ขอบอกก่อนเลยว่าตอนบิดไฟลท์เดือนที่แล้วคือคิดไม่ออกจริงๆว่าจะไปไหนดี แต่นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่บิดไฟลท์นี้ด้วยเหตุผลที่ว่ามันทำให้แน็ตคิดถึงคนๆนึง เค้าชอบไต้หวันมากกกก เมื่อก่อนเค้าจะพูดตลอดว่า ดีอย่างงั้นอย่างงี้ จนมีความรู้สึกว่าอยากไปแทนเค้า ถ้ามีโอกาสอยากไปเทิร์นโปรพาเค้าเที่ยว (ซึ่งน่าจะเป็นไปไม่ได้แล้ว) แต่ยังไงๆเค้าก็น่าจะโปรกว่าอยู่ดี lol เราสองคนชอบอะไรคล้ายๆกันค่ะ ก็งงอยู่ว่าทำไมอันนี้ถึงไม่ตรงกันแม้แต่น้อย อาจจะมาจากที่ว่าความทรงจำกับไต้หวันตอนเด็กๆของแน็ตไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตอนนี้ก็เริ่มอินล่ะค่ะ
ครั้งแรกที่แน็ตไปคือม๊าบังคับให้ไปกับที่บ้าน ยังเด็กมาก ยังเป็นตอนที่ยังไม่สามารถสื่อสารภาษาจีนที่เรียนมาได้ ไปกะทัวร์ ไม่สนุกเลย เบื่อมากกกก แต่ทุกวันนี้ม๊ายังพูดถึงHotpotในทริปนั้น แต่มันก็อร่อยจริงๆนะ
ครั้งที่สองคือจะไปซื้อรองเท้า รอบนี้มันส์ล่ะ พูดจีนน้ำไหลไฟดับ มีเพื่อนพาเที่ยวครึ่งวัน ได้รองเท้ามา 3 คู่ ภายใน 16 ชั่วโมง
ครั้งที่สามก็บิดไปเพราะจะไปซื้อขนมเผือกให้คนนี้แหละ 555 แต่ดันได้รองเท้ามาอีกคู่นะ
ซึ่งเดือนนี้ที่บิดไปก็ได้มา 2 รอบค่ะ เลยมี ครั้งที่สี่กับครั้งที่ห้า ก็ไม่ได้เบื่อหรือคิดอยากจะแลกออกขนาดนั้น เพราะไต้หวัน ก็เที่ยวง่าย ของกินเยอะ ถ่ายรูปสวย มีทุกอย่างที่ต้องการ
ตอนแรกคิดว่าจะมารีวิวทีเดียว แต่น่าจะเยอะมหากาพย์ไป สุดท้ายต้องจำอะไรไม่ได้แน่ๆ เลยรีบมาลงของวันแรกก่อน
ครั้งที่สี่ อากาศอึมครึมนิดหน่อย แต่ไม่แย่ เพราะที่ไปๆมา ฝนตกพกร่มตลอด อันนี้ไม่หนาว แต่ร้อนค่ะ 5555 แต่ไม่ร้อนเท่าไทยนะ ยังพอได้อยู่ พอไปถึง เพื่อนก็มารับที่โรงแรม พาตรงไปที่ Taipei 101 เพื่อไป DIN TAI FUNG ค่ะ คือวันก่อนหน้าที่จะบินไปเพื่อนไต้หวันไลน์มาถามว่าอยากกินอะไร เราก็บอกไม่ฮอทพอตก็เสี่ยงหลงเปา นางเลยเลือกเสี่ยวหลงเปาแทน (จริงๆก็อยากโดนฮอทพอตนะ ><)
แน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่ได้ใหม่เลย พอบอกน้องบนไฟลท์ว่า เด๋วแพลนแรกจะไปติ่นไทเฟิง น้องถึงกะทำหน้าเอือมแล้วพูดว่า เมืองไทยก็มีมั้ย? นี่ก็ เอาน่าๆ ออริจินัลเว่ย เรื่องของเรื่องคือแน็ตทานบ่อยมากๆตอนอยู่ไทย บางทีทำไฟลท์กลับกรุงเทพก็เพื่อจะกลับไปทานสิ่งนี้ ก็เลยมีความรู้สึกว่าอยากลองแบบออริจินัลมาตลอด สาขา Taipei 101 คนเยอะมากกกๆๆๆๆ รอคิว 1 ชม. !!!!
บ้าไปแล้ว แน็ตคิดว่าไปถึงประมาณทุ่มครึ่งเกือบสองทุ่มก็ไม่น่าคนเยอะแล้ว สรุปได้เด่ินเข้าร้านกันสองทุ่มครึ่ง
อร่อยกว่าดูไบ แต่ยังไม่ใช่สวรรค์แบบ Jia Jia Tang Bao ที่เซี่ยงไฮ้
ถ้าถามแน็ตว่ามันต่างกับที่เรามีที่ไทยมั้ย? เรื่องรสชาดแน็ตเฉยๆนะ แต่ที่แน่ๆต่างกับดูไบ เพราะดูไบไม่มีหมู เศร้า มีเสี่ยวหลงเปาไก่แหละ แต่ความอร่อยไม่ได้ครึ่งเลยอย่างที่บอก ส่วนเรื่องราคาต่างมั้ย คำตอบคือ ลิบลับ ทั้งหมดนี้ รวมเกี๊ยวอีกเข่ง เป็นจำนวนเงิน 980 NTD ถ้าเป็นเงินไทยก็ 1,000 บาทนิดๆ ตกใจมากกกกพูดเลย ไปกัน 4 คน คนไทยสอง เพื่อนไต้หวันอีกสอง คนไทยนั่งมองหน้ากัน เอ๊ะ ทำไมถูกขนาดนี้!!!
อย่างที่บอกไปตอนแรกว่า เราต้องรอกัน 1 ชั่วโมงกว่าๆ เพื่อนไต้หวันที่น่ารักของเราก็อยากพาไปเดินรอบๆ นางบอกว่า เนี่ยเพิ่งเดินผ่านแยกนึงมา มีไฟเต็มไปหมดเลย เหมือนมี Food Truck เยอะดี ถามว่าตื่นเต้นมั้ย?? เฉยๆมาก และด้วยความที่เราเพิ่งลงจากไฟลท์เราก็แอบไม่อยากเดินเยอะ แต่ก็เอาว่ะ เพื่อนดูมุ่งมัั่นอยากพาไปมาก อารมณ์แบบ ถ้านี่ไม่เดิน นี่จะรู้สึกผิดเอง เราก็เดินออกจากตึก 101 ไปทางซ้าย ตรงไปเรื่อยๆ ถึงแยกแล้วเลี้ยวซ้ายอีกที ตรงไปอีกเกือบ 10 นาที เริ่มเห็นไฟประดับลิบๆ เหมือนถนนราชดำเนินช่วงปลายปีบ้านเรา
ถึงตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรยังไม่ตื่นเต้น พอข้ามถนนเดินไปถึงที่ปุ๊ป โอ้วมายก๊อดดดดดดดดดดดดด มันคือ
COMMUNE A7 ที่มีลูกเรือไต้หวันพูดถึงบ่อยๆนั่นเอง พวกนางบอก เจ๋งมาก เพิ่งเปิด หว่อยังไม่เคยไปเลย หนี่ไปสิๆ ไฟที่ประดับมันคือไฟหน้าทางเข้านั่นเอง มันเหมือนงาน Artbox ชิคๆที่มีแต่ containers กะ food trucks แต่เล็กกว่าเราหน่อย เราก็ไม่กินอะไรหรอก ถ่ายรูปถ่ายวิดีโออย่างเดียวเลย ในนั้นก็มีเบอร์เกอร์ ไก่ทอดเกาหลี วาฟเฟิลที่คนต่อแถวเยอะมาก พิซซ่า Blue Elephant บ้านเราก็มา ชา กาแฟ เยอะแยะไปหมด พื้นที่ตรงกลางก็มี ดีเจมาเปิดเพลงตื๊ดๆ กินข้าวเสร็จเข้าผับต่อได้ (ซึ่งแหล่งเที่ยวก็เดินไปไม่ไกลจากตรงนั้น) ใครสนใจลอง search ใน Google Maps เลย ยังไงก็เจอ รอบนี้แน็ตดันพลาดถ่ายแต่วีดีโอเอาไว้ลอง instragram story เลยไม่ค่อยได้รูปมาเยอะเท่าไหร่ มันสามารถแอดเข้าลิสต์ได้เหมือนมานั่งจิบเบียร์ชิวๆ กินขนม แน็ตชอบตรงที่มันไม่ touristic เลย มีแต่localไม่ก็expat ไม่วุ่นวายไม่มีไม้เซลฟี่
ชอตนี้ก็ต้องรีบวิ่งเข้าไป เด๋วโดนแย่งสปอต 55555
ถ้าไม่ต้องรอคิวติ่นไท่เฟิงก็คงไม่ได้มาเจอ COMMUNE A7
ทุกการรอคอยก็คงไม่แย่เสมอไป
:)
นี่ก็คือคืนแรกที่ไต้หวันใน ไทเปรอบสี่ ค่ะ เด๋วกลับมาต่อ ชานมไข่มุก จิ่วเฟิ่น จีร่ง (Kee Lung) โพสหน้าค่ะ
ถึงตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไรยังไม่ตื่นเต้น พอข้ามถนนเดินไปถึงที่ปุ๊ป โอ้วมายก๊อดดดดดดดดดดดดด มันคือ COMMUNE A7 ที่มีลูกเรือไต้หวันพูดถึงบ่อยๆนั่นเอง พวกนางบอก เจ๋งมาก เพิ่งเปิด หว่อยังไม่เคยไปเลย หนี่ไปสิๆ ไฟที่ประดับมันคือไฟหน้าทางเข้านั่นเอง มันเหมือนงาน Artbox ชิคๆที่มีแต่ containers กะ food trucks แต่เล็กกว่าเราหน่อย เราก็ไม่กินอะไรหรอก ถ่ายรูปถ่ายวิดีโออย่างเดียวเลย ในนั้นก็มีเบอร์เกอร์ ไก่ทอดเกาหลี วาฟเฟิลที่คนต่อแถวเยอะมาก พิซซ่า Blue Elephant บ้านเราก็มา ชา กาแฟ เยอะแยะไปหมด พื้นที่ตรงกลางก็มี ดีเจมาเปิดเพลงตื๊ดๆ กินข้าวเสร็จเข้าผับต่อได้ (ซึ่งแหล่งเที่ยวก็เดินไปไม่ไกลจากตรงนั้น) ใครสนใจลอง search ใน Google Maps เลย ยังไงก็เจอ รอบนี้แน็ตดันพลาดถ่ายแต่วีดีโอเอาไว้ลอง instragram story เลยไม่ค่อยได้รูปมาเยอะเท่าไหร่ มันสามารถแอดเข้าลิสต์ได้เหมือนมานั่งจิบเบียร์ชิวๆ กินขนม แน็ตชอบตรงที่มันไม่ touristic เลย มีแต่localไม่ก็expat ไม่วุ่นวายไม่มีไม้เซลฟี่
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in