ตลอดยี่สิบปีกว่าที่ผมเกิดมาบนโลกนี้ คิดๆ ดูแล้วก็เชื่อแทบไม่ลงนะครับว่า เกือบทั้งชีวิตเรามีบทบาทเป็นนักเรียนมาตลอด ชีวิตประจำวันคือต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน เจอเพื่อน เรียน ทำงานกลุ่ม ทำการบ้าน ปิดเทอมก็ เล่น ไปเที่ยว มีผู้สูงกว่าคอย cover อยู่ตลอด และแล้วมันก็มาถึงครับ วันสุดท้ายของอาชีพนักเรียน ว...

สเวนกำลังยืนอยู่หน้าคฤหาสน์สไตล์ตะวันตกโบราณซึ่งเป็นที่ที่ไม่รู้จัก เขามองแผนที่เพื่อให้แน่ใจว่ามาถูกที่แล้วนี่แทบจะเป็นเรื่องที่ตื่นเต้นที่สุดในชีวิตของเขา หลังจากที่เขาเปิดกล่องใบนั้นกล่องที่บุรุษไปรษณีย์ปริศนานำมาส่ง เขาก็พบกับหลายอย่างที่ทำให้เขาทึ่ง อย่างแรกคือแผนที่ที่บอกเป้าหล...

วันนี้28 เมษายน2560 เวลา18 : 35 น. ณ บ้านของผู้เขียน สบายดีหรือเปล่า เราได้ยินเสียงเพลง ’สบายดีหรือเปล่า ’บรรเลง… ทำให้เราคิดถึงบรรยากาศเก่าๆกับกลุ่มเพื่อน ถึงแม้ไม่ใช่บรรยากาศที่น่าภิรมย์นัก แต่เราเองคงปฏิเสธไม่ได้เลยว่ายังอาวรณ์อยู่ เรายังจำบรรยากาศเหล่านั้นได้เสมอ เราชอบที่มีพวกเขาอยู่ข้...

สำหรับเรื่องของเพื่อนที่เราจะมาเล่าในตอนนี้ เธอเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมของเราเองคือเราเรียนที่เดียวกันมาตั้งแต่ม.1 จนถึงม.3 ก่อนที่เพื่อนคนนี้จะย้ายไปเรียนที่อื่น เพราะว่าที่ที่เรียนอยู่ไม่มีสายศิลป์ฝรั่งเศส เพื่อนคนนี้เป็นคนหัวดีมาก เห็นมันฮา ๆ บ้า ๆ บอ ๆ แบบนั้น เอาจริงเรื่องเรียนไม่ใช่เล่น ๆ เล...

ไม่ได้ตั้งใจจะเล่าปัญหาชีวิตให้เพื่อนคนนึงฟัง แต่พอได้เล่า ก็เบรกแตกหยุดไม่อยู่ข้อคิด คำแนะนำต่างๆ ที่นางให้ทำให้ความทรงจำเก่าๆเกี่ยวกับเพื่อนคนนี้กลับมา เห้ย! เรากับมันเคยเป็นเพื่อนสนิทกันนี่หว่าเคยสนิทกันมากกกกก รู้ไส้รู้พุง กอดคอเที่ยวเล่น นอนค้างที่บ้าน ป่วยก็นอนเฝ้าไข้รพ. กันไป แอ๊วผู้ชาย ก็...

สวัสดีทุกคน นี่คือว่างก็เลยอยากจะเเชร์อะไรไร้สาระให้อ่านกันก่อนนอนนะ ยังไงก็ขอบคุณที่อุตส่าห์เปิดเข้ามา :) หลังจากผ่านวันแห่งความรักมาหนึ่งวัน.....ไม่สิ น่าจะบอกว่าผ่านเดือนแรกของปีใหม่มาแล้ว 1 เดือน ชีวิตเป็นยังไงกันบ้าง เราว่าของทุกๆคนคงต่างกันออกไป อาจจะดีบ้าง ร้ายบ้าง สนุกบ้าง เศร้าบ้าง เห...

หลายคนบอก 'ยิ่งโต เพื่อนยิ่งน้อยลง' ผมเองก็ค่อนข้างเชื่อเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน แม้ตัวเองจะเป็นคนเพื่อนไม่เยอะมาก แต่พอมาถึงทุกวันนี้เพื่อนกลุ่มหลักๆ ที่ยังไปมาหาสู่ พบเจอสังสรรค์กันก็มีอยู่ไม่กี่กลุ่ม คือเพื่อนสมัยมัธยม เพื่อนสมัยมหา'ลัย เพื่อนจากค่ายนักเขียนต่างๆ และแก๊งข้าวสาร แต่เอาจริงๆ ที่เหนีย...

เสียงดนตรีบนเวทีกำลังบรรเลง นักดนตรีดีดกีตาร์เบาๆคลอกับเสียงนักร้องหญิงตัวเล็กจิ๋วแต่น้ำเสียงกลับทรงพลังอย่างประหลาด เธอกำลังขับกล่อมเสียงเพลงอยู่ไกลๆ แต่ที่ดังจนสับสนไปหมดใกล้ๆ คือเสียงเหล่าเพื่อนสมัยมัธยมที่กำลังคุยกัน (หรือตะโกนคุยกันก็ไม่รู้) ราวกับว่าไม่ได้พบกันมานับสิบปี แต่ก็เกือบสิบปีแล้ว...

ไม่มีคนที่คุยเรื่องเดียวๆกันได้ บางทีก็ยากหน่อยแหละ . บางเรื่องที่พูดคุยในของวันก็ไม่ได้สนใจจริงๆหรอก แค่พูดคุยเพื่อพาตัวเองเข้าสู่วิถีสังคมได้เฉยๆ ฟังได้แหละ แต่ก็ต่อบทสนทนาไม่ได้หรอก ได้แค่อืมๆ อ่าๆ แล้วมันยังไงต่อไปเหรอ ไม่ได้พาตัวเองเข้าไปมีส่วนร่วมมากมาย แล้วก็ไม่ได้ต้องอยากยัดเรื่องของเราด้วย ...