เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
#รีวิวนิยายวายKK.
รีวิว+สปอย | #รักนิรันดร์ของนายท่านแมว
  • ทดลองอ่าน จิ้ม!!!
    แนวเรื่อง
    • ยุทธภพ ภูต มาร เซียน มาร สำนัก ผู้บำเพ็ญเพียร การผ่านด่านเคราะห์
    • อ่านง่าย ไม่ดราม่า มีความซึ้งช่วงปลายเบาๆ และมีความฮาชวนให้อมยิ้ม
    • ตอนแรกคิดว่าเป็นแนวอ่านเรื่อยๆเหนื่อยก็พักเหมือนเรื่อง อร่อยล้นวัง แต่ความจริงคือเล่ม1อะเรื่อยๆแต่เล่ม2,3 เริ่มมีเรื่องน่าติดตามมีปมน่าสนใจขึ้นเรื่อยๆ
    • จากชื่อเรื่องคือทาสแมวต้องมาแหละ นายท่านมีความน่ารักมากกก แบบว่าด้วยรักและตะปบหน้า
    • สัตว์ภูตที่บำเพ็ญตบะจนถึงขั้นก็จะสามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ได้ 


    ตัวละคร

    โม่เทียนเหลียว - พระเอก

    • AKA ปรมาจารย์ต้วนเทียน
    • เป็นจอมมารอันดับต้นๆของยุทธภพ
    • มีแมวที่เป็นสัตว์ภูตอยู่1ตัว ก่อนตายตอนที่เป็นจอมมารเป็นที่รู้กันว่ารักมากหลงมาก แต่ยังไม่ทำสัญญาพันธะเลือดร่วมกัน ถ้าทำโม่เทียนเหลียวที่ตายวิญญาณหลุดนายท่านแมวก็ต้องตายตามไปด้วย 
    • แน่นอนว่าทาสแมวสุดๆ

    • ปรมาจารย์ด้านการหลอมอาวุธ ด้วยความที่ได้หลอมอาวุธระดับเทพก็เลยโดนตามล่าตามฆ่าจากหลายๆสำนัก

    ชิงถง, อุ้งน้อยโม่, ถงถง - นายเอก
    • AKA นายท่านแมว, อุ้งน้อยโม่, นายท่านแมว
    • สัตว์ภูตที่โม่เทียนเหลียวเลี้ยง ความจริงคือไปขโมยมาแหละ ชิงถงอะเป็นสัตว์เทพบรรพกาลก็คือเป็นพยัคฆ์ขาว แต่ด้วยความที่อายุน้อยมากก็เลยมีความแมว น้อยนิคือไม่ถึงพันปี 
    • นายท่านแมวหวงของมาก
    • แต่น่าร้ากกกกกก


    เทียนหลาง

    • เจ้าสำนักว่ออวิ๋น
    • เป็นสัตว์ภูต"หมาป่าสีเทา"


    เสวียนจี

    • ศิษย์คนรองของสำนัก
    • เป็นสัตว์ภูต"เสวียนอู่" สัตว์เทพบรรพกาล 


    เมิงหู่
    • ศิษย์คนแรกในสำนักของชิงถง และถูกชิงถงแสร้งให้เป็นสัตว์ภูตของตัวเอง
    • เป็นสัตว์ภูต"เสือ"
    • มีความเอ็นดูศิษย์พี่มากก ตอนเป็นศิษย์คนเดียวก็อยากดูแลน้อง แต่พอมีน้องอย่างโม่เทียนเหลียวก็ดูเหมือนจะลูบหัวศิษย์พี่บ่อยเกินไป


    เม้าท์

    • แนะนำให้อ่านเรื่อง อร่อยล้นวัง ก่อนแล้วค่อยอ่านเรื่องนี้ ถ้าคนที่ตามนิยายของนักเขียนคนนี้แล้วคิดว่าชอบความแมว เพราะเรื่องนั้นเนื้อเรื่องจะเบากว่าเรื่องนี้ อ่านเรื่องนี้ก่อนเดี๋ยวจะเฉา
    • ชอบความละครโรงเล็ก ตลกมากกก แบบมาคั่นแต่ละตอน
    • อ่านง่าย เรื่องเริ่มจากเล็กไปใหญ่ ละปมสุดท้ายคืออลังการมาก มันทำให้ผูกเรื่องไปตอนจบได้สวยงาม
    • ลาสบอสก็คือคาดไม่ถึง 55555 
    • ตอนพิเศษก็คือดี แบบดียยยย์ อย่างที่รู้ว่าโม่เทียนเหลียวเป็นจอมมาร มีความรวยสิ่งของนอกกายมากมาย แต่พอนางไม่รวยแล้วต้องไปขอลูกบ้านอื่นที่เป็นเศรษฐีก็คือ 55555


    เนื้อเรื่อง
    โม่เทียนเหลียวสร้างอาวุธเทพขึ้นมาก็เลยถูกคนตามล่า ก็หนีเป็นเดือนจนไปถึงยอดเขาเหยียนหั่วที่เป็นที่ตั้งของหุบเขาลับสังหาร ซึ่งนี่แหละที่เป็นอาวุธที่สร้างขึ้นมาใครเข้ามาแล้วไม่สามารถรอดออกไปได้และแน่นอนคนที่ตามล่าโม่เทียนเหลียวมาถึงหุบเขานี้รวมถึงโม่เทียนเหลียวเช่นกันก็ต้องตาย แต่โม่เทียนเหลียวก็ได้สร้างทางรอดเอาไว้อยู่หนึ่งทาง ซึ่งก่อนตายก็ได้เอานายท่านแมว"อุ้งน้อยโม่"ไปซ่อนไว้มันเป็นโพรงของต้นไม้เล็กๆ ซึ่งโดยส่วนมากแล้วสัตว์ภูตที่เจ้านายตายสัตว์ภูตก็ต้องตายตามไปด้วยแต่ว่าระหว่างโม่เทียนเหลียวกับอุ้งน้อยโม่ไม่ได้ทำสัญญาเลือดเลยรอด แล้วฉากนี้คือแบบมีความซึ้งมาก ตอนที่โม่เทียนเหลียวจะตายก็แบบเอาหน้าเข้าไปในโพรงแบบว่าจะลานายท่าน นายท่านก็ตะปบหน้าแบบเล่นด้วยตะปบไปมาทาสก็ไม่ตอบกลับเพราะตายแล้วคือ...พราก


    ตัดภาพมาโม่เทียนเหลียวที่ดวงจิตออกจากร่างล่องลอยพอตื่นรู้สึกตัวก็พยายามหาร่างใหม่เพื่อคืนชีพจนได้พบกับต้นไม้บรรพกาลไม้อมตะก็เลยแบบจะเอาอันแหละมันเป็นวัตถุดิบล้ำค่าหายากมาก ซึ่งการจะเอาดวงจิตเข้าไปในต้นไม้นี้ต้องอาศัยอัสนีสายหนึ่งแล้วแฝงจิตเข้าไปหลอมรวมผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน ก็รอนานมาเป็นร้อยปีอะกว่าจะเจอแล้วพอได้เจออัสนีก็คือลั่นมาก 5555 เป็นอัสนีเก้าชั้นฟ้าเรียกได้ว่าโคตรซวย(เป็นอัสนีขั้นสูงมาก แรงมาก) พอผสานกันร่างรวมกันแล้วกลายเป็นมนุษย์ก็ได้ปราณคู่เป็นอัคคีไม้ จากนั้นก็คิดละว่าจะตามหาอุ้งน้อยให้เจอแม้ว่าหนทางที่จะได้เจอดูริบหรี่มากก็ตามเพราะตัวเองไม่มีตบะ ไม่มีพันธะเลือด 


    ส่วนร่างมนุษย์ที่ได้มาก็คือมีหน้าตาเหมือนเดิมแต่เป็นตอนที่อายุ20ปี เหมือนจะดีแต่เป็นความลำบากในการใช้ชีวิต เพราะถ้านับคือตายมาแค่300ปี ก็มีโอกาสที่จะมีคนจำหน้าได้(ถ้าเป็นคนที่บำเพ็ญมาเยอะ ปราณขั้นสูงก็จะมีอายุอยู่ได้นาน ถ้าเป็นพวกมารด้วยกันก็คือจำหน้าได้แน่นอน) ด้วยเหตุผลเรื่องนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้โม่เทียนเหลียวเข้าสำนักฝ่ายธรรมะ ก็เลยไปเจอกับสำนักว่ออวิ๋น แล้วก็ได้เข้าซึ่ง

    1. รูปโฉม หน้าตาดี 5555
    2. เป็นเพราะพื้นฐานดี
    แล้วเข้าสำนักก็คือได้ไปอยู่กับชิงถงโดยที่ไม่รู้เลยนะว่านี่คืออุ้งน้อยโม่ แต่คงด้วยหน้าตาที่เหมือนเดิมและคาดว่าเพราะดวงจิตของชิงถงที่อยู่ในร่างของโม่เทียนเหลียวแหละที่ทำให้ชิงถงมั่นใจว่านี่คือทาสของตัวเอง เพราะตอนนั้นอุ้งน้อยยังไม่มีร่างมนุษย์และไม่ได้ทำพันธะเลือดเลยไม่ได้รู้ความในใจของนายท่านแมว ก็กลายเป็นว่าชิงถงได้กลายเป็นอาจารย์ของโม่เทียนเหลียวและก็กลายเป็นศิษย์เอกในสำนักคนที่2ของ คือทั้งสำนักมีศิษย์เอกแค่2คนที่เหลือเป็นขั้นรอง เรียกได้ว่าเพิ่งเข้ามาก็มีความชั้นสูง ระหว่างอยู่ในสำนักก็ฝึกวิชาไปโดยยังไม่รู้ว่าชิงถงเป็นอุ้งน้อยโม่ 

    แล้วระหว่างฝึกวิชานั่นแหละก็ได้เจอกับอุ้งน้อย(เดาว่าภาพปกเล่ม1เป็นตอนเจอกัน แต่ในรูปไม่ยักมีกำไลอะ) รู้ได้ไงว่าแมวสีขาวตัวนั้นเป็นอุ้งน้อย คือที่เท้ามีกำไลที่ตัวเองทำให้อุ้งน้อยไว้ก็จะเก็บของเก็บอะไรได้เป็นของชิ้นเอกที่ตั้งใจทำมาก จะเป็นที่รู้กันในยุทธภพว่าปรมาจารย์ต้วนเทียนฝีมือหลอมอาวุธเก่งกาจจริงแต่อาวุธที่ทำขึ้นมาหน้าตาดูไม่ได้ คือทำแค่เอาใช้งานอะ ถ้าโชว์คือเสียหน้ามาก แต่ของที่ทำให้นายท่านแมวก็คือสวยงามอลังการเป็นเครื่องประดับดีนิเอง จนสุดท้ายอยู่ไปอยู่มามีหลายเหตุการณ์เกิดขึ้นความฉลาดหลักแหลมที่มีอยู่ก็เลยได้รู้ว่าอุ้งน้อยโม่ก็คือชิงถง


    หลังจากความจริงเปิดเผยเรื่องราวก็จะมีความหวาน+กามเบาๆเข้ามาเรื่อยๆละ เพราะว่าว่างทีไรเป็นอันจับเป็นอันแตะแล้วชิงถงที่อยู่ในฐานะอาจารย์+ความแมวก็คือหวงตัวมากแต่ก็ปากร้ายใจดีอะนะ5555 แล้วความเข้มข้นก็เริ่มก่อร่างขึ้นเรื่อยๆเมื่อโม่เทียนเหลียวต้องการที่จะตามหา"ไท่สื่อ" เครื่องมือเทพที่ตัวเองยังสร้างไม่เสร็จ(ตายก่อน) ความยากกว่าคือต้องหาของวิเศษมาหลอมแต่เงินก็ไม่มี จนหนักมากเลยต้องขอเงินชิงถงแล้วก็ต้องหลอกเอาของกับเพื่อนเก่าอย่าง"จอมมารซื่อตี้"อีก

    ไอดอลในการใช้ชีวิต ก็ใช้เงินแก้ปัญหาสิ
    แล้วก็หลอมไท่สื่อสำเร็จเป็นเครื่องมือเทพปากมาก ปากไม่หยุด555(คุ้มไหม มีแล้วไม่เหงา แต่ถ้าไม่มีก็จะเงียบดีนะ55) เหตุผลอีกอย่างที่ต้องการจะหลอมไท่สื่อให้สำเร็จก็คืออยากหาวิธีซ่อมแซมจิตของชิงถงกลับมาเป็นปกติ เพราะชิงถงฉีกดวงจิตของตัวเองปกป้องโม่เทียนเหลียวไว้ตอนที่ตายช่วยไม่ให้ดวงจิตแตกสลาย ทำให้ดวงจิตอ่อนแอแล้วดวงจิตที่ฉีกไว้อะมันอยู่ในตัวโม่เทียนเหลียวไง วิธีแก้อะมี2วิธี คือ

    1. บำเพ็ญคู่แลกเปลี่ยนหยินหยาง ก็คือมีอะไรกันนั้นแหละ แต่ว่าโมเทียนเหลียวขอผ่านก่อนไม่อยากกระโตกกระตาก
    2. ให้กินผลไม้เทพ ก็คือเป็นของหายากแหละ แต่ที่หนักคือมีอย่างหนึ่งที่กินแล้วอาจจะทำให้ลืมไงก็เลยแบบว่าขอข้ามก่อนแล้วกัน

    หลังจากนั้นก็มีงานประลองระหว่าง 3สำนักของฝ่ายธรรมะ แน่นอนว่าเข้าร่วมจ้า เหตุอย่างหนึ่งคือสำนักเจ้าบ้านมีผลวิเศษที่ช่วยให้อาการของชิงถงดีขึ้นก็กะจะไปขโมยแหละ และอีกอย่างคือมีตัวละครเข้ามาเพิ่มเป็นจิ้งจอกหิมะตัวละครนี้ก็มีความเกี่ยวข้องเล็กๆกับจี้สร้อยคอ(ตามรูปปกที่2ของเรื่องนี้) ก็คือจิ้งจอกหิมะอะมาขอความช่วยเหลือ โม่เทียนเหลียวก็เอ่อออ ไปมาก็ไปนั่งหลอมจี้ที่ป้องกันเสียงแตรบงการจิตซึ่งเสียงที่ว่ามันส่งผลเสียกับสัตว์ภูต ทางชิงถงก็นึกว่าหลอมให้จิ้งจอกแล้วแบบตั้งใจมากก หึงดิทีนี้ ห้ามสนใจคนอื่น ต้องเปิ้นจั๋วคนเดียวสิ ฟาดเข้าให้ สุดท้ายก็มาคลี่คลายว่าทำให้ชิงถงนั่นแหละ


    แล้วเรื่องก็หนักเมื่อชิงถงได้รับบาดเจ็บ ทีนี้ละงานเข้าดวงจิตบาดเจ็บหนัก ก็เลยต้องทางลัดละแหละ ไม่ใช่ไม่อยากทำนะ แต่ตอนนี้มีข้ออ้างละไง ร้ายมากกกกก 55555 ก็เสร็จกันไป ปาม ป้าม! ปาม ป้าม! แล้ววิวคือดีงามนะ หนีมาด้วยอาวุธที่โม่เทียนเหลียวหลอมในการแข่งขันพากันมาสองต่อสองที่เขาปกคลุมด้วยหิมะ แต่ไม่เงียบนะอย่าลืมว่ามีไท่สื่อ55555 ความน่ารักของนายท่านคือตอนอ่อนแอผมจะเปลี่ยนเป็นสีขาวแล้วหูแมวก็จะโผล่ ทาสคือกรี๊ดร้อง ชอบมากกก 555


    หลังจากชิงถงดีขึ้นอีเว้นท์ก็ตามมาอีกละ คราวนี้วังมารของปรมาจารย์ต้วนเทียนจะเปิดให้ทุกสำนักทุกพรรคทุกเผ่าเข้าไปหาของหาอาวุธ(ถ้าผ่านเข้าไปได้อะนะ) งานนี้ก็คือหวานหมูโม่เทียนเหลียว ก็เป็นการกลับบ้านเก่าอะแหละ คนอื่นก็เหมือนเดินเข้ากับระเบิดแต่นิเดินเข้าบ้านตัวเองไง ส่วนทางชิงถงที่ใช้ชีวิตบำเพ็ญมาตลอดก็เป็นครั้งแรกหลังจากที่โม่เทียนเหลียว(คนก่อน)ตายแล้วมาวังมาร ก่อนหน้านี้คงแบบไม่อยากมาให้ช้ำใจ แล้วการเข้าบ้านของโม่เทียนเหลียวที่หวังจะเข้าเงียบๆไม่เปิดเผยก็กลายเป็น บึ้ม! ปรมาจารย์ต้วยเทียนฟื้นจากความตายแล้วจ้าาาา 5555 รู้กันทุกซอยบ้าน


    ต่อจากนั้นก็ความแตกอีกว่าสำนักว่ออวิ๋นมีสัตว์ภูตที่บำเพ็ญจนมีกลายร่างได้แล้วเยอะมาก ซึ่งเป็นสิ่งต้องการของพวกบำเพ็ญเพียรมากที่หวังจะได้ครอบครองสัตว์ภูตตบะสูงก็เลยดาหน้ากันหวังถล่ม แต่เจอโม่เทียนเหลียวซะก่อนเลยไม่ใช่เรื่องง่าย


    ที่ผ่านมาว่าพีคละนะคิดว่าเรื่องน่าตื่นเต้นคงหมด มาเจอปมสุดท้ายใหญ่อลังการและสนุกมากอย่าง สงครามใหญ่ระหว่างเซียนกับมาร ขุมทรัพย์ไท่เสวียน คันฉ่องรู้แจ้ง แผ่นดินไท่ไป๋ (ในเรื่องที่เดินเรื่องมาเป็นแผ่นดินที่เรียกว่าแผ่นดินไท่จี๋) และตัวละครลับหมิงเหยียนจอมมารอันดับ1ผู้อยู่มาทุกยุค เป็นลาสบอส เพราะความจริงหมิงเหยียนคือสัตว์ภูตเป็นมังกรเขียว1ใน4สัตว์บรรพกาล ที่ว่าอยู่มาทุกยุคคืออายุเกือบจะหมื่นปีแล้ว และที่สำคัญคือใกล้หมดอายุขัยแล้วด้วย ความหวังสุดท้ายคืออยากเจอหงส์ไฟ(ก็กลายๆว่าเป็นคนรักอะแหละ พลัดพรากกันมาหลายพันปี)


    ส่วนตอนพิเศษก็คือดีงามมากกก เป็นการใช้ชีวิตความเป็นอยู่หลังจากตัวละครสำคัญหลายๆตัวยกขโยงกันบรรลุเป็นเซียน และที่ฮาคือโม่เทียนเหลียวคนจนต้องหาเงินไปสู่ขอชิงถงที่เป็นตระกูลร่ำรวย ผิดจากตอนที่ไปขอชิงถงตอนอยู่แผ่นดินไท่จี๋เลย อันนี้กาจอกกกก 55555


    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    สปอย!!!

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    *เขาไท่เสวียน 

    • ขุมทรัพย์บรรพกาล เปิดทุก1000ปี ว่ากันว่ามีของวิเศษมากมาย ตอนที่มันเปิดก็เป็นตอนที่มีคนมาบุกสำนักว่ออวิ๋นด้วย สิ่งนี้ก็ทำให้หลายคนเบนมาเรื่องเขาไท่เสวียนมากกว่า
    • จริงแล้วเขาไท่เสวียนข้างในมีประตูเสวียนเพิ่น ซึ่งเป็นประตูที่คั้นระหว่างแผ่นดินไท่ไป๋ และ แผ่นดินไท่จี๋ ที่ถูกแบ่งตอนสงครามระหว่างเซียนกับมาร หมิงเหยียนเชื่อว่าถ้าเปิดประตูนี้ได้จะทำให้สัตว์ภูตสามารถบรรลุเป็นเซียนได้ ปกติแล้วผู้บำเพ็ญคิดว่าตัวเองบรรลุเป็นเซียนแล้วสัตว์ภูตที่ตัวเองทำพันธะไว้จะไปด้วยกัน แต่ความจริงคือไม่ และสิ่งนี้แหละเป็นความกดดันที่โม่เทียนเหลียวต้องทำให้สำเร็จไม่งั้นชิงถงก็ไม่สามารถบรรลุเป็นเซียนได้ สุดท้ายก็ต้องมีการจากลา
    สามารถเปิดได้ด้วยของ 3สิ่ง คือ 
    1. เสวียนจู(ไข่มุกมังกร) - หมิงเหยียนคายออกมา เป็นเหมือนแหล่งรวมพลังหายใกล้มากไม่ได้
    2. เสวียนอู่(กระดองเสวียนอู่)  - ก็กระดองของเสวียนจีนั่นแหละ
    3. เสวียนเจี้ยน(คันฉ่องรู้แจ้ง) - อาวุธเทพที่โม่เทียนเหลียวถูกร้องขอให้หลอมขึ้นมาให้ได้


    **สัตว์เทพบรรพกาล

    • มังกรเขียว - หมิงเหยียน คืนที่เลี้ยงดูชิงถงมาตั้งแต่ยังเป็นไข่ จริงๆสำนักของหมิงเหยียนก็เป็นสถานรับเลี้ยงเด็กอะแหละ ก็เลี้ยงชิงถง เสวียนอู่ และเทียนหลาง ก็โตมาด้วยกันแต่อย่างที่ว่าชิงถงไปพลัดหลงแล้วโม่เทียนเหลียวก็เก็บไปได้ 
    • หงส์ไฟ - ตันซี ผู้มาปิดฉากสุดท้ายอย่างสวยงามและน่ารัก อ่นแล้วนึกสภาพว่าเป็นนกangry birdตัวแดงๆอะ
    • เสวียนอู่ - เสวียนจี ผู้ที่มีความน้อยอกน้อยใจมาตั้งแต่ยังเด็กว่าวิ่งไม่ทันเขาเพราะว่าต้องหิ้วกระดองตัวเองวิ่งไปด้วยซึ่งกระดองก็เหมือนกางเกงอะ แต่วิ่งไปคือหลุดไปกระดองหนักแต่ตัวที่เป็นงูมันลื่น
    • พยัคฆ์ขาว - ชิงถง ว่าเป็นแมวแต่ความจริงไม่ใช่แมว เป็นพยัคฆ์ขาวที่อายุน้อย ไม่ถึงพันปี คือตอนบรรลุเซียนได้ไปเจอปู่ ปู่ทวดที่ตัวใหญ่มาก อายุเยอะมาก็คือเข้าใจละว่าทำไมว่าแมว เพราะโตช้าจริงๆ



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in