม : P :: สติ๊กเกอร์ติดกระบะหล...

:: Ep01 :: อะไรที่ว่าแน่นอน มันอาจไม่แน่นอน อะไรที่ว่าชัดเจน มันอาจไม่จริง อะไรที่อาจเคยคิดว่าดีที่สุด วันนึงอาจเปลี่ยนไป ............. ‘ บทสรุปของความไม่แน่นอน แค่เราเตรียมรับมือ และปรับตัวที่จ...

คนเราบางทีอยากติ้นนอนมาแล้วเป็นวันหยุดขอแค่นี้ก็พอใจแล้ว ...

...

จะผ่านไปกี่ศักราชก็พลาดพลั้ง คล้ายว่ายังไม่รู้หลบจบปัญหา แผนชีวิตที่คิดร่างคงค้างคา หลงเอิบอาบภาพมายาอันเลื่อนลอย ใช้ชีวิตไม่คิดถึงอนาคต จึงบางครั้งเราต้องอดรันทดหน่อย อยากจะเก็บแต่เจ็บใจเขาให้น้อย รถก็ต้องถอย สร้อย (ทอง) ก็ต้องซื้อ คิดไว้แต่ต้นปีต้องมีบ้าน ครึ่งปีผ่านได้เพียงแค่มือถือ เดินตามเสียงเ...

ลมหนาวเยียบเย็น พัดเป็นจังหวะ ห้วงขณะคิดถึงบ้าน เหตุการณ์เก่าเก่ามองตึกไกลในโค้งฟ้า นกกาแฝงเงาแม่จะรู้หรือเปล่า...ความเศร้าเสียใจ ลมหนาววู่ไหว อุ่นไอหายหมดดวงตะวันหลั่นลดหมดสิ้นสดใสแสงสีเมืองฟ้าฉาบทาวิไลมิอาจกลบชลนัยน์ที่ไหลหลั่งริน รังรักชั้น 9 ตึกสีชมพูพ่อคงไม่รู้ กูอยากคืนถิ่นลมพัดมาไกล ใคร่ซบประ...

ความเศร้าใจสุขแสนสาหัส ความรักดีชี้ชัดวัดไม่ได้ ความทุกข์ตรมขมหวานดาลหทัย รอยยิ้มละไมห่างไกลเหลือเกิน เหมือนความฝันจะกลายเป็นความจริง อ้อมกอดให้พักพิงเพียงผิวเผิน เส้นทางอนาคตงดร่วมเดิน วันโชคร้ายคล้ายเผชิญอยู่โดยเดียว อรุณรุ่งระวีแสงแฝงจุดดับ จันทราเจ้าอาภัพเลือนลับเสี้ยว หยาดเผลียงเอียงหายรุ้งคล...

อาจไม่มีความรักจากเขา แล้วจำเป็นที่เราต้องเศร้าไหม? อยู่มายี่สิบปีมีวันใด หายใจเองไม่ได้...ก็ไม่มี อาจไม่มีความห่วงใยส่งผ่านสาย อาจไม่มีคนข้างกายในทุกที่ อาจไม่มีคนจูงมือซื้อโรตี ค่ำคืนนี้นอนคนเดียวเดี๋ยวก็เช้า อาจไม่มีคนดูหนังนั่งใกล้ชิด อาจบางทีขาดคู่คิดยึดติดเหงา อาจบางครั้งนั่งปรับทุกข์ซุกไหล่...

อยากให้อยู่แต่ไม่รู้วิธีรักษา วันที่เธอบอกลาจึงต้องถอย แม้ในใจเปี่ยมรักแต่มักน้อย ยืนโบกมือหมายคอยอยู่ตรงนี้ ข่มจิตใจปล่อยวางลบล้างอดีต ภาพสีซีดกรีดปัจจุบันหันหน้าหนี ปกปิดแผลด้วยเวลาคือยาดี อย่าหมกมุ่นจนหมดศรีไม่มีใคร หอบหนังสือถือไว้ในอ้อมแขน ตัวอักษรอ้อนแสนจะหวั่นไหว หน้ากระดาษนุ่มเนียนระเมียร...

อย่าขอพรจากฟ้ามองหน้าพ่อ สิ่งที่รอพ่อวาดหวังยังอยากเห็น จะยากดีมีหรือไม่มิใช่ประเด็น เพียงลูกเป็น “คนดี” เท่านี้พอ อย่าขอพรเลิศล้ำแล้วทำไม่ได้ สิ่งที่ใช่ใฝ่ฝันหมั่นสร้างก่อ ระหว่างทางพ่อมอบรักคอยถักทอ เติมแรงใจจุดไฟจ่อช่วยต่อลม อย่าซื้อของบำรุงมุ่งบำเรอ สิ่งปรนเปรอไม่อยากรับมาทับถม พ่อพอใจในเป็นอย...

ฝนที่ร่วงฟ้าที่ร้าวดาวที่หม่น สายน้ำปนสีเลือดบ้างเหือดหาย ดินครวญคร่ำเจ็บปวดก้อนกรวดทราย ลมนิ่งเงียบเปลี่ยวดายคล้ายหมดลม ครบหนึ่งปีที่ฟ้าหลับลาลับ สวรรค์สดับสรรพสำเนียงเสียงขื่นขม หมู่แมลงกรีดร้องก้องระงม ใบไม้ร่วงทับถมจมน้ำตา แผ่นดินคล้ายว่าจะแ...

โพธิ์โบกพัดระบัดใบคุ้มครองลูก ใต้ร่มเงาพันผูกพ่อปลูกฝัง รากที่แท้แผ่ผืนเพื่อยืนยัง ยึด “ลูกรัก” เป็นที่ตั้งกำลังใจ พ่อหยัดอยู่สู้การกรำงานหนัก เหนื่อยมิผ่อนร้อนมิพักพ่อฝักใฝ่ ขมักเขม้นเส้นทางสุดกว้างไกล มองไม่เห็นเส้นชัยที่ไหนมี แต่พ่อยังบากบั่นขยันก่อ ไม่ทดท้อไม่ทอดทิ้งไม่วิ่งหนี พยายามยิ่งทุกสิ่งอ...

เป็นเจ้าของเต็มที่ห้องสี่เหลี่ยม เป็นคนรักเต็มเปี่ยมผืนผ้าขาว เป็นคนที่ใช่ได้ชั่วคราว เป็นหยาดน้ำฉ่ำพราวเธอครอบครอง ได้ทุกอย่างที่เธออยากให้ สามชิ้นพอไหมหรือแค่สอง? แบบปุ่มปมสุขสมอารมณ์ปอง แบบเรียบลื่นไหลล่องทั้งกล่องนี้ ไม่มีบทสนทนา ทุกท่วงท่าพาทำประจำที่ เดือนละครั้งพบพานนานนานที เป็นฝ่ายรอก็สุข...