แด่การพบเจอ...

แด่ความสุขของเธอ

แด่ใครคนนึง



นาฬิกาบอกเวลา...

กว่า20ปี ของเธอ ผ่านการพบเจอผู้คนมามากมาย ทุกคนล้วนเป็นสิ่งดีๆ
เป็นทั้งน้อง ทั้งเพื่อน เป็นทั้งพี่ เป็นมิตรภาพที่สวยงาม



เธอมักจะขอบคุณโลก ที่มักจะเหวี่ยงคนดีๆมาให้เธอเสมอ เธอได้เรียนรู้ผู้คน
ความคิด ความสุข ผ่านการพูดคุย พบเจอและสร้างมิตรภาพร่วมกัน



ทุกๆการพบเจอมันคือสิ่งที่มีความสุขเสมอมา เธอ พบเจอความสุขมากมาย
ความสุขเหล่านั้น โอบล้อมตัวเธอ โดยเธอไม่รู้สึกขาด แม้ว่าเธอจะเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยว
หรือมีอุปสรรคใดๆก็ตาม เธอไม่เคยคิดว่า เธอรู้สึกขาดอะไร เพราะทุกๆวัน ผู้คนที่อยู่รอบตัว
นำความสุข ความรักดีๆมาโอบล้อม และหมุนรอบตัวเธอ เสมอ...ร่ำไป



เธอได้รับความรักและความสุขอย่างมากมาย เธอจึงเป็นเธอที่ส่งต่อความสุขเหล่านั้นต่อไป...
เพราะเธอเชื่อว่า ถ้าตัวเธอเองมีความสุข คนรอบข้างของเธอก็จะได้รับพลังของความสุข
ไปกับเธอด้วย



บางครั้งเธอเคยสงสัยว่าทำไม ความสัมพันธ์ที่เกิดจากความสุข ในบางครั้งต้องแยกจากกัน---

.

.

.

แล้วเธอก็ได้รับคำตอบแล้วว่า

พระเจ้าสร้างให้คน2คนรักกัน แล้วส่งต่อความสุขนั้นออกมา แต่พระเจ้าไม่ได้บอกว่า
ให้คน2คน จะต้องรักกันอยู่ด้วยกันตลอดชีวิต



เธอ จึงเป็นสิ่งที่เกิดจากความสุข ที่ถูกส่งต่อมา เธอสามารถจะทำตามพระเจ้าต่อไป หรือ
เธอจะส่งต่อความสุขในแบบของเธอ---



ระหว่างทางเธอได้รับความสุขและความรักที่ดีมาเสมอ เธอมีความสุขในการใช้ชีวิต
มีความสุขในการส่งต่อความคิด การเป็นผู้ให้ เธอมักมีรอยยิ้มให้ทุกคน...



เมื่อเธอโตขึ้น เธอได้พบเจอ ผู้คนมากมายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ยิ่งโต...ก็ยิ่งสงสัย

เธอเคยคิดว่า ความสุขสุดท้ายในชีวิตของทุกคนคือการมีความสุขที่เรียกว่าครอบครัว
การได้มีคู่ชีวิตที่ดี จริงๆหรือเปล่า???



แต่สุดท้าย มีใครคนนึง ได้ไขความสงสัยของเธอ ใครคนนึงเคยบอกกับเธอว่า
เรามีความรักดีๆอยู่รอบตัว เรามีความรักที่ดีจากทุกคนๆ เธอเองก็เป็นสิ่งเติมเต็ม
ดังนั้น เราเองจึงไม่รู้สึกขาดความรัก แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ความสุขที่ไม่มีรูปแบบตายตัว
ความสุขที่ไม่ต้องลงท้ายด้วยคู่ชีวิต



แล้วเธอก็พบแล้วว่า เธอเองก็คงเป็นแบบนั้น เพราะเธอมักมีความสุขกับการเป็นผู้ให้
การได้เป็นที่รัก เป็นคนที่หลายคนคิดถึง นึกถึง



เธอรู้สึกว่าแค่นี้ก็คือที่สุดสำหรับเธอแล้ว



เมื่อมีใครถามถึงสถานะ

เธอมักจะแกล้งตอบด้วยการตอบว่าเธอชอบผู้หญิง เพราะเธอคิดว่าความสุขของเธอ
คือความสัมพันธ์ที่ดีกับทุกคน

ไม่ใช่เพียง 1+1ที่เท่ากับ2



เธอไม่ได้มีกำแพงในใจ



เธอเรียนรู้ว่า ถ้าหากมีการสร้างความสัมพันธ์เกิดขึ้น มักจะต้องจากกันไกล
เธอจะไม่สามารถรักษาสิ่งดีๆ เหมือนที่เธอเคยดูแลคนอื่นๆนั้นได้



สำหรับเธอแล้วทุกคนที่พบเจอ คือ คนที่สำคัญสำหรับเธอเสมอ



แต่ความสำคัญนั้น ก็มีหลายขั้น...

มันก็เหมือนเอกสาร ที่มีทั้ง รัก รักมาก รักที่สุด ไม่ใช่สิ!!! ต้อง สำคัญ สำคัญมาก สำคัญที่สุด



แต่แล้ววันนึง เมื่อ2ปีที่ผ่านมา โลกได้เหวี่ยง ให้มารู้จักกับใครคนนึง




คนที่อยู่ๆเธอก็อยากบอก...
คนที่เป็นคนแรกในชีวิตก็ว่าได้ ที่เธอมักจะบอกว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เธอทำอะไร
เธองอแง เธอดื้อ เธอเอาแต่ใจ เธอจะสอบ เธอทำงานเธออยากเล่าอะไรให้ฟัง
เป็นครั้งแรกที่เธอได้รับความห่วงใย การดูแลเอาใจใส่เป็นที่ปรึกษา เป็นคุณครู
เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นคนที่ดุเธอได้แล้วเธอก็เชื่อ คอยฟังเธอบ่นเป็นทุกอย่างสำหรับเธอ
แล้วก็เป็นคนแรกที่เธองอแงด้วย ...เป็นคนแรกที่เธอทำให้โกรธ



เธออยากขอบคุณโลกที่เหวี่ยงคนที่ใจดี คนที่ดีสำหรับเธอมาให้ มันเป็นอีก
ความสุขนึงของเธอเช่นกัน

มันเหมือนโลกอีกใบหนึ่ง ที่สร้างใครอีกคนให้เข้ามาในชีวิตอีกมุมนึง

การได้เจอใครคนนั้น คือการได้ตาดวงใหม่ในการมองโลก

เธอระบายสีชีวิตได้สนุกขึ้นมาก

เมื่อมีสีของใครคนนั้นอยู่ในจานสีของเธอด้วย



หากจัด ลำดับ แล้ว ใครคนนั้นก็คงเป็นเอกสารที่สำคัญที่สุด หรือคนที่
สำคัญที่สุดในชีวิตอีก1คน



เพราะอะไร? มันอาจจะใช้ความคิดตอบไม่ได้...



แต่เธอสามารถส่งผ่านด้วยความทรงจำดีๆเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นนั้นได้



และแล้ววันนึงเธอก็ได้รับคำตอบ



1ในเหตุผลนั้น

มันอาจจะเป็นเพราะ น้ำตาได้ให้คำตอบแล้วว่า ใครคนนั้นคือคนที่สำคัญในชีวิต



สำหรับเธอน้ำตาไม่ได้บ่งบอกว่าใครคนนั้นทำให้เธอเสียใจ ใครคนนั้นเป็นคนไม่ดีสำหรับเธอ

แต่น้ำตากลับเป็นคำตอบและบอกกับเธอว่า การที่เธอร้องไห้ได้นั้น นั่นแสดงว่า
ใครคนนั้นเป็นคนสำคัญสำหรับเธอจริงๆ เธอไม่ต้องการการพบเพื่อลาจาก

แม้ว่าท้ายสุดในชีวิตก็ต้องจากกันอยู่ดี



เธอ...ไม่ชอบการจากลาเลยจริงๆ

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอจึงไม่อยากเอาใจไปผูกพันธ์กับใคร



แต่ความรู้สึก ถ้าถูกหลอมละลาย มันก็ไม่สามารถควบคุมต่อไปได้

ใครคนนั้น คือ

ตัวทำความสุขเล็กๆที่มีความสุขมหาศาล

โลก แสนกว้างใหญ่ แต่สามารถเหวี่ยงใครคนนั้นให้มารู้จักเธอคนนี้ 



ใครคนนึงเคยบอกกับเธอว่า เธอจะต้องอยู่กับคนดีๆ สำหรับเธอแล้ว 
ไม่มีใครที่ดีที่สุด เพราะคนดีในแบบฉบับของแต่ละคนนั้นไม่สามารถ
ที่จะนำปรอทมาวัดความดีนั้นได้...ดีที่สุดจึงไม่มีจริงสำหรับเธอ 

สำหรับเธอ คนที่ทำให้เธอสบายใจ ต่างหากหล่ะ คือที่ที่จะเอาตัวเอาใจไปอยู่ตรงนั้น



คนที่ทำให้เธอคิดถึงได้

คนที่ทำให้เธอกลับไปเป็นเด็ก

ขอบคุณความสุขเล็กๆที่มีค่ามหาศาล

ขอบคุณคนที่กำลังอ่านอยู่ในตอนนี้

เธอชอบบรรยากาศของการได้รักและเป็นที่รัก

แด่ความรัก ความอ่อนโยน การดูแล...แด่ทุกๆความสัมพันธ์ แด่ฉัน...

แด่เธอ

แด่ความสุขอยู่ที่ไหน ก็อยากเอาใจไปวางอยู่ตรงนั้น



แด่ความรู้สึกดีๆมากมาย

แด่เจ้าหญิงวุ่นวาย เจ้าชายแสนเย็นชา

แด่ความรู้สึกที่ได้ทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุดแล้ว



** บนโลกนี้มีคนอยู่ เป็นร้อยล้านคนแต่วนมาได้พบเธอ**



หรือโลกจะกลม... จริงๆ

เธอเชื่อ...และศรัทธาอย่างนั้น





I wanna say it out loud so that you can hear....

The word that combines every happiness … everything

From many good days

#still on my mind