บันทึกวันพฤหัสบดีที่ 28 ธันวาคม 2566อยู่ดี ๆ ความคิดก็ลื่นไหล บันทึกหรอ วันนี้วันเกิดฉันนี่ เขียนเรื่องสั้นแบบพี่เจนวโรดมน่ะหรอ ส่งประกวด เป็นเรื่องน่าสนใจทีเดียว เรื่องสั้นคืออะไร เขียนเรื่องสั้นเขียนยังไง ฉันจะหางานจากงานเขียนได้ยังไง จะเริ่มยังไง คิดแล้วก็ไม่รอช้า ลุกขึ้นไปหยิบแมคบุ๊กที่ชั้นสองแล...

ผู้เขียน : ปอ เปรมสำราญสำนักพิมพ์ P.S เเด่เธอคนที่ทำให้เราได้รักเเละถูกรัก! เล่าถึงจักรวาลความสัมพันธ์เพื่อน คนรัก คนที่ไม่ได้รัก เป็นชิ้นส่วนความทรงจำที่ปะติดปะต่อหมกมุ่นโคจรรอบตัวเอง ความคาดหวัง ความขัดเเย้ง การเรียนรู้เเละการยอมรับ เล่มนี้คือตึงเหมือนกัน! ดูเป็นเรื่องราวความรักที่จบลงไปเเล้ว กำล...

บางครั้งเราจะไม่สามารถอธิบายความรู้สึก หรือความคิดของตัวเอง ให้คนอื่นเข้าใจได้ง่าย โดยเฉพาะในเวลาที่เราดิ่งดาวน์ไปแล้ว ดังนั้นในขณะที่ยังมีสติอยู่ ก็ขอจดบันทึกไว้ก่อนก็แล้วกัน ในบันทึกนี้ เป็นการอธิบายถึงพฤติกรรม ความคิดของตัวเอง ทั้งในเวลาที่จิตใจปกติและย่ำแย่ รวบรวมเอาไว้ ประมาณนี้ - ในหนึ่งวัน มี...

เป็นวันที่มีทั้งความสุข และความเสียใจ หลาย ๆ อย่างผ่านพ้นเข้ามาพร้อมกาลเวลา เรื่องราวมากมายมักหมุนเวียนอยู่เช่นเดิม กาลเวลาพาคน ๆ หนึ่งกลับมาในชีวิต และกาลเวลาก็พรากจากใครสักคนไปจากชีวิต . . มีเพียงหัวใจที่เพียงแต่ต้องเข้มแข็งขึ้น จะเปราะบางแตกหักง่ายเช่นเก่าก่อนคงไม่ได้อีกแล้ว ทุกสิ่งที่เรียนรู้...

10.39น. ในวันที่ดวงอาทิตย์ไขปัญหาในจิตใจและผ่อนคลายจิตวิญญาณของฉัน ฉันพร้อมแล้วที่จะพบกับความจริงฉันอาจไม่เป็นดังที่ใครวาดฝันไว้ วันนี้ฉันอาจจะเป็นคนที่ผิดพลาดไม่เอาไหนและไม่ประสบความสำเร็จ วันนี้ฉันจะยอมรับมัน . . ดวงตะวันเคลื่อนคล้อยแม้จิตใจจะเข้มแข็งขึ้น แต่ร่างกายยังคงดื้อรั้นอาหารมื้อเช้าเกือบเ...

เช้าหลังจากผ่านคืนวันแห่งมรสุม ดวงตะวันทอแสงเจิดจ้าพอจะส่องความอบอุ่นมาถึงหัวใจที่เปียกชื้นไปด้วยคราบน้ำตา แต่แสงตะวันไม่ได้ช่วยให้ความปวดระบมของดวงตาที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักจางหายไปไหน อีกทั้งแสงตะวันยังกระตุ้นให้รู้สึกถึงความปวดหนึบของศรีษะ . . . ฤดูร้อนยังคงเป็นฤดูร้อน ฤดูฝนยังคงเป็นฤดูฝน ...

. ข้า...ขอร้องต่อความเจ็บปวด ให้หัวใจของข้าไม่รับรู้ถึงความร้าวราน ข้า...ขอร้องต่อความสุข ให้หัวใจของข้าได้รับมันอย่างเต็มล้น ข้า...ขอร้องต่อความหนาวเหน็บ ให้หัวใจข้าทนทานต่อความเยือกเย็น ข้า...ขอร้องต่อไฟที่แผดเผา ให้หัวใจข้าได้มอดไหม้ไร้ซึ่งความเจ็บปวดความสุขความเยือกเย็น . . ทุกคนควรค่าแก่การมีค...