NAME: พลูโต

FIRST APPEARANCE: Astro Boy ตอน ‘Greatest Robot in The World’ (1965)

GOAL: สังหารหุ่นยนต์ตัวอื่น

‘พลูโต’ คือหุ่นยนต์จากการ์ตูนเรื่อง Astro Boy หนึ่งในผลงานระดับคลาสสิกของ ‘โอซามุ เท็ตสึกะ’ บิดาแห่งการ์ตูนมังงะที่แม้จะมีความยาวเพียง 23 เล่มและถูกเขียนมาแล้วกว่าห้าสิบปี แต่ด้วยเนื้อหาที่ร่วมสมัย รวมถึงเทคนิคการวาดที่ล้ำยุค ทำให้ ‘อะตอม’ หุ่นยนต์ตัวเอกของเรื่องยังคงโด่งดังมาถึงทุกวันนี้

เนื่องจากเป็นการ์ตูนจบในตอน Astro Boy จึงมีศัตรูใหม่ปรากฏตัวตลอดเวลา มีเหตุให้อะตอมต้องไปปราบหุ่นยนต์ (หรือคน) ที่นิสัยไม่น่ารักแทบทุกเล่ม ซึ่งก็มีหุ่นยนต์อยู่ตัวหนึ่งที่พิเศษกว่าใครเพื่อน

‘พลูโต’ คือชื่อของหุ่นตัวนั้น 

เรื่องราวของพลูโตปรากฏอยู่ในเล่มที่ 13 ทั้งเล่ม (นับว่ายาวมากหากเทียบกับศัตรูตัวอื่น) โดยตัวพลูโตถูกสงสัยว่าเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมมนุษย์ ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องเลวร้ายและเป็นการฝ่าฝืนกฎของหุ่นยนต์ขั้นร้ายแรง แถมมันยังเป็นหุ่นยนต์ที่ถือได้ว่าแข็งแกร่งที่สุดในโลก เห็นได้จากวีรกรรมที่มันไล่กระทืบและเอาชนะหุ่นยนต์ที่ขึ้นชื่อว่าแกร่งทั้งเจ็ดตัว

แล้วทำไมพลูโตต้องเอาชนะหุ่นยนต์ตัวอื่น? 

พลูโตเป็นหุ่นยนต์จากตะวันออกกลางที่ถูกสร้างโดย ‘ดอกเตอร์อาบุร่า’ นักวิทยาศาสตร์ประจำกองทัพแห่งเปอร์เซีย ที่เซ็ตหน้าที่ให้มันปราบหุ่นยนต์ทุกตัวเพื่อสนองความต้องการของ ‘โจจิ โจจิ อาบาบา’ สุลต่านที่อยากจะครอบครองหุ่นยนต์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก! (ความจริง ดอกเตอร์อาบุร่าก็เป็นหุ่นยนต์ของสุลต่านที่สร้างหุ่นยนต์พลูโตขึ้นมาอย่างมีนัย)

เหตุนี้ พลูโตกับอะตอมจึงต้องเผชิญหน้ากันหลายครั้ง แต่แทนที่จะสู้รบฆ่าฟันกันอย่างเดียว ทั้งสองยังร่วมมือกันต่อสู้กับหุ่นยนต์อีกตัวด้วย!

กว่าคดีจะคลี่คลาย กว่าความจริงจะปรากฏว่าแท้จริงแล้วพลูโตกำลังแบกรับอะไรไว้ การ์ตูนเรื่องนี้ก็แฝงปรัชญา ความจริง และความหมายของการมีชีวิตไปแล้วมากมาย

• หุ่นยนต์ทั้งเจ็ดที่ถูกพลูโตจัดการ ล้วนเป็นที่รักของมนุษย์ในเขตประเทศต่างๆ อาทิ ‘มองต์บลังค์’ หุ่นยนต์ผู้ปกป้องเขตอุทยานในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และ ‘เอพซิลอน’ หุ่นยนต์ที่อุทิศชีวิตเพื่อดูแลเด็กกำพร้าที่ได้รับผลกระทบจากภัยสงคราม ซึ่งหุ่นยนต์เหล่านี้ล้วนปกปักรักษาเผ่าพันธุ์ผู้สร้าง คอยดูแลรับใช้ ดังนั้นเมื่อมันตายลงด้วยน้ำมือของพลูโต ก็ทำให้เกิดความสั่นคลอนและความหวาดกลัวในหมู่ผู้คน

 

‘พลูโต’ เป็นตัวร้ายอีกตัวที่น่าเห็นใจ เพราะชะตาของมันไม่ต่างอะไรกับหุ่นยนต์จำนวนมากที่ต้องมาสังเวยชีวิตในการรบเพื่อพิสูจน์ว่าตนเป็น ‘หุ่นยนต์ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก’ ซึ่งจะว่าไปไอ้การพิสูจน์อะไรแบบนี้ จริงๆ มันก็ออกจะ ‘ไร้สาระ’ อยู่เหมือนกัน

พลูโตคือหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งชื่อตามเทพเจ้าแห่งความตายและยมโลก เป็นหุ่นยนต์ที่เราเห็นกันบ่อยๆ ในร้านโมเดล ลักษณะท่าทางของมันมีรูปร่างสูงใหญ่ มีเขายาวเหมือนวัวคล้ายๆ มิโนทอร์ (สัตว์ลูกผสมระหว่างคนกับกระทิงจากตำนานโรมัน) 

ถึงจะมีร่างใหญ่โตน่าเกรงขาม แต่หน้าตาของพลูโตกลับน่าเอ็นดู พี่แกมาพร้อมคิ้วหนาๆ จมูกโต แถมเวลาไปไหนมาไหนก็ดูลำบาก คือต้องใช้วิธีหมุนตัวท่อนบนและใช้แขนแทนใบพัด บินไปที่นั่นที่นี่เหมือนเฮลิคอปเตอร์

ความร้ายของพลูโตเริ่มต้นจากความไร้สาระของสุลต่านแคระ คือพี่แกอยากมีหุ่นยนต์ที่ทรงพลังที่สุดในโลกก็เลยสร้างพลูโตแล้วตั้งโปรแกรมให้มันออกไปทำลายหุ่นยนต์ชื่อดังทุกตัว พลูโตก็ทำตามนั้น เดินหน้าฟาดฟันหุ่นยนต์ตัวอื่นไปเรื่อยๆ จนหมด แต่สุดท้ายก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา…นอกจากพิสูจน์ว่าหุ่นยนต์ของสุลต่านนี่แหละแข็งแกร่งที่สุดแล้วจ้า! จบ

เรื่องราวของพลูโตทำให้ผมนึกถึงเด็กวัยกำลังเกรียนที่ชอบเอาของเล่นไปข่มเพื่อน เอากล่องดินสอมาวัดความเจ๋งกัน ซึ่งความทะเยอทะยานไร้สาระทำนองนี้ จะว่าไปก็คล้ายๆ กรณีของแม่มดที่วัดว่าใครสวยที่สุดในปฐพี พอเจอว่ายัยคนนี้สวยกว่าก็รีบไปกำจัดทิ้ง เพื่อให้ตัวเองกลายเป็นคนสวยที่สุดแต่เพียงผู้เดียว ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีอะไรยั่งยืน สุดท้ายเดี๋ยวก็มีคนสวยคนใหม่เกิดขึ้น 

กับพลูโตก็เหมือนกัน ต่อให้มีพลังทำลายล้างถึงหนึ่งล้านแรงม้า แต่เดี๋ยวก็มีหุ่นยนต์ที่เก่งกว่าเกิดขึ้นมาอยู่ดี 

แน่นอนว่าการณ์ก็เป็นดังคาด สุดท้ายก็มีการผลิตหุ่นยนต์ที่มีพลังสองล้านแรงม้าชื่อ ‘โบรา’ ขึ้นมา โดยฝีมือของ ‘ดอกเตอร์อาบุร่า’ ลูกน้องของสุลต่านที่ก็ดันเป็นผู้สร้างพลูโตขึ้นมากับมือเองด้วย! นอกจากนี้ ตัวของดอกเตอร์อาบุร่าก็มีความจริงที่น่าอึ้งว่าตัวแกก็เป็นหุ่นยนต์ แถมเป็นหุ่นยนต์ที่โคตรอินดี้และมีจรรยาบรรณ เพราะพี่แกบอกว่าเหตุผลที่สร้างพลูโตขึ้นมานั้นเป็นเพราะหน้าที่ล้วนๆ ก็เจ้านาย (หรือสุลต่านนั่นแหละ) สั่งมา จะให้ขัดก็อย่างไรอยู่ แต่พอเห็นสุลต่านบ้าอำนาจมากเข้า พี่แกก็เลยจัดการสร้างหุ่นอีกตัวมาปราบพลูโต พอทำได้เสร็จ ดอกเตอร์อาบุร่าก็ออกมาชี้นิ้วสั่งสอน (มนุษย์/เจ้านาย) ว่า เห็นมั้ย ไอ้ความทะยานอยากเป็นผู้ ‘แข็งแกร่งที่สุด’ นี่มันบ้าบอไร้สาระแค่ไหน เป็นบทเรียนราคาแพงที่ต้องจ่ายด้วยหุ่นยนต์หลายต่อหลายตัวเลยนะ (แต่พอพูดจบ ดอกเตอร์อาบุร่าก็ทำหน้าที่ลูกน้องด้วยการเข้าไปพยุงสุลต่านออกจากฉากไป...) 

ความร้ายของพลูโตมีเท่านี้แหละครับ ซึ่งจะว่าไปพลูโตก็ไม่ได้ร้ายเท่าไหร่หรอก ออกไปทางเป็นฮีโร่ด้วยซ้ำ เพราะมีตอนหนึ่ง พลูโตเลือกที่จะไม่ทำอันตรายต่อ ‘อูรัน’ (น้องสาวของ ‘อะตอม’) แม้จะมีโอกาส แถมยังเป็นหุ่นยนต์ที่แสดงอารมณ์ความรู้สึกได้ไม่ต่างจากมนุษย์ เห็นได้จากการที่สู้กันอยู่แล้วเกิดภูเขาไฟระเบิด พลูโตก็เลือกที่จะช่วยอะตอมอุดปล่องภูเขาไฟและช่วยชีวิตมนุษย์ไว้ ส่วนเรื่องการทำลายหุ่นตัวอื่นนั้น พลูโตเองก็ไม่ได้อยากทำ แต่ด้วยความเป็นหุ่นยนต์ก็ทำให้เขาขัดคำสั่งผู้สร้างไม่ได้

แม้หุ่นยนต์ในเรื่องจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ของมนุษย์ แต่หุ่นยนต์อย่างพลูโตและดอกเตอร์อาบุร่าก็มีพฤติกรรมที่ไม่ต่างจากมนุษย์เท่าไหร่ (แถมบางทีอาจมี ‘ความเป็นมนุษย์’ มากกว่าบางคนด้วยซ้ำ) หุ่นยนต์พวกนี้แสดงให้เห็นถึงคุณธรรม ความกล้าหาญ ความเห็นอกเห็นใจ และความจงรักภักดี

 

…แต่สุดท้าย พวกเขาก็ล้วนถูกสร้างและถูกทำลายลงเพื่อประโยชน์ของมนุษย์ทั้งนั้น

ไม่เว้นแม้แต่อะตอม—พระเอกของเรา ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อแทนที่ ‘โทบิโอะ’ ลูกชายของ ‘ดอกเตอร์เท็นมะ’ ที่ตายไป

น่าคิดว่า เมื่อหุ่นยนต์ที่มนุษย์สร้างขึ้นดูเหมือนว่ามีชีวิต มีความรู้สึก มีสติปัญญารับใช้มนุษย์อย่างซื่อสัตย์ เราควรจะนับพวกมันว่าเป็น ‘สิ่งมีชีวิต’ หรือเป็นแค่ ‘เครื่องจักร’? หรือหุ่นยนต์พวกนี้จะถือเป็นแค่บทเรียนราคาแพงที่ทำให้มนุษย์ได้เรียนรู้ความงี่เง่าของมนุษย์ด้วยกันเองเท่านั้น?

เมื่อวิทยาการของเราก้าวหน้าขึ้น มันก็เลยมีคำถามยุ่งยากเป็นเงาตามตัวให้เราคอยขบคิดอีก อย่างกรณีของหุ่นยนต์ทั้งหลาย วันหนึ่ง เมื่อหุ่นยนต์ได้รับการพัฒนาให้ซับซ้อนและมีความใกล้เคียงกับมนุษย์มากขึ้น…เราจะทำอย่างไรกับสิ่งประดิษฐ์ที่คล้ายมนุษย์นี้…เราต้องใช้ ‘มนุษยธรรม’ กับ ‘เครื่องจักร’ ที่ ‘มีความเป็นมนุษย์’ เหล่านี้หรือไม่?

ดูเหมือนว่า วันที่เราต้องตอบคำถามนี้ อาจจะอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่แล้วนะครับ