ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก
มันถูกต้องอยู่แล้ว
มีแต่ความเห็นของเราเท่านั้นที่ผิด

เหมือนกับเราเดินทาง
หนทางไกลเท่าไหร่
มันก็ไม่เหนื่อยกับเรา
หนทางไม่เหนื่อย

เราผู้เดินนี้เหนื่อย
เราผู้วิ่งนี้มันหนัก
หนทางมันจะไปไหนก็ช่าง
มันไม่เมื่อย มันก็ไม่เหนื่อย
มันเหนื่อยเพราะเราเดินทาง
มันเป็นอย่างนี้
.
.

ฉะนั้น ทางมันพอดีของมันอยู่
พอดีอย่างไร
ถ้าเราเดินเหนื่อยเราก็พัก
ก็ไม่เป็นไร ถ้าเราฉลาด

ถ้าเหนื่อยแล้วยังขืนเดินไป
ก็ตายกับหนทางเท่านั้นแหละ
ทางไม่เป็นอะไร
ถึงแม้ว่าเราจะหยุด
มันก็ไม่บังคับให้เราเดินไปอีก
ถึงแม้เราจะไปอีก
มันก็ไม่บังคับให้เราหยุด
.
.

โลกมันเป็นอย่างนี้
ถ้าเรารู้จักทางก็รู้จักกำลังของเรา
พอสมควรเราก็พักได้
เราจึงค่อยเดินไป เป็นเรื่องของเรา
คนรู้จักทางเป็นอย่างนี้
.
.

คนรู้จักโลกก็เหมือนกัน
โลกมันเป็นของมันอยู่อย่างนั้นเอง
ทางนั้นก็เป็นโลก โลกนั้นก็คือหนทาง
ถึงแม้ว่าเราเดินต่อ มันก็ไม่สิ้นสุดสักที
.
.

โลกไม่ได้ทำให้เราทุกข์ เราทุกข์เอง
ฉะนั้น จึงมาแก้ที่เรา
ใจเรานี้มันหลงโลก
ไม่ใช่โลกหลงเรา
เรามันหลงโลกเข้าใจไหม?

ถ้าว่า อาหารทั้งหลาย
ถ้ามันอร่อย ไม่ใช่อาหารมันหลงเรา
เรามันหลงอร่อยอันนั้น
หลงหวาน หลงเปรี้ยว
หวานก็พอดีของมัน
เปรี้ยวก็พอดีของมัน
มันเป็นของพอดี

ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก
มันถูกต้องอยู่แล้ว
มีแต่ความเห็นของเราเท่านั้นที่ผิด

Cr : หลวงพ่อชา สุภัทโท

เมื่อมาไตร่ตรองดู
หลายสิ่งเป็นปกติอยู่
ตามวิถีของมัน
เราจักไปเที่ยวกำหนด
จัดแจงให้อยู่ในรูปแบบที่เราพึงพอใจ

บางครั้งก็จัดการได้
บางครั้งก็ฝืนเหตุปัจจัย
นำพาให้เกิดความขุ่นข้องหมองใจ
นำพาทุกข์ให้มาเยือนเรือนเรา

เมื่อไตร่ตรองมีสติปัญญา
ก็เห็นภาพความจริงตามวิถี
อยู่กับโลก เข้าใจโลก
อยู่กับคน เข้าใจคน
อย่าหลงโลกมากไปเลย

ลูกแกะยังเดินตามแม่แกะ
มนุษย์เราเองก็มีธรรมะเป็นหลักชัย
ฝึกฝนเพียรปฏิบัติกันไป
มีความสุขระหว่างวันกันจ้า

?????