เขาเหมือนต้นสน สูงชะลูดและสงบงัน ในป่าที่คุณชอบแวะเวียนไป แต่ไร้โอกาสมากพอ เขาเหมือนต้นสน ต้นที่ใจดีและรักผู้คน คุณยืนพังพิงอิงกับลำต้น และเงานั้นคล้อยมองลงมาด้วยความพิศมัย เขาเหมือนต้นสน ที่จิตใจซุกซนด้วยความใคร่รู้ ลมพัดและหิมะพรำถม โหมหักกิ่ง แต่เขายังคงอยู่ ยังคงรักและอยากให้คุณหันไปดู โลกใบเดี...