แสงแดดยามรุ่งอรุณที่ลอดผ่านผ้าม่าน
กลิ่นหอมของขนมปังที่เพิ่งออกจากเตาอบ
พร้อมต้อนรับเช้าวันใหม่ที่สดใส
ดูต่างจากสีหน้าของใครบางคนลิบลับ
'นี่ จะหลับคาถ้วยซีเรียลแล้วนะโฮป'
แก้วน้ำผลไม้สีสดวางลงตรงหน้าเจ้าของชื่อ
"คนมันเหนื่อย ให้ทำไงได้อ่ะ"
"ก็เล่นทำงานโต้รุ่งติดๆกัน ไม่ง่วงก็แย่ละ"
"วันนี้ก็ต้องเข้าออฟฟิศอีก เฮ้อ"
"ไปล้างหน้าสิ จะได้ตื่น"
"ล้างจนหน้าจะเปื่อยแล้วอ่ะกิ"
"อ่ะ น้ำส้มเย็นๆ จะได้สดชื่น"
"อือ ขอบคุณนะ"
แก้วน้ำส้มถูกยกขึ้นดื่มจนเหลือแค่ครึ่งแก้ว และถูกวางลงไว้ที่เดิม
"เป็นไงบ้าง ดีขึ้นมั้ย"
"ก็ดีขึ้นมั้ง..แต่รู้สึกอยากกินอะไรหวานๆอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวกิไปหยิบบราวนี่ให้ รอ—"
มือเรียวรั้งข้อมือของคนตัวเล็กที่กำลังจะลุกขึ้นเอาไว้
"ขอเป็น น้ำตาลส่วนตัว ของโฮป..ได้มั้ยครับ"
ดวงตาสีสวยสบกันอยู่ชั่วครู่
ไร้ซึ่งถ้อยคำใดๆ หลังจากวินาทีนั้น
มีเพียงสัมผัสที่อ่อนโยนบนริมฝีปาก
ที่กำลังเติมเต็มความหวานให้กันและกัน
การเริ่มต้นวันใหม่ที่ทำให้หัวใจพองโต
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in