"ถ้าทิชงค์เจอคนดีที่เรารักและรักเรามากขนาดนี้ ทิชงค์จะลืมเขาได้มั้ย"
"จะกี่ร้อยกี่พันปี ก็หยุดรักเขาไม่ได้หรอก"
เป็นอีกคืนที่เขาฝันถึงแม่ของภาม
ในฝันเขาและอาอรยืนคุยกันอยู่ริมหาดสีขาวเงียบสงบที่เขารู้สึกคุ้นแต่นึกไม่ออกว่าคือที่ไหน
ชายหนุ่มเอื้อมมือไปเปิดสวิตซ์โคมไฟข้างเตียงก่อนที่จะลุกขึ้นนั่ง เขายกมือขึ้นมานวดขมับเบาๆ เพื่อขจัดความง่วง
หลังจากฟื้นขึ้นมาไม่นาน เขาก็เริ่มฝันถึงอาอรแปลกๆ
ทิชงค์รู้สึกได้ว่ามันไม่ใช่ฝันแบบที่คนเราฝันเรื่องสัพเพเหระกันทั่วไป
ในความฝัน เขามักจะอยู่กับอีกฝ่ายแบบใกล้ชิดเกินกว่าจะเป็นแค่คนรู้จักกัน แถมยังเหมือนเคยเกิดขึ้นจริงจนเขาเองก็เริ่มสงสัย
มันจะเป็นไปได้เหรอที่ก่อนหน้านี้เขากับแม่ของเพื่อนสนิทเคยมีความสัมพันธ์แบบนั้น
แต่จะว่าไป เรื่องราวชวนประหลาดใจแบบครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้นกับชายหนุ่ม
อย่างเรื่องที่เขาวาดรูปผู้หญิงปริศนาในฝันที่เจอในโรงเก็บเครื่องบินแถมตกหลุมรักเธอแม้ยังไม่เคยเห็นหน้านั่นก็ด้วย จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะรู้ที่มาที่ไปนอกจากการฝันถึงเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"ก่อนที่ความทรงจำจะหายไป กูกับอาอรสนิทกันไหมวะ"
ทิชงค์ตัดสินใจถามภามในบ่ายวันหนึ่งขณะที่พวกเขามาทำงานที่เกาะวงเดือนซึ่งเป็นการมาครั้งแรกหลังจากที่ชายหนุ่มฟื้นขึ้นมา และเมื่อได้เดินสำรวจรอบๆ เกาะก็ทำให้เขาได้พบกับคำตอบที่ทำให้แปลกใจอีกหนึ่งอย่าง
หาดที่เขาฝันถึงคือหาดบนเกาะวงเดือนนี่เอง
คนถูกถามหันมามองด้วยความสงสัย หรือความทรงจำของอีกฝ่ายจะเริ่มกลับมา แต่ก็นึกถึงที่แม่บอกไว้ว่าไม่อยากให้บอกเรื่องระหว่างแม่กับทิชงค์เพราะกลัวเจ้าตัวจะไม่สบายใจ ปล่อยให้เป็นแบบนี้น่าจะดีกว่า
แม่บอกว่าที่วันนี้ทิชงค์ยังมีชีวิตอยู่ก็ดีแค่ไหนแล้ว
"ก็สนิทแบบที่อัยร์สนิทแหละ ถามทำไมวะ"
"เปล่า แค่สงสัยเฉยๆ ไม่มีอะไร"
ภามหันมากอดอกพลางหรี่ตามองเพื่อน แค่นี้เขาก็รู้แล้วว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น ถ้าไม่มีอะไรจริงๆ เจ้าตัวคงไม่ถาม
"หรือมึงเริ่มนึกอะไรออกบ้างแล้ว"
แม้จะไม่ได้คำตอบในสิ่งอยากรู้ แต่ทว่าแวบหนึ่งภามกลับรู้สึกเหมือนเห็นอะไรบางอย่างในแววตาของอีกฝ่าย
ทิชงค์มองออกไปยังหาดทรายสีขาวเบื้องหน้า ดวงอาทิตย์ที่กำลังจะจมหายในอีกฟากฝั่งของผืนน้ำแต่งแต้มสีสันลงบนผืนฟ้าเรียกให้สายตาและความคิดหยุดนิ่ง
ภาพที่เขาก้มลงผูกเชือกรองเท้าให้อาอรในฝันยังคงติดอยู่ในใจ
คำสัญญาที่บอกกับอีกฝ่ายว่าจะรักเธอแค่คนเดียวตลอดไปยังวนเวียนอยู่ในห้วงความรู้สึก
ในบางคืนก็เป็นตอนที่พวกเขากอดกันแนบแน่นก่อนที่ชายหนุ่มจะกดจูบลงบนหน้าผากมนแผ่วเบา
ราวกับว่าเคยรักกันมากมายเหลือเกิน
********************* TBC *******************
ขอบคุณที่ติดตามและชื่นชอบนะคะ หวังว่าเรื่องราวในจินตนาการของเราจะทำให้ทุกคนที่กดเข้ามาอ่านมีความสุขไปด้วย แอบไม่มั่นใจในการเขียนเลยเพราะห่างหายจากการเขียนไปราวๆ 15 ปีได้ ต้องขอบคุณทีมงานขอเกิดใหม่ใกล้ๆเธอและชาวเรือต่อแอฟทุกคนที่เป็นแรงบันดาลใจในการกลับมาเขียนครั้งนี้ของเรา อยู่พายเรือด้วยกันไปนานๆ นะคะ ?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in