Day 05 - ATTACH
Last Letter
StrangeHolmes AU!ScotlandYard
.
.
ถ้าคุณกำลังอ่านสิ่งนี้อยู่
เป็นไปได้ว่าผมอาจจะทนความอับอายไม่ไหวจนคิดสั้นทำอะไรโง่ ๆ ไปแล้ว
คุณคนเดียวที่จะช่วยผมได้
นี่คือคำสารภาพสุดท้ายจากผม
วันที่ 5 พฤศจิกายน 2018
วันนี้ผมตื่นเช้ามาด้วยความคาดหวังว่ามันจะเป็นวันที่ดีเหมือนกับทุก ๆ วัน มีคุณนอนอยู่ข้าง ๆ เรางัวเงียแปรงฟันอยู่ข้าง ๆ กัน ทานมื้อเช้าและมาทำงานด้วยกัน
9 โมงครึ่ง นั่นคือเวลาที่ทุกอย่างเปลี่ยนไปอย่างไม่อาจกลับคืน
เราได้รับแจ้งว่าพบศพชายไม่ทราบชื่อในรถที่จอดทิ้งไว้ริมแม่น้ำ ผมกับคุณจึงรีบไปยังที่เกิดเหตุ
ที่แห่งนั้น เพียงมองด้วยตาก็รู้ว่าคดีนี้มีเงื่อนงำ เราจึงต้องพยายามทำงานเพื่อให้ศพเปลี่ยนสภาพไปน้อยที่สุด พยายามไม่จับ ไม่เคลื่อนย้าย เพราะนั่นอาจเป็นการทำลายหลักฐานชิ้นสำคัญ
ผมในฐานะแพทย์นิติเวช จึงต้องเข้าไปชันสูตรพลิกศพเบื้องต้น ก่อนจะให้ทีมพิสูจน์หลักฐานเข้าไปเก็บหลักฐานภายในรถยนต์แคบ ๆ นั่น เมื่อไม่มีอะไรตกหล่นจึงค่อยเคลื่อนย้ายศพออกมาชันสูตรเพิ่มเติม
ผมทำงานแรกเสร็จอย่างรวดเร็ว ใช้กล้องมือถือถ่ายรูปทุกอย่างแล้วปล่อยให้พวกทีมพิสูจน์หลักฐานได้ทำงานของเขาต่อ
แต่คุณนึกออกใช่ไหม การเข้าไปอยู่ในที่แคบ ๆ กับศพนั่นมันไม่น่าพิสมัยเอามาก ๆ เลย ระหว่างที่กองพิสูจน์หลักฐานมุดเข้าไปในตัวรถ ผมจึงถือโอกาสเดินออกมาสูดอากาศ เลียบริมแม่น้ำออกมาห่างจากสถานที่เกิดเหตุราว 100 เมตร
วิวแม่น้ำน่าจรรโลงกว่าเยอะ ผมย่อตัวนั่งยอง ๆ ริมแม่น้ำ ล้วงเข้าไปในเสื้อโค้ทแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ
ตอนนั้นเองที่ผมเหลือบไปเห็นกิ่งไม้หัก ๆ กิ่งหนึ่งอยู่ใกล้ตัว
นั่นคือสิ่งที่ผิดพลาดที่สุด แต่สาบานได้เลย หากย้อนเวลากลับไปได้ ผมก็จะทำมันอยู่ดี
ผมหยิบกิ่งไม้นั่นมาขีดเขียนบนพื้นดินทรายริมแม่น้ำ เป็นรูปหัวใจ พร้อมกับเขียนชื่อคุณลงไป
อย่าว่าผมเลยนะ เวลาที่ผมต้องจ้องมองสภาพบวมอืดของศพนาน ๆ จนติดตา ผมมักใช้ภาพของคุณเพื่อลบล้างภาพแย่ ๆ พวกนั้นเสมอ
คุณคือสิ่งดีที่สุดในชีวิตผม
ผมยอมรับอย่างไม่อาย ผมหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและถ่ายรูปมันไว้
ตอนนั้นเองที่คุณวิ่งเข้ามาหาผม แต่สายไปแล้ว แค่คุณตะโกนเรียก ผมก็จัดการลบตัวหนังสือบนพื้นทรายพวกนั้นจนหมด
คุณขอยืมโทรศัพท์ผม เพราะว่าคุณลืมโทรศัพท์เอาไว้ที่สำนักงาน
ผมเชื่อใจคุณ เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณไม่เคยเช็คโทรศัพท์ผมเลยสักครั้ง ผมดีใจที่คุณเชื่อใจผม (หรือไม่คุณก็แค่เห็นว่ามันไร้สาระจนไม่จำเป็นต้องทำ แต่นั่นล่ะ ยังไงผมก็ดีใจอยู่ดี)
คุณเดินกลับไปที่เกิดเหตุการณ์แล้ว ผมสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้นจนหมดมวนก่อนจะเดินกลับไปบ้าง ตอนนั้นพวกเขาย้ายศพออกมาแล้ว
เราทำงานของเรากันต่อ จนกลับมาที่สำนักงาน คุณบอกให้ผมส่งรูปในโทรศัพท์ให้คุณด้วย
และนั่นแหละความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ผมต่อโทรศัพท์มือถือเข้ากับคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป ลากเม้าส์คลุมทุกรูปที่ถ่ายไว้ในวันนี้ก่อนจะ attach file ทั้งหมดใส่ลงในอีเมลและส่งให้คุณ
ไฟล์ทั้งหมด
ผมลืมไปแล้วว่ามีรูปที่ผมแอบถ่ายเล่น ๆ อยู่ด้วย
ป่านนี้คุณคงเห็นรูปนั่นแล้ว และอีกเดี๋ยวพวกลูกน้องของคุณที่ไปเดินตรวจรอบ ๆ ที่เกิดเหตุคงกลับมาพร้อมกับรูปในโทรศัพท์มือถือของเขา
'เจอรอยแปลก ๆ ที่พื้นดินเหมือนเคยมีใครเขียนอะไรบางอย่างและลบมันออกไป รอบ ๆ นั้นมีก้นบุหรี่ตกอยู่ด้วย'
ถ้าเขาเช็คก้นบุหรี่และพบว่ามันเป็นของผมล่ะ?
มันน่าอายมากเลยนะคุณว่าไหม
ผมเขียนอีเมลฉบับนี้หลังจากที่ผมนึกขึ้นได้และส่งรูปทั้งหมดไปให้คุณ ราว ๆ สิบนาทีก่อนหน้านั้น ยังพอมีเวลากว่าที่ผมจะทนความอับอายไม่ไหวจนทำอะไรลงไป
คุณคงรู้นะว่าต้องรับผิดชอบผมยังไง
รักคุณมาก ๆ
สตีเฟ่น สเตรนจ์
- Send email to Sherlock Holmes -
3 mins later
- You got a new reply -
แผนกนิติเวชมันว่างมากหรือไง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in