KimetsusnoyaibaAU Warning :bad end(?) กลิ่นคาวเลือด แสงจากจันทรา เสียงร้องโหยหวนของชาวบ้าน เสียงกรีดร้องของอสูร ทุกสัมผัสคือความเคยชินของนักล่าอสูร ดาบนิจิรินตัดคออสูรมาตนแล้วตนเล่าคมดาบสีแดงเลือดหมูอาบไปด้วยเลือดยิ่งขับความเงางามของดาบไม่น้อย ปราณวารีทุกรูปแบบถูกงัดเอามาฟาดฟันอสูรนับ...

เสียงปืนและเสียงระเบิดดังทั่วห้อง ภาพปืนที่กำลังเล็งเป้าไปยังเอเลี่ยนตัวหนึ่งฉายอยู่บนจอ มือสองคู่บังคับจอยเกมให้เป่าหัวเอเลี่ยนนั้นซะ การเล่นเกมหลังเลิกเรียนกลายเป็นกิจวัตรของทั้งคู่ไปแล้ว "ขวา ทางขวา" "ไหน" "ข้างบนๆ" "ไหนเนี่ย" "ตรงนั้-" "อ้าว ตายแล้ว" ภาพในจอฝั่งขวาดับไปพร้อมกับมือที...

ทันทีที่เสียงกริ่งดังขึ้น นักเรียนก็ต่างวิ่งลงมาจากชั้นเรียนเพื่อที่จะกลับบ้าน แต่ไม่ใช่เขา เขาเลือกที่จะลงจากตึกแล้วดิ่งมาที่สนามบาสกับเพื่อนสนิท ข้างอัฒจรรย์ยังมีคนไม่มากนัก เขาและเพื่อนสนิทเริ่มจับจองที่นั่ง "ส่งมา" เสียงนักกีฬาบาสในสนามพูดขึ้นและส่งลูกกลมๆสีส้มให้กับคนนึงใส่เสื้อบาสฯเบอร...

โลกใบนี้น่าอยู่มันก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเพราะสีสันเลยทำให้มันเป็นอย่างงั้น แต่โลกใบนี้ไม่น่าอยู่สำหรับเขา เพราะเขาไม่เคยเห็นสีสันพวกนั้นเลยสักครั้ง ใครว่าแอปเปิ้ลเป็นสีแดง ใครว่าต้นไม้เป็นสีเขียว สำหรับเขามันเป็นสีเหมือนกันทั้งหมด คือสีขาวและดำ ถ้าจะให้จินตนาการออกง่ายๆ ทุกๆวันของเขาเหมือนกา...

พัค อูจินเกลียดฝน ไม่ใช่เพราะความเฉอะแฉะของพื้นถนน เสียงฟ้าผ่า หรือการจราจรที่ติดขัด แต่เป็นเพราะ เขาจะไม่ได้ยินสิ่งรอบตัว มันเลยทำให้เขารู้สึกโดดเดี่ยวต่างหาก เขายังหา SOULMATE ของตัวเองไม่เจอ ตอนนี้ก็อายุ18เข้าไปแล้ว เพื่อนในห้องต่างเจอ SOULMATE ของตัวเองกันแล้วทั้งนั้น ไม่ต้องโดดเดี่ยว...

“งื้อ จีฮุน” เสียงงุ้งงิ้งน่ารักที่คุ้นเคยที่จะเปล่งออกมาทุกครั้งที่โดนคนตัวโตกว่ากลั่นแกล้งด้วยความเอ็นดู มือใหญ่บีบแก้มนิ่มพร้อมยิ้มอย่างอ่อนโยน มีวันไหนมั้ยที่จะไม่น่ารักห้ะ “เราเจ็บนะ” เจ้าของแก้มนิ่มเบะปากทำท่าจะร้องไห้ มือใหญ่ปล่อยเป็นอิสระ ขยับตัวดันแผ่นหลังของอี...