.......... ตอนที่ 4 : หนทางสู่ศูนย์อพยพ ปึง ! เสียงซอมบี้ทุบกระจกดังขึ้นอย่างต่อเนื่องมันคงเห็นบิลเข้าตอนเขาแง้มผ้าม่านเพื่อดูสถานการณ์ข้างนอก “ให้มันได้อย่างนี้สิน่า”บิลบ่นครวญ เมื่อหันหลังไปเห็น เขากลับมาตะโกนสั่งทุกคน "รีบไปหยิบเป้เร็วเข้า!” ผมและคนที่เหลือรีบสะพายเป้ขึ้นหลังยกเว้นก็แต่เจ้าต...

………. ตอนที่ 3 : ศูนย์อพยพ “ตอนนี้เราเหลือประชากรในเคลโออยู่เท่าไร” น้ำเสียงเคร่งขรึมจริงจังของท่านประธานใหญ่ถามขึ้นเขายืนอยู่หัวโต๊ะประชุมไม้ยาว รายล้อมไปด้วยบรรดาผู้อยู่เบื้องหลังมหานครเคลโอ “ประมาณสิบห้าเปอร์เซ็นต์ครับ” ชายในชุดสูทนั่งไม่ไกลจากเขานักตอบ “แล้ว...” ท่านประธานยังไม่ทันจะได้กล่าวอะไ...

.......... ตอนที่ 2 : เพื่อนใหม่ “เรียกฉันว่าบิล” เขาพูด เดินนำผมเข้าไปข้างใน อาคารหลังนี้ไม่ใหญ่มากนักตรงกลางชั้นหนึ่งมีบันไดไม้ค่อนข้างเก่าวนขึ้นไปจนถึงชั้นสี่ ใกล้ๆหน้าประตูทางเข้าที่ถูกปิดตายอย่างแน่นหนามีเคาน์เตอร์บริการตั้งวางอยู่ ดูแล้วชั้นล่างหน้าจะมีแค่ห้องนั่งเล่นรวมเข้าไปข้างในผ่านบันได...

.......... ตอนที่ 1 : คนแปลกหน้า นี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตผมแน่ๆที่ฝืนวิ่งเกินขีดจำกัดตัวเองแบบนี้หลังจากที่ผมเพิ่งฆ่าคนไปหมาดๆอันที่จริงนั่นก็ครั้งแรกของผมเหมือนกันแต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อตัวเองกำลังถูกไล่ล่าอย่างบ้าคลั่ง ผมไม่รู้ว่าเรื่องบ้าๆ นี่มันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไรรู้ตัวอีกทีผู้คนที่รายล้อ...

.......... บทนำ “รีบออกจากที่นี่ก่อนเถอะครับท่าน” ลูกน้องคนสนิทในชุดสูทสีดำเข้ารูปกล่าวกับหัวหน้าของตนที่กำลังฉุนเฉียวอยู่หลังโต๊ะทำงาน “เจ้าสี่คนนั้นมันเป็นใคร?”หัวหน้าถามขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ เมื่อแผนการที่เขาเตรียมไว้ต้องพังทลายลงด้วยน้ำมือของคนกลุ่มหนึ่งที่เขาไม่รู้จัก “ท...

………. ตอนที่ 23 : ช่วงชิง “รู้สึกทางนั้นก็ไม่ค่อยต่างจากเราเท่าไหร่” อ๋องบอกเปา “เจคมันไหวอยู่แล้วล่ะน่า แต่ไอเอิร์นเนี่ยสิ มันจะรอดเปล่าก็ไม่รู้”เปาตอบ ก่อนหน้านี้เมื่อทั้งสามรู้ว่าพวกข้างล่างกำลังจะขึ้นมาเล่นงานพวกตนอ๋องก็รีบกระโดดข้ามมายังตึกอีกตึกหนึ่งที่เป็นอาคารห้องพักเหมือนกันแต่ติดตรงที่เ...