AAside Card Story ยามาโตะ 3★「ช่วงเวลาที่คุ้มค่า」

Card Story : การออกเดินทางของคนหลงทาง

อาโออิ : ผ้าเช็ดหน้าเอาไปหรือยัง? ทิชชู่ล่ะ!?

โคเฮย์ : ไปถึงคาเฟ่ได้แน่ใช่ไหม? ปรินต์แผนที่มาหรือยัง!?

ยามาโตะ : ไม่ต้องห่วงขนาดนั้นหรอกน่า

มิซากิ : เอ้า เอานี่ติดมือไปฝากเขาด้วย ซาระอุด้งสูตรพิเศษของฉันเอง!

ยามาโตะ : แค่แผ่นเสียงก็เต็มมือแล้ว เพราะงั้นไม่ต้องหรอก

ฟูตะ : เล่นแผ่นเสียงที่คาเฟ่ของแฟนท่อมงั้นเหรอ… อุ… อยากไปด้วยอะ—!!

อาโออิ : วันนี้ฟูตะมีเรียนต่อไม่ใช่เหรอ! ถ้าเกรดตกขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ

โคเฮย์ : อาโออิกับมิซากิก็ด้วยนั่นแหละ ระหว่างเฟสถ้ามีเวลาเข้าเรียนได้ก็ไปเข้าด้วยล่ะ

มิซากิ : แล้วเกรดของยามาโตะล่ะ ไม่มีปัญหาอะไรเรอะ?

ยามาโตะ : วันไหนไปมหาลัยก็จะลงเรียนให้ได้มากที่สุดตั้งแต่เช้ายันเย็น เลยไม่มีปัญหาน่ะ

อาโออิ : ที่ทำแบบนั้น…ไม่ใช่เพราะถ้าออกจากมหาลัยไปครั้งหนึ่งแล้วจะหลงทางเหรอ?

ยามาโตะ : …ไม่ใช่

โคเฮย์ : ยังไงคนที่โทโมรุซังชวนก็คือยามาโตะ เพราะงั้นถ้าจู่ๆ ยกโขยงไปกันก็จะรบกวนเขาเอา

ฟูตะ : อู…

โคเฮย์ : แต่ที่เป็นห่วงคือ…ยามาโตะจะไปที่ร้านคนเดียวได้ไหมนี่แหละ ไปเองได้จริงๆ ใช่ไหม?

ยามาโตะ : ไม่มีปัญหา ฉันอยู่ที่โตเกียวมานานกว่าอีกนะ

อาโออิ : แต่สถานีที่อิเคะบุคุโระนี่ซับซ้อนเอาเรื่องเลยนะ… แยกเกทตะวันออกกับเกทตะวันตกออกใช่ไหม?

ยามาโตะ : ถ้าจำไม่ผิดต้องดูจากชื่อบริษัทรถไฟสินะ…

อาโออิ : นั่นมันกับดักเลยต่างหาก!

โคเฮย์ : นี่ก็อยากไปเป็นเพื่อนถึงที่ร้านอยู่หรอก… แต่ต้องไปทำงานพิเศษต่อนี่สิ…

ยามาโตะ : ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง งั้นไปล่ะ

อาโออิ : ยามาโตะ สถานีมันไปอีกทางนะ

ยามาโตะ : …รู้แล้ว

มิซากิ : ไม่น่าจะไปถึงร้านแน่…

โคเฮย์ : ถ้าบังเอิญเจอเพื่อนร่วมทางแบบปาฏิหาริย์ก็คงดีสิ…

ฟูตะ : อู…ขี้โกงอ่า…

—————————————