“ความชอบส่วนตัวคงไม่มีผิดไม่มีถูกถ้าไม่ได้ไปทำความเดือดร้อนให้ใคร ถ้าเราทำแล้วมีความสุขก็ทำต่อไปเถ่อะครับ” 

- Gunn Chunhawat

Tokyo Unscripted หนังสือบันทึกความทรงจำภาพถ่าย และความวุ่นวายของ กันต์ และ ไมเคิล จากทริปเที่ยวโตเกียวแบบไม่มีแผนไม่มีสคริปต์ 

– Happening, 2559

เราเคยเห็นหนังสือเล่มนี้ครั้งแรกที่ Kinokuniya ครั้งนั้นหยิบมา 1 รอบเพราะหนึ่งคือสะดุดตาหน้าปกเรียบๆภาพชินตาที่แยกชิบูย่า รวมถึง Font ง่ายๆขาวดำและปกติเราชอบหนังสือที่เกี่ยวกับญี่ปุ่นเป็นทุนเดิมและเห็นว่าเป็นหนังสือภาพด้วย...แต่แล้วก็ต้องวางลงไปก่อนเพราะคิดว่าหนังสือแนวนี้มีเกลื่อนตลาดไปหมดขอคิดอีกครั้ง จนเรามาพบกันใหม่ที่งานหนังสือเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาเราเจออีกครั้งในราคาที่ถูกแสนถูกอาจจะเพราะหนังสือค่อนข้างมีตำหนิ Happening เลยนำมาจัดลดราคาพร้อมใต้แสงสีมะนาว รวมหนังสือเล่มอื่นด้วยในราคาเพียง 3 เล่ม 100 บาทคิดว่าครั้งนี้คงไม่รอดแน่เราหยิบเลยแบบไม่ต้องคิดซักนิด

เนื่องจากเราไม่ได้คาดหวังไว้มากเลยรู้สึกว่าหนังสือสนุกดีเป็นการเล่าเรื่องเหมือนแอบนั่งอ่านไดอารี่ของเพื่อน เพราะมันคือการเล่าเรื่องที่สุดแสนธรรมดามากๆแต่ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่ากลายเป็นอะไรที่พิเศษมันทำให้เราสนุกและยิ่งอ่านก็ยิ่งอยากรู้ว่าเพื่อนจะพาเราไปไหนต่อจะไปเล่นเกมส์ร้านไหน จะพาไปนอนที่ไหน หรือเพื่อนเราวันนี้ได้กินอาหารที่อยากกินหรือยัง

เชื่อว่าหลายๆคนที่ดูการ์ตูนญี่ปุ่นมาตั้งแต่เด็ก มีความ Nostalgia บางอย่างกับการ์ตูนญี่ปุ่น หรือความเป็น Folk Japan / Traditional Japan จะอิ่มเอมใจกับการอ่านเล่มนี้นะคะเพราะเราก็เป็น คืออย่างที่บอกว่าคนที่ชอบการ์ตูนญี่ปุ่นคงอ่านเพลินเพราะกันต์กับเคิลมีความเป็นเด็กที่เติบโตมาช่วงสมัยเหมือนกับพวกเรา ความชอบของกันต์ ความคิดถึงในเกมส์สมัย 90' ตู้เกมส์เก่า , มาริโอ , โดเรม่อน, จิบลิ, แผ่นซีดี เทปคาสเซต หนังสือภาพสิ่งเหล่านี้พาเราย้อนกลับไปยังความสุขที่เรียบง่าย ตอนเด็กเรามีความสุขกับการเล่นเกมส์ภาพ 8 bit ที่ไม่ได้มีกราฟฟิคสวยงาม มีความสุขง่ายๆกับการดูโดเรม่อน มีความสุขง่ายๆกับการนั่งกดเกมส์เอาหัวโหม่งก้อนอิฐให้แตกเพื่อเอาเหรียญ เราชอบตอนที่กันต์เล่าถึงตอนไปเล่นที่ไดบะ วันโครม ชูเทนไก ซึ่งเป็นเกมส์เซ็นเตอร์ที่มีเครื่องเกมส์รุ่นเก่า 

"ผมตายสนิทที่โซนนี้ทันที ผมเล่นเกมส์ทุกเกมส์ที่เล่นตอนเด็กๆ ได้บรรยากาศเก่าสุดๆ ผมเล่นเกมส์ขับรถที่เมื่อก่อนเคยนั่งตักให้พ่อเหยียบคันเร่งให้ ถึงตอนนี้ผมจะขับรถจริงๆได้แล้ว ถ้าถามว่าจริงๆผมอยากเล่นเกมส์นี้ไหม ก็คงอยากนะแต่ไม่ได้อยากเล่นเพราะเห็นว่ามันน่าสนุกเหมือนตอนนั้นแล้ว แต่คงอยากเล่นเพราะอยากกลับไปเห็นอะไรสนุกง่ายๆ เหมือนตอนนั้นอีก"

สรุป หนังสือเล่มนี้เหมาะกับคนที่ชอบอ่านอะไรเรื่อยๆเพลิน ชอบอ่านหนังสือแนว journey, travel book ทำนองนี้ซะมากกว่าเพราะถ้าหวังว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็น map หรือ pocket book แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวให้ก็สามารถกากบาทออกจาก list ได้เลยค่ะ

8/10 

: )

ปล.แอบชื่นชมกันต์เพราะอ่านที่กันต์เขียนแล้วเพลินจนลืมคิดไปเลยว่ากันต์คนนี้คือกันต์คนที่เล่นฮอร์โมน 

(แต่ตอนกันต์เล่นเป็นต้าเราก็ชอบนะ)