DAY 01 - JAZZ

What A Wonderful World

StrangeHolmes AU!university

เคยตกหลุมรักใครสักคนเพียงเพราะแค่ได้ฟังเพลงในเพลย์ลิสต์เดียวกับเขาไหม?

จอห์นคิดว่ารูมเมตของเขากำลังประสบปัญหานั้น

เชอร์ล็อกมักเล่นไวโอลินเวลาใช้ความคิด เขาได้ยินมันประจำจนแทบจะเป็นเสียงเพลงกล่อมนอนทุกคืน

มันจะไม่มีอะไรที่แปลกไปเลย คืนนี้จะเป็นเหมือนกับทุก ๆ คืนที่จอห์นจะนอนหลับไปเพราะเสียงไวโอลินของเพื่อนร่วมห้องดังกล่อมประสาท

แต่คืนนี้ไม่เหมือนเดิม

เชอร์ล็อกชอบเพลงคลาสสิก แต่ตอนนี้เขากำลังเล่นเพลงแจ๊ส

ไม่รู้หรอกนะว่าไปเจออะไรมา ครั้งสุดท้ายที่เขาได้ยินเพื่อนร่วมห้องเล่นเพลงคลาสสิกขับกล่อมคือเมื่อสองคืนก่อน 

หลังจากนั้นหนึ่งวัน ซึ่งก็คือเมื่อวาน มันมีเหตุการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้นนิดหน่อย

อันที่จริงมันก็ไม่ได้แปลกเท่าไหร่ ถ้าไม่นับว่ามันทำให้คนอย่างเชอร์ล็อก โฮล์มส์เปลี่ยนไปได้

จอห์นกลับเข้ามาที่ห้องหลังเลิกเรียน นั่นก็ดึกพอประมาณ เขาสังเกตเห็นรูมเมตของตัวเองกำลังนอนประสานมืออยู่บนโซฟาตัวยาว ดวงตาหลับพริ้ม หูฟังอินเอียร์เกาะอยู่กับใบหูทั้งสองข้าง สายของหูพังเชื่อมโยงมาถึงสมาร์ทโฟนไม่คุ้นหน้าที่วางอยู่บนโต๊ะกาแฟเตี้ย ๆ

"นั่นโทรศัพท์ใคร?" เขาถาม

"กำลังหาคำตอบ" เชอร์ล็อกเอ่ยบอก ทั้งที่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมา

จอห์นเงียบ ขมวดคิ้วมองเพื่อนร่วมห้องที่นอนนิ่งโดยมีหูฟังเสียบอยู่ที่หู

"เราสามารถทำความรู้จักกับใครบางคนได้ผ่านเพลย์ลิสต์ที่เขาฟังนะ นายรู้ไหม" คนร่างสูงพูดต่อ 

จอห์นเลิกคิ้ว จากนั้นเขาก็ไม่ได้เค้นถามเอาความจริงอะไร แค่เรียนมาทั้งวัน ไหนจะต้องลงวอร์ดก็เหนื่อยแทบแย่ จนอาบน้ำเสร็จกลับออกมานั่งที่ห้องโถง เชอร์ล็อกถึงอธิบายต่อว่าเขาเก็บโทรศัพท์เครื่องนี้ได้ และเขาก็ได้คุยกับเจ้าของมือถือแล้ว

คน ๆ นั้นเป็นรุ่นพี่คณะเดียวกับจอห์นนั่นแหละ พวกเขามีนัดส่งคืนโทรศัพท์กันพรุ่งนี้หลังเลิกเรียน

คำอธิบายของเชอร์ล็อกก็พอเข้าใจได้ แต่การแอบรื้อโทรศัพท์คนอื่นนี่ก็ค่อนข้างจะ... เอาเป็นว่าเขาไม่ค่อยเห็นด้วย ถึงมันจะเป็นแค่เพลย์ลิสต์ในเครื่องก็เถอะ

จอห์นไม่ได้พูดอะไรต่อ เขากลับเข้าห้องนอนเพราะความง่วงที่จู่โจมก่อนจะตื่นมาในเช้าวันใหม่และพบว่ารูมเมตของเขาได้นอนหลับไปโดยมีเพลย์ลิตส์นั้นขับกล่อม

และหลังจากที่เชอร์ล็อกเอาโทรศัพท์เครื่องนั้นไปส่งคืนให้เจ้าของ ตอนที่จอห์นกลับมาถึงห้อง เขาก็ได้ยินเสียงไวโอลินในทำนองที่ไม่คุ้นเคยกำลังบรรเลง

มันเป็นเพลงชื่อดังที่คิดว่าใคร ๆ ก็คงเคยได้ยิน

และที่สำคัญ... จอห์นเห็นว่ามันเป็นหนึ่งในเพลงที่อยู่ในเพลย์ลิสต์ของโทรศัพท์เครื่องนั้น

ชักน่าสนใจแล้วสิว่าไปเจอคนแบบไหนมา...

.

.

.

.