... มันเป็นวันของงานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าหลังจากผ่านวันคริสมาสต์มาหนึ่งวัน เป็นท้ายปีที่บรรยากาศไม่หนาวเลย ต่างจากปีก่อนหน้าที่อากาศหนาวจนต้องยืมเสื้อกันหนาวขนฟูฟ่องลายเสือดาวของน้องมาใส่ (จริงๆคือแย่งมา555) นั่นแหละ ประสบการณ์ของปีก่อนบอกให้ใส่เสื้อกันหนาวมา เพราะดึกๆ จะหนาว แต่ยิ่งผ่านไปมีแต่เหงื่อที่เริ่มซึมออกมาจากรูขุมขน ทว่าสิ่งที่ไม่เหมือนปีก่อนหน้าคือ บรรยากาศ ปีนี้เก้าอี้ถูกจับจองเต็มโต๊ะเราเลย ทั้งรุ่นพี่และเพื่อนๆ มานั่งรวมกัน ถึงแม้อากาศจะเริ่มร้อน แต่ก็ไม่มีใครลุกหนีไปเข้าห้องแอร์เลย ยิ่งดึกยิ่งเสียงดัง อรรถรสมาเต็มไปหมด พิธีกรเชิญผู้หลักผู้ใหญ่มาจับรางวัล อีโต๊ะข้างๆก็ เฮ เฮ เดี๋ยวได้ๆ เป็นว่าเล่น ส่วนโต๊ะเราอ่ะหรอ ดังเหมือนกัน แต่ไม่ได้สัมผัสกับรางวัลอะไรเลย เอ็นดูตัวเองแท้ๆ ขนาดพี่ที่มาถ่ายรูปให้ยังได้จักรยานกลับบ้านด้วยแน่ะ พอรับมาปุ๊บ แกขี่ออกมาจากคนมอบเลย ขี่วนไปเรื่อย ฮากันไปอีก มันเป็นบรรยากาศที่น่ารัก อบอุ่น และสนุกสนานสุดๆ พิธีกรมีความจิกกัดทุกกลุ่มชนในงานนั้น ไม่เว้นแม้กระทั่งประธานในพิธี แต่ก็ไม่มีใครคิดอะไรมากมาย มีแต่เสียงหัวเราะซะมากกว่าที่ดังตลอดการแซวนั้น ปีหนึ่งก็จะมีสักวันนี่แหละนะ ที่จะมีบรรยากาศแบบนี้ได้