เริ่มต้นขึ้นแล้วซินะ วันที่25กันยายน60

ใกล้แล้วเดือนนี้มันใกล้หมดลงแล้ว

เดือนนี้ได้ทำอะไรเยอะแยะกว่าเดือนที่แล้วหน่อย เหมือนมีโอกาสได้แก้ตัว

"ก่อนชีวิตจะอ่อนล้า ก่อนปีนี้จะผ่านพ้นไป"

.

.
ขอบคุณแสงทองที่บอกกาลเวลา แสงทองที่บอกถึงเรื่องราว
ขอบคุณแสงทองที่ส่องในหัวใจ แสงทองที่จากไปชั่วคราว
ขอบคุณแสงทองที่ส่งยิ้มยามเช้า แสงทองที่แนบชิดอุ่นกาย
ขอบคุณแสงทองที่เบิกทางให้เรา แสงทองที่อยู่บนนภาเดียวกัน


ทั้งๆที่พายุก็เริ่มพัดผ่านเข้ามา บางวันฟ้าสดใส บางวันฟ้ากลับหมอง แต่ฉันกำลังเงยหน้ามองหาบางสิ่ง สิ่งที่ตอนเด็กๆพอฉันเห็น ฉันไม่กล้ายกนิ้วขึ้นชี้มัน "เพราะเขาบอกว่า ถ้าใช้นิ้วชี้ไปที่รุ้ง นิ้วนั่นจะหาย " ฉันเลยไม่เคยชี้สายรุ้งเลย 

ทว่าทำไมพอโตขึ้นคุณไม่แวะมาทักทายเราหลังฝนตกเหมือนเมื่อก่อนละนะ

คุณงอนกับแสงแดดเหรอ ? หลังฝนตกฟ้าถึงไม่สว่างเลย คุณรุ้ง

เสน่ห์หน้าฝนก็คงจะเป็น...

ฟ้าหลังฝนที่สดใส

ก่อนชีวิตจะอ่อนล้า หรือคราใดมัวหมอง ขอเพียงได้จองมองคุณพาดแสงทั้ง7ผ่านขอบฟ้า ในวันที่ฝนตกหนัก ขอแค่ฟ้าหลังฝนมันสดใส

เหมือนความรู้สึกที่ว่า "มีคนที่บ้านรอเรากลับบ้าน"

ถึงโลกมันโหด แต่มีบ้านให้กลับก็แล้ว แค่ได้ซุกตัวลงนอนกอดหมอนที่คุ้นเคย ก็พอแล้ว :  )

ขอบคุณรูปรุ้งที่สดใส ^^