นอกจากนั้นเรายังเคยได้ยินน้องในออฟฟิศพูดถึงน้ำส้มอยู่บ่อยๆ คราวนี้ไม่ใช่แค่เรื่องหนังสือ แต่เราได้ยินชื่อน้ำส้มปนอยู่ในวงสนทนาเรื่องการเต้นสวิง

หลังจากนั้นชื่อน้ำส้มก็เดินทางเข้ามาใกล้เรามากขึ้นอีก เมื่อ แบงค์ ณัฐชนน (บรรณาธิการบริหารสำนักพิมพ์แซลมอน) ส่งต่อต้นฉบับของเธอมาให้เรา

ทำไมไทเป เป็นหนังสือที่แกะเรื่องราวส่วนหนึ่งมาจากต้นฉบับชุดนั้น ที่เรียกว่าแกะ ก็เพราะมันเป็นต้นฉบับที่สแกนมาจากสมุดบันทึกทั้งเล่มของน้ำส้ม ที่ได้จากการเดินทางไปไทเปครั้งแรก เราอ่านสิ่งที่เธอบันทึกผ่านทางลายมือ ที่คาดว่าเธอน่าจะเขียนไว้ให้ตัวเองอ่านมากกว่า (ฮา) อ่านออกบ้างไม่ออกบ้าง ตรงไหนที่อ่านไม่ออก ก็ใช้การดูภาพที่เธอวาดเองประกอบไปด้วยเพลินๆ

หนังสือเล่มนี้ เริ่มจากตรงนั้น

และจากตรงนั้น น้ำส้มก็กลับไปไทเปอีกครั้ง เพื่อทำให้เรื่องราวในสมุดบันทึกของเธอสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

ทีแรก เธอว่าจะกลับไปเก็บรายละเอียดที่ตกหล่น, แต่ทีต่อมา เธอก็ได้สมุดบันทึกกลับมาอีกหนึ่งเล่ม—ไม่ใช่แค่เก็บรายละเอียดแล้วล่ะแบบนี้

เคยได้ยินมาว่า ไทเปไม่ค่อยมีอะไรหวือหวา แต่พอทำหนังสือเล่มนี้เสร็จ เราก็ต้องเปลี่ยนความเข้าใจเสียใหม่ เพราะถ้าใครเป็นคนประเภทที่สามารถรู้สึกหวือหวากับข้าวของเล็กๆ อย่างสมุด หนังสือ หรือเครื่องเขียนได้แล้วล่ะก็ คงจะเข้าใจว่า ทำไมน้ำส้มถึงหลงเสน่ห์ไทเปเข้าให้เต็มๆ

เราเดินเข้าร้านหนังสือ เพื่อไล่หาไกด์บุ๊คตามประสานักท่องเที่ยวมือสมัครเล่น ก่อนออกจากร้านก็ซื้อสมุดถูกๆ ติดมือมาด้วยเล่มหนึ่ง ด้วยความคิดว่าน่าจะดีถ้าได้เดินทางไปด้วยแล้วก็เขียนบันทึกไปด้วย เพราะส่วนมากเวลาซื้อสมุดแพงๆ มาแล้วเรามักจะไม่กล้าเขียน จะเขียนแต่ละทีก็เกร็งแทบตาย คราวนี้เลยเลือกแบบถูกที่สุดและตั้งใจว่าจะใช้สมุดเล่มนี้รวบรวมทุกอย่างเกี่ยวกับการเดินทาง เขียนไปเลย!!! ไม่มีอะไรต้องเสียดาย

ไหนๆ ก็ไปแค่ไม่กี่วัน ถ้าสิ่งที่จดไว้จะช่วยทำให้เราจดจำเรื่องต่างๆ ได้นานมากขึ้น… ก็คงจะดี

แต่ยิ่งหาข้อมูลมากขึ้นเท่าไหร่ ไทเปก็เหมือนจะยิ่งมีแรงดึงดูดสำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น

และยิ่งเดินทางไปในไทเปมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งตกหลุมรัก เมืองนี้มากขึ้นเท่านั้น

ไทเปเป็นเมืองที่มีทั้งความน่ารัก ความเท่ ความเป็นธรรมชาติ และความคลาสสิกผสมปนเปกันอยู่ ไทเปไม่ได้มีแต่ที่ช้อปปิ้งฟู่ฟ่ากับตลาดกลางคืนที่คนเยอะๆ เท่านั้น แต่ยังมีร้านหนังสือที่น่าสนใจมากมาย หอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นกาแฟ เขียวชอุ่ม ไปด้วยต้นไม้ที่แทรกตัวอยู่ในทุกมุมของเมือง และเต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ

จากแผนการเดินทางเล่นๆ เพียงเพราะอยากไปเที่ยวพักผ่อน จึงกลายเป็นการท่องเที่ยวที่จริงจังขึ้นมาแบบไม่รู้ตัว และเมื่อออกเดินทาง… เราก็ได้พบกับเรื่องราวความบังเอิญ ความโลกกลม พรหมลิขิตมากมายก็เกิดขึ้นอย่างที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน ทำให้ภายในสมุดบันทึกของเรา กลายเป็นปึกกระดาษที่รวบรวมความทรงจำดีๆ ที่เกิดขึ้นในไทเปไว้เยอะแยะเต็มไปหมด

แล้วสุดท้ายบันทึกเล่มนั้นก็ได้กลายเป็นหนังสือเล่มนี้ที่ไม่รู้ว่าจะนิยามเป็นหนังสือนำเที่ยว หนังสือภาพ หรือหนังสือรวมบทความกันแน่ แต่ไม่ว่าจะเป็นหนังสือประเภทไหน มันก็มีความทรงจำและความประทับใจของเราบรรจุอยู่เต็มไปหมด

อย่าลืมเดินไปเปิดเพลงสวิงก่อนที่จะพลิกไปหน้าต่อไป เรายังไม่ได้บอกใช่มั้ยว่าส่วนหนึ่งของการเดินทางครั้งนี้เริ่มต้นด้วยเสียงเพลง…