เธอพยายามกับการทำแบบนั้นเป็นร้อย ๆ ครั้ง ..สุดท้ายเธอก็วนกลับมาที่จุดเริ่มต้น
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ีคิดถึงเขาแล้วร้องไห้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่ก่นด่าความโง่ของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
มันผิดที่ตรงไหนนะ สุดท้ายเธอก็วนกลับมาที่จุดเริ่มต้น
ครั้งแรกที่เจอ ครั้งแรกที่ได้คุยด้วย ครั้งแรกที่ได้สัมผัส ครั้งแรกที่ทักหาก่อน ที่พบเจอครอบครัวอีกฝ่าย ที่ฝากซื้อของ ที่สัญญาว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน ที่แลกของแทนใจ ที่ไปดูหนัง ที่กอด ที่ร้องไห้ ที่เลิกรา
หรือเพราะเธอ(พยายามที่จะ)ไม่ชอบเขาขนาดนั้น เพราะไม่มัั่นใจว่าสมควรที่จะได้รับขนาดนั้น
เพราะไม่อยากเจ็บปวดกับความผิดหวัง ...เธอตกลงไปในหลุมการตั้งคำถามที่เธอขุด
เพราะลังเลอยู่แบบนี้ถึงไม่สามารถรักษาเขาไว้ได้
เพราะเป็นแบบนั้นถึงไม่เคยรักษาใครเอาไว้ได้
-
เธอยืนอยู่ระหว่างสองฝั่ง เธอในวัยสิบหกวันนั้น..ชอบ หรือไม่ได้ชอบกันนะ
ถ้าไม่ได้ชอบตั้งแต่แรก จะบอกตัวเองซ้ำ ๆ ทำไมว่าไม่ได้ชอบ
เพราะชอบอยู่แล้วต่างหาก เพราะไม่ยอมรับว่ามันคือ'ชอบ'มาตั้งนานแล้ว
เข้าใจแล้วทำไมถึงยังไม่หยุดร้องไห้ แล้วทำไมถึงเสียใจที่เขาไม่อยู่ตรงนี้
แล้วเธอในวันนี้ ตอนนี้ล่ะ...
-
สุดท้ายก็ย้อนกลับมาที่จุดเริ่มต้น
สุดท้ายแล้วการตามใจตัวเองก็ทำให้คนอื่นเจ็บปวด เธอเสียใจเมื่อคิดว่าเขาจะเจ็บปวด
(ต่อให้ความเป็นจริงคนที่ยังจมอยู่จะมีแค่เธอก็เถอะ) เธอเสียใจที่ความพยายามของเธอไม่เคยสำเร็จ
เธอเกลียดความคิดที่ว่า เขาจะประดักประเดิดแค่ไหนในตอนที่ได้รับรู้ว่าเธอชอบ ในแง่นั้น
ไม่ชอบแล้วได้ไหม เพราะชอบมาตลอด
เพราะงั้นหลังจากนี้..ไม่ชอบแล้วได้ไหม
เธอพยายามกับการทำแบบนั้นเป็นร้อย ๆ ครั้ง
บอกตัวเองเป็นพัน ๆ รอบว่าไม่ชอบ ไม่ชอบแล้ว
เธอกระชับผ้าห่มให้แน่นเข้า ก่อนจะหลับตาแล้วทิ้งความคิดวุ่นวายพวกนั้นไว้เบื้องหลัง
ความพยายามของเธอน่ะ..หวังว่ามันจะสำเร็จสักที สักวันน่ะนะ
-
Talk
ไม่อยากชอบแล้วค่ะ(ร้องไห้)(ร้องไห้)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in