ป็นเล่มภาคต่อจาก “เพราะเป็นวัยรุ่นถึงเจ็บปวด” มันไม่ใช่หนังสือนำทางอะไรเทือกนั้น มันเป็นเรื่องราวของความเจ็บปวดและคววามสำเร็จในชีวิต เป็นการเดินทางจากความหวั่นไหวของหัวใจเราเองนี่แหละที่กว่าจะเติบโตขึ้น

หัวใจพวกเราต้องผ่านอะไรมาบ้างกว่าจะเติบโตมาได้ แต่ถึงเราจะเติบโตมาแล้วแค่ไหนแต่บางครั้งมันก็ต้องมีเวลาที่หัวใจของเราสั่นไหวต่อเรื่องต่างๆบ้าง แต่อาจจะไม่สั่นไหวง่ายเท่าเมื่อก่อน คิดว่าคนที่เริ่มทำงานแล้วจะอินมากกว่า สำหรับเราอินกับเล่มภาคก่อนมากกว่านะ

อาจจะเป็นเพราะว่าตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มทำงานด้วยแหละ เลยไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกของคนทำงานแล้ว แต่หนังสือเล่มนี้ก็มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของเราในตอนนี้อยู่เหมือนกัน ตอนอ่านก็รู้สึกมีบางคำพูดที่เราไม่ชอบใจคนเขียนบ้างไม่ต่างอะไรจากคนที่เคยมาขอปรึกษาจากคนเขียนคนนี้

แต่พอเวลาผ่านไป ตอนนี้เราเริ่มเข้าใจแล้วว่าคนเขียนต้องการจะบอกอะไรและเราก็ทำใจยอมรับมันได้แล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เห็นด้วยกับทุกอย่างที่ในหนังสือบอกหรอกนะ คิดว่าถ้าได้ทำงานเมื่อไหร่จะกลับมาอ่านเล่มนี้อีกรอบ