AAside Event Story「Otokogi Carnival」
บทนำ
[สตูดิโอซ้อม]
มิซากิ : โยช! วันนี้ใช้ได้เลย! เซทลิสต์รอบนี้ท่าจะมันส์สุดๆ เลยนะเนี่ย?
ฟูตะ : อาโออิเป็นคนคิดเซทลิตส์ใช่ไหม? สมแล้ว! แบบนี้อีเวนต์ของมหาลัยที่เราจะได้ขึ้นแสดงจะต้องมันส์กันสุดๆ แน่นอน!
อาโออิ : เพราะเป็นอีเวนต์ของมหาลัยเลยอยากให้สะดุดตาไปเลย ก็เลยลองเลือกเพลง Cover ที่ดังๆ ใส่ลงไปล่ะ
ยามาโตะ : ขอตั้งแต่ต้นอีกรอบได้ไหม? ฉันอยากให้ร่างกายชินตอนที่ยังจำสัมผัสตอนจับคอร์ดได้อยู่น่ะ
มิซากิ : สำหรับยามาโตะแล้วพูดได้ดีนี่! เอาล่ะ งั้นอีกรอบล่ะนะ!
[เสียงโทรศัพท์สั่น]
มิซากิ : อะ โทรศัพท์มาเข้าอะไรตอนนี้เนี่ย!
โคเฮย์ : ขอโทษที… จากคณะกรรมการดำเนินการจัดอีเวนต์ของมหาลัยน่ะ ว่าแต่วันนี้ไม่มีนัดประชุมไม่ใช่เหรอ…
สวัสดีครับ ฮายาซากะครับ มีอะไรเหรอครับ?
…เอ๊ะ!?
—————————————
ยูโตะ : หรือก็คือดับเบิลบุ๊กกิ้งสินะ?
คนจากคณะกรรมการ A : ขอโทษจริงๆ ครับ! พวกเราเป็นคนรับหน้าที่ติดต่อวงให้มาแสดงกันทั้งคู่ แต่สื่อสารกันผิดพลาดก็เลย…
คนจากคณะกรรมการ B : ก็ตอนแรกจะให้ Argonavis มาขึ้นแสดงไม่ใช่เหรอ? แกแหละมั่วเอง…
คนจากคณะกรรมการ A : หา พูดอะไรน่ะ!? ก็หลังดู Starting Live แกก็บอกว่าจะให้เป็น FUJIN RIZING!...
มิซากิ : อย่าทะเลาะกันเองสิเฟ้ย! มันใช่เวลามาทำแบบนั้นอยู่ไหม!
คนจากคณะกรรมการ A&B : ครับ ขอโทษครับ…
โคเฮย์ : งั้นเอายังไงดีล่ะ… เพิ่มวงที่จะขึ้นแสดงเอาไม่ได้เหรอ?
คนจากคณะกรรมการ B : เพราะมีโปรแกรมอื่นด้วย… เลยเพิ่มสล็อตไม่ได้น่ะครับ…
บันริ : ขึ้นแสดงได้สล็อตเดียว แต่มีสองวงงั้นเหรอ… งั้นก็ต้องเอาแบบนี้นี่แหละ!
มิซากิ : โอ๊ะ แข่งกันว่าใครจะได้ขึ้นแสดงสินะ!?
บันริ : ไม่ทำอะไรให้เป็นเรื่องใหญ่โตแบบนั้นหรอกน่า! ที่จะบอกคือให้ขึ้นแสดงมันทั้งสองวงในรูปแบบประชันวงดนตรี แล้วพยายามให้ไม่เกินเวลากันต่างหาก
แล้วก็นะ การที่วงจากเฟสขึ้นแสดงถึงสองวงก็ดูจะเป็นการโฆษณาที่ดีเลยไม่ใช่เหรอ?
ยูโตะ : อย่างนี้นี่เอง สมแล้วที่เป็นบันริ! งั้นก็เอาตามนั้นแหละ! ถ้าตามนั้นฟูไรว่ายังไงบ้างครับ?
โคเฮย์ : อาฮะ นี่ไม่มีปัญหา มิซากิล่ะว่าไง?
มิซากิ : ก็…ได้อยู่หรอก…
บันริ : มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?
มิซากิ : เปล่า…คือพวกเราซ้อมตามเซทลิสต์ครั้งนี้มาอย่างดี เลยคิดว่าจะไม่ได้แสดงตามนั้นเหรอเนี่ยเฉยๆ
คนจากคณะกรรมการ A : เรื่องนั้นต้องขอโทษจริงๆ ครับ… แต่ถ้าจะช่วยขึ้นแสดงแบบประชันวงได้ก็จะขอบคุณมากเลยครับ!
มิซากิ : อ๊า บอกว่าไม่ต้องขอโทษแล้วไงเล่า! ก็แค่คิดเฉยๆ เอาแบบประชันวงดนตรีนี่แหละ
โคเฮย์ : โอเค งั้นก็เตรียมตัวกันตามนั้นแล้วกัน ก่อนอื่นก็ต้องนัดประชุมทั้งสองวงก่อนสินะ
ยูโตะ : งั้นนัดประชุมด้วยแล้วก็ซ้อมรวมด้วยเลยที่สตูดิโอดีไหมครับ?
บันริ : ดีเลย! ค่าสตูดิโอจะได้ถูกลงด้วย!
มิซากิ : ที่สนใจคือเรื่องนั้นหรอกเรอะ!
บทที่ 1
[สตูดิโอซ้อม]
ฟูตะ : เร็นเนี่ยร้องเพลงเก่งจริงๆ นั่นแหละ! ทำยังไงถึงจะร้องเพลงได้แบบนั้นบ้างเหรอ!? จะเอาอย่างบ้าง!
เร็น : ไม่มีอะไรให้เอาอย่างหรอก! ผมว่าเสียงที่ดูมีพลังของฟูตะคุงน่ะดีออก
ยามาโตะ : ขอตรงเมื่อกี้อีกรอบที อยากดูการเคลื่อนไหวของนิ้วเอาไว้ให้ดีๆ น่ะ
ยูโตะ : ก็ได้อยู่หรอก… แต่นี่จะกลายเป็นมาสอนเล่นกีต้าร์เฉยๆ แล้วนะ?
อาโออิ : คิเคียวคุงนี่สุดยอดจริงๆ นั่นแหละ… ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะแสดงความแตกต่างของเสียงออกมาผ่านคีย์บอร์ดได้ขนาดนี้!
ริโอะ : เพราะฉันเป็นอัจฉริยะน่ะนะ
วาตารุ : ดูเหมือนจะเห็นผลของการทำงานร่วมกันจากการซ้อมรวมแล้วนะครับ โคเฮย์ซัง
โคเฮย์ : ถึงจะรู้สึกผิดนิดๆ ที่ทางนี้ให้ช่วยสอนให้อย่างเดียวเลยก็เถอะ…
วาตารุ : ไม่หรอกครับ ผมเองก็ได้โคเฮย์ซังสอนเบสให้
โคเฮย์ : ถ้าได้อะไรกันทั้งสองฝ่ายก็ดีแล้วล่ะ แต่ที่เป็นห่วง…คือทางนั้นน่ะสิ
วาตารุ : …นั่นสินะครับ
มิซากิ : ก็ บอก ว่า! ตรงนี้ให้เล่นตามเสียงกลองของฉันมาไงเล่า! ไม่งั้นก็ไม่เป็นอันซ้อมกันพอดีน่ะสิ!
บันริ : เล่นกลองด้วยกันมันก็ต้องสู้กันด้วยเสียงสิถึงจะได้อะไร? ให้เล่นตามเฉยๆ ก็ไม่สนุกน่ะสิ!
มิซากิ : ไอ้นี่นิ… ทำหน้านิ่งๆ แต่ปากเอาเรื่องหรอกเรอะ!
บันริ : ฮะๆ แต่ทางนั้นน่ะหน้าตาเอาเรื่องเชียวนะ!
โคเฮย์ : …จะเป็นอะไรไหมนะ สองคนนั้น?
วาตารุ : ผมว่าคงไม่น่าจะทะเลาะกันจริงจังหรอกครับ…
—————————————
มิซากิ : ให้ตายสิ ทำอะไรตามใจซะจริง…
อาโออิ : ดูเดือดเชียวนะ ซ้อมกับชิโรอิชิคุงไปได้ไม่สวยเหรอ?
มิซากิ : เจ้านั่นชอบทำเหมือนแข่งตีกลองกันอยู่น่ะสิ! เลยไม่เป็นอันซ้อมเลยเนี่ย!
อาโออิ : ฮะๆ มิซากิดูน่าจะชอบอะไรแบบนั้นแท้ๆ ก็เป็นพวกใครหาเรื่องมาแล้วจะเอากับเขาด้วยไม่ใช่เหรอ?
มิซากิ : ไม่เอาด้วยเฟ้ย! …ไม่สิ ก็เคยมีตอนที่เป็นแบบนั้นอยู่หรอก…
แต่ถ้าเป็นแบบนั้นไปตลอดก็จะทำให้พวกนายเดือดร้อนกันน่ะสิ…
อาโออิ : …อย่าบอกนะว่าคิดมากเรื่องข่าวลือที่เขาพูดกันในเน็ตน่ะ?
มิซากิ : …ก็มันจริงที่นา ที่ชอบไปมีเรื่องกับคนที่มาประชันวงดนตรีด้วยน่ะ
จะไปทำให้ข่าวลือที่ไม่ต้องการเพิ่มมามากกว่านี้ไม่ได้แล้วใช่ไหมล่ะ
อาโออิ : เห……
มิซากิ : อะไรเล่า…?
อาโออิ : คิดว่ามิซากิก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วเนอะน่ะ
มิซากิ : อย่าพูดอะไรเหมือนลุงญาติๆ สิเฟ้ย!
กับชิโรอิชิจะไม่มีเรื่องอะไรกันหรอก! …เพราะอยากให้ไลฟ์ในอีเวนต์ของมหาลัยผ่านไปด้วยดีน่ะนะ
บทที่ 2
[มหาวิทยาลัยคาโมกาวะ]
อาโออิ : ชิโรอิชิคุง เหนื่อยหน่อยนะ
บันริ : อาโออิคุงด้วย! ดูสถานที่วันนี้มาคนเดียวเหรอ?
อาโออิ : อื้ม มิซากิอาจจะตามมา แต่คนอื่นๆ มีธุระเข้ามากันพอดีน่ะ
ทางนั้นก็มาคนเดียวเหรอ?
บันริ : ใช่แล้ว พอดีวันนี้ต้องไปเคลียร์เรื่องอุปกรณ์กับพวกค่าใช้จ่ายเลยโดนฝากให้มาจัดการเรื่องนี้คนเดียวน่ะ
อาโออิ : ฮะๆ ก็ชิโรอิชิคุงดูพึ่งพาได้นี่นะ
ชิโรอิชิ : เพราะถ้าไม่กำกระเป๋าตังค์ของวงไว้ให้แน่น ถึงจะมีเงินเท่าไรก็ไม่พอนี่นะ!
อาโออิ : อา เข้าใจเลย… ถึงในกรณีของทางนี้จะชอบซื้อเป็นพวกขนม อุด้ง กับข้าวก็เถอะ…
บันริ : อะฮะๆ ทางนั้นเองก็ลำบากเหมือนกันสินะ!
คนจากคณะกรรมการ A : อ๊ะ ชิโรอิชิซัง วาคะคุสะซัง!
อาโออิ : เอ๊ะ คนจากคณะกรรมการ… ไม่ใช่ว่านัดกันหลังจากนี้เหรอ?
คนจากคณะกรรมการ B : ขอโทษทีครับ พอดีมีเรื่องด่วนต้องปรึกษากับเมมเบอร์ฟูไรทุกคน…ขอคุยด้วยก่อนไปดูสถานที่ได้ไหมครับ?
อาโออิ : ก็ได้อยู่หรอกครับ…
บันริ : ดูร้อนลนกันจัง… นี่ขอไปด้วยได้ไหม? ยังไงก็ไม่ใช่คนนอกใช่ไหมล่ะ?
คนจากคณะกรรมการ A : …ครับ งั้นรบกวนมาด้วยกันได้เลยครับ
—————————————
อาโออิ : เอ๊ะ…
บันริ : ที่บอกว่าฟูไรอาจโดนห้ามไม่ให้ขึ้นแสดงนี่… หมายความว่ายังไงน่ะ?
คนจากคณะกรรมการ A : คือว่า…เห็นว่าทางมหาลัยเห็นข่าวลือในเน็ตเข้า…
คนจากคณะกรรมการ B : เลยบอกว่าจะเชิญวงที่อาจก่อความรุนแรงมาเข้าร่วมอีเวนต์ของมหาลัยได้ยังไง…
อาโออิ : ร เรื่องนั้น…
บันริ : เรื่องข่าวลือนั่น นี่ก็เห็นอยู่เหมือนกัน… แล้วเป็นแบบนั้นจริงไหมล่ะ?
อาโออิ : ก็ต้องไม่น่ะสิ! เรื่องแบบนั้น… ถึงตอนอยู่นางาซากิจะเคยมีเรื่องกันนิดหน่อยกับวงที่มาประชันกันจริงๆ ก็เถอะ…
แต่ไม่เคยถึงขั้นลงมือเลยสักครั้งนะ! ไม่เด็ดขาด!
คนจากคณะกรรมการ A : ทางมหาลัยบอกว่าถึงจะเป็นแค่ข่าวลือ แต่ก็มองข้ามไปไม่ได้น่ะครับ…
อาโออิ : (ทำยังไงดีล่ะ… ถ้าไม่ได้ขึ้นแสดงจริงๆ ที่อุตส่าห์เตรียมตัวกันมาก็เสียเปล่าน่ะสิ)
(แล้วยังจะทำให้ Argonavis ต้องเดือดร้อนด้วย…!)
คนจากคณะกรรมการ B : เพราะฉะนั้น…เลยสรุปว่าครั้งนี้จะให้ Argonavis ขึ้นแสดงแค่วงเดียว…
บันริ : ไม่ล่ะ ถ้าฟูไรไม่ขึ้น พวกเราก็จะไม่ขึ้นเหมือนกัน
อาโออิ : เอ๊ะ!? เดี๋ยวสิชิโรอิชิคุง! Argonavis ไม่เกี่ยวไม่ใช่เหรอ!?
บันริ : เกี่ยวเต็มๆ เลยต่างหาก เพราะทางนี้ก็เตรียมตัวสำหรับแบบประชันวงดนตรีมากัน
แล้วนี่ก็รู้ด้วยว่าฟูไรไม่ใช่วงที่จะทำเรื่องแบบนั้น …ไม่สิ รู้เมื่อกี้นี่แหละ
อาโออิ : …ทำไมล่ะ?
บันริ : อาโออิคุงเพิ่งพูดไปเองไม่ใช่เหรอ? ว่า “ไม่เคยถึงขั้นลงมือเลยสักครั้ง!” น่ะ
ฉันเชื่อคำพูดนั้นนะ
บทที่ ３
[มหาวิทยาลัยคาโมกาวะ]
อาโออิ : เฮ้อ…จะเป็นยังไงกันนะ…
บันริ : ก็ต้องรอดูผลสรุปนี่ล่ะ พวกคณะกรรมการก็กำลังไปต่อรองกับทางมหาลัยให้อยู่นี่นะ
อาโออิ : นี่…ถ้าสรุปแล้วถึงฟูไรจะไม่ได้ขึ้นแสดงขึ้นมา อาร์โกนะก็ช่วยขึ้นแสดงได้ไหมนะ
บันริ : เรื่องนั้นก็บอกแล้วไง? ว่าถ้าแบบนั้นพวกเราก็จะ
อาโออิ : แบบนั้นไม่ได้สิ! ถ้าอาร์โกนะจะไม่ขึ้นไลฟ์เพราะฟูไรน่ะ นี่ยอมไม่ได้หรอก!
แบบนั้นต่างหาก…ที่จะรู้สึกแย่กว่าน่ะ!
บันริ : ดื้อจัง… ทั้งที่ฟูไรต้องโดนห้ามไม่ให้ขึ้นแสดงแบบนั้น แล้วคิดว่าพวกเราจะขึ้นไปไลฟ์อย่างสนุกสนานได้เหรอ?
ก็ต้องไม่ได้น่ะสิ คนอื่นๆ เองก็ต้องพูดแบบนี้เหมือนกัน—
อาโออิ : ที่ดื้อน่ะมันฝั่งนั้นต่างหาก! ต้องขึ้นสิ! ไปขึ้นแสดงเลยนะ!
บันริ : ตื๊อจริง! ไม่เอา! ใครจะไปขึ้น!
มิซากิ : …เฮ้ยๆ ควรจะประชุมกันอยู่ข้างในไม่ใช่เรอะ แล้วไหงมาทะเลาะกันอยู่กลางถนนแบบนี้เล่า?
อาโออิ : มิซากิ…
มิซากิ : แล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีก… เฮ้ย…เกิดอะไรขึ้น ชิโรอิชิ?
บันริ : อย่ามองกันด้วยสีหน้าน่ากลัวแบบนั้นสิ นี่ไม่ผิดนะ คือว่า—
—————————————
มิซากิ : ฟูไรโดนห้ามไม่ให้ขึ้นแสดงในอีเวนต์เรอะ…
บันริ : ก็ยังไม่แน่นอนหรอก ตอนนี้พวกคนจากคณะกรรมการกำลังไปคุยให้อยู่น่ะ
อาโออิ : ขอโทษที่เรื่องกลายเป็นแบบนี้นะ…มิซากิ…
มิซากิ : แล้วทำไมอาโออิต้องเป็นคนขอโทษเล่า! ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย!
ที่ผิดน่ะ…คือฉันที่ชอบไปมีเรื่องอยู่เรื่อยต่างหาก…
บันริ : ไม่เกี่ยวหรอกว่าเป็นความรับผิดชอบของใคร แบบนั้นมันโทษกันต่างหาก ที่สำคัญคือจากนี้จะเอายังไงนี่แหละ…
มิซากิ : …นี่ พวกคณะกรรมการกำลังคุยกับทางมหาลัยอยู่ในห้องนั้นน่ะเรอะ?
อาโออิ : ก็ใช่อยู่หรอก…แต่ทำไมเหรอ?
มิซากิ : โอเค งั้นเข้าไปล่ะ!
อาโออิ : เอ๊ะ…? เดี๋ยว!!
—————————————
มิซากิ : ขออนุญาตครับ! โกโต มิซากิจากวง FUJIN RIZING! ครับ!!
เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัย : อะไรน่ะ พวกเธอ?
มิซากิ : ผมต้องขอโทษจริงๆ ครับที่ความผิดพลาดในอดีตของตัวเองไปสร้างความไม่สบายใจให้กับทุกท่าน!
ก่อนอื่นผมเลยอยากขอโทษเรื่องนั้นครับ แต่จากนั้น…ขอให้ผมได้อธิบายเหตุการณ์เถอะนะครับ!
อาโออิ : มิซากิ…
บันริ : (เห…มิซากิคุงเป็นคนที่กล้าจะก้มหัวให้คนอื่นแบบนี้เหรอเนี่ย…งั้นก็ดีล่ะ!)
ผมเองก็ขอร้องล่ะครับ! ช่วยฟังเขาด้วยนะครับ!
อาโออิ : อะ…รบกวนด้วยนะครับ! จะเล่าให้ฟังตั้งแต่ต้นเลยครับ!
เจ้าหน้าที่มหาวิทยาลัย : …เข้าใจแล้ว งั้นก็ขอฟังหน่อยแล้วกัน
บทที่ 4
มิซากิ : วันนี้อากาศดีเชียวนะ! แบบนี้ไลฟ์ต้องออกมาดีแน่!
ยามาโตะ : สเตจกลางแจ้งนี่ดีจริงๆ นั่นแหละ รู้สึกดี
ฟูตะ : ผู้ชมเองกำลังสนุกกับสเตจของอาร์โกนะกันอยู่ด้วย พวกเราก็ยอมแพ้ไม่ได้แล้วนะ!
อาโออิ : อย่าซนนอกสเตจสิฟูตะ! เราผ่านอะไรมาเยอะนะกว่าจะได้มาขึ้นสเตจนี้!
โคเฮย์ : ครั้งนี้ขอบคุณมากเลยนะ มิซากิ อาโออิ เพราะพวกนายไปช่วยเกลี้ยกล่อมเลย เราถึงจะได้ขึ้นไปยืนบนสเตจกัน
มิซากิ : ไม่ได้ทำอะไรยิ่งใหญ่สักหน่อย พวกเราก็แค่เล่าความจริงให้ฟังเฉยๆ เท่านั้นแหละ
อาโออิ : โชคดีที่เจ้าหน้าที่เป็นคนที่รับฟังพอดีเนอะ แถมยังเข้าใจเราด้วยว่าข่าวลือในเน็ตน่ะพูดกันเกินจริงไป
ยามาโตะ : ไม่นึกเลยว่ามิซากิจะพูดเกลี้ยมกล่อมอะไรใครเป็น
มิซากิ : เอ็ง! เห็นคนอื่นเขาเป็นคนยังไงฟะ!
คนจากคณะกรรมการ A : Argonavis ใกล้จะแสดงจบแล้วนะครับ!
คนจากคณะกรรมการ B : FUJIN RIZING! รบกวนเตรียมตัวด้วยครับ!
โคเฮย์ : ได้เวลาแล้วสินะ ทุกคนจำเซทลิสต์กันได้ใช่ไหม?
มิซากิ : แน่นอน! ก็เป็นเซทลิสต์ที่อาโออิทุ่มสุดตัว แถมยังแก้ใหม่ไปร้องไห้ไปเลยนี่นะ!
อาโออิ : ก็บอกว่าไม่ได้ร้องไห้ไง!!
ฟูตะ : โยชช่า ไปกันเถอะ!!
—————————————
[เสียงผู้ชมส่งเสียง]
โคเฮย์ : นี่— ถ้าฝั่งนั้นเก็บกันเสร็จแล้วก็มาช่วยทางนี้ทีสิ!
อาโออิ : อีกแป๊บนึง! เสร็จแล้วเดี๋ยวไปช่วยนะ!
มิซากิ : ฮึบ เก็บเจ้านี่เสร็จก็เสร็จหมดแล้วสินะ!
อาโออิ : …นี่ มิซากิ
มิซากิ : หือ? อะไรเรอะ?
อาโออิ : …ขอบคุณสำหรับหลายๆ อย่างนะ
มิซากิ : อะไรเล่า เป็นทางการเชียว
อาโออิ : พอได้ยินว่าอาจจะไม่ได้ขึ้นแสดง ฉันก็อึ้ง…จนทำอะไรไม่ถูก
แต่เพราะมิซากิมา และก้มหัวขอโทษเจ้าหน้าที่… อีกฝ่ายเลยยอมรับฟัง
ที่ผ่านไปด้วยดีก็เป็นเพราะมิซากิเลย เพราะฉะนั้น ขอบคุณนะ
มิซากิ : หยุดเลยนะ มันจั๊กจี้น่า…
อาโออิ : ฮะๆ
มิซากิ : …เพราะฉันก็ติดหนี้บุญอาโออิอยู่เยอะ แค่ก้มหัวแค่นี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก
อาโออิ : เอ๊ะ?
มิซากิ : ก็ตอนเด็กคอยมาช่วยเหลือตั้งหลายอย่างไม่ใช่เรอะ? อย่าให้ทางนี้ต้องพูดเองเซ่
อาโออิ : ฉันไม่ได้…
มิซากิ : ไม่เกี่ยวหรอกว่าอาโออิจะคิดยังไง
ฉันในตอนนั้นได้นาย ฟูตะ และโคนี่ช่วยเอาไว้ จนถึงตอนนี้ก็ยังรู้สึกขอบคุณอยู่เสมอเลยล่ะ
อาโออิ : มิซากิ…
มิซากิ : …เอ้า ทางนี้เสร็จเรียบร้อย! ไปหาพวกโคนี่กันเถอะ อาโออิ!
อาโออิ : …….อื้ม!
บทสุดท้าย
[—ไม่กี่วันต่อมาหลังจบไลฟ์ที่อีเวนต์ของมหาลัย]
มิซากิ : โซนกลองๆ… หืม?
เสียงกลองนี่…คุ้นๆ แฮะ
—————————————
บันริ : อื้ม ตีแล้วให้สัมผัสดี! ซื้อสแนร์ใหม่ดีไหมนะ…
มิซากิ : …ชิโรอิชิจริงๆ ด้วยเรอะ
บันริ : อ้าว มิซากิคุง? มาทำอะไรที่นี่น่ะ
มิซากิ : ก็ต้องมาดูกลองน่ะสิ หนังกลองสแนร์มันเยินหมดแล้ว
บันริ : อย่าบอกนะว่า…ตอนไลฟ์อีเวนต์มหาลัยที่เพิ่งผ่านมาตีกลองแบบจัดเต็มเกินน่ะ
มิซากิ : …ตามนั้นแหละ
บันริ : อะฮะๆ! งั้นก็เหมือนกันเลย! ก็ไลฟ์มันมันส์มากๆ เลยนี่เนอะ!
มิซากิ : ก็จริงนั่นแหละ… แต่ก็ดีแล้วนี่?
บันริ : ตอนอังกอร์ก็สนุกเนอะ ที่ขึ้นไปยืนบนสเตจด้วยกันทั้งสองวงเลยน่ะ
สนุกดีด้วยที่ได้ตีกลองด้วยกัน!
มิซากิ : ถึงจะโดนเจ้าพวกคณะกรรมการโกรธเอาตอนหลังว่าเล่นเกินเวลาก็เถอะนะ
บันริ : อะฮะๆ จริงเหรอ? ถ้าบอกกันนี่ก็จะไปโดนดุเป็นเพื่อนแท้ๆ
มิซากิ : ไม่เป็นไรหรอกน่า เรื่องแค่นั้นเอง… เพราะก็ติดหนี้นายอยู่ด้วย
บันริ : เอ๊ะ? นี่ทำอะไรน่ะ?
มิซากิ : ได้ยินมาจากอาโออิน่ะ ว่าตอนที่พวกเราอาจจะไม่ได้ขึ้นแสดง…นายอุตส่าห์บอกว่าอาร์โกนะก็จะไม่ขึ้นด้วย
บันริ : อ๋า เรื่องนั้นนี่เอง…
มิซากิ : มาโชว์ความเป็นลูกผู้ชายใส่แบบนั้น ทางนี้ก็ต้องโชว์กลับบ้างน่ะสิ!
บันริ : มาติดหนี้ฉันไม่ใช่ว่าจะใช้คืนได้ง่ายๆ นา …ล้อเล่นน่ะ ไม่ต้องหรอก เพราะก็ได้รับคืนมาแล้วน่ะสิ
ก็ทางนั้นโชว์ความเป็นลูกผู้ชายให้เห็นแล้วนี่ ตอนก้มหัวให้เจ้าหน้าที่น่ะ เท่มากๆ เลยล่ะ
มิซากิ : นาย… อ ไอ้แบบนั้นมันไม่เรียกว่าความเป็นลูกผู้ชายไม่ใช่เรอะ!
บันริ : งั้นเหรอ? ไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้ง่ายๆ เลยนะ ก้มหัวในสถานการณ์แบบนั้นน่ะ
มิซากิ : ก็ทางนี้มีความผิดนี่ มันก็ต้องขอโทษอยู่แล้วน่ะสิ!
บันริ : ฮุๆ… มิซากิคุงน่ะดูภายนอกเหมือนเป็นแยงกี้ แต่จริงๆ แล้วเป็นคนมีมารยาทใช้ได้เลยใช่ไหมล่ะ?
มิซากิ : จ…จะไปใช่แบบนั้นได้ยังไงเล่า! ฉันน่ะมันสุดยอดเด็กไม่ดีเลยต่างหาก ตั้งแต่เด็กๆ เนี่ยเคย…
บันริ : อ่าๆ จะถือว่าตามนั้นให้แล้วกัน
มิซากิ : เอาเป็นว่า! แค่โดนดุแค่นี้ยังไม่พอตอบแทนนายหรอก!
เพราะงั้น…ไปหาอะไรกินกัน!!
บันริ : ……หา?
มิซากิ : จะเลี้ยงข้าวไง! ใกล้ๆ นี้มีร้านที่ทำ Turkish rice ได้อร่อยอยู่พอดี!
บันริ : …Turkish rice คืออะไรน่ะ?
มิซากิ : ไม่รู้จักเรอะ!? เอาจริงดิ!? งั้นไม่ต้องพูดแล้วตามมานี่เลย! จะต้องอร่อยจนตกใจเลยแน่!!
บันริ : ก็ต้องไปอยู่แล้วน่ะสิ! นี่ชอบเวลามีคนมาเลี้ยงข้าวอยู่แล้ว!
กลับมาแปลอีเวนต์ AAside แล้วค่ะ!
เป็นอีกอีเวนต์ที่แปลสนุกมากๆ แล้วก็ทำให้ประทับใจในตัวละครมากๆ เลยค่ะ TT
ส่วนตัวชอบความซัพพอร์ตกันก็อาโออิกับมิซากิมากๆ แล้วพอมิซากิมาเจอกับบันริอีกก็เลยยิ่งน่าสนใจเข้าไปใหญ่
ตอนนี้กลายเป็นอีกหนึ่งสตอรี่อีเวนต์ที่ชอบมากๆ ไปแล้วเลยค่ะ☺️
ถ้าทุกคนเองก็สนุกกันก็จะดีใจมากเลยค่ะ! ขอบคุณที่เข้ามาอ่านมากๆ เลยนะคะ!
ฝากเพลง「One Night Carnival」เพลงประจำอีเวนต์นี้ด้วยนะคะ╰(*´︶`*)╯
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in