เมื่อเกมรักพาตัวเริ่มต้น ความรักก็เดินทางมาถึง

ลุ้นระลึกไปกับการวางแผนปล้นเงินค่าไถ่อย่างแนบเนียน เพื่อไม่ให้ตำรวจสะกดรอยตามได้ อีกทั้งหวั่นไหวกับความรักต้องห้าม ระหว่างโจรลักพาตัวหน้าตาดีกับเหยื่อสาวสวยปริศนา

ก็เราได้ยินเรื่องนี่มาสักพักแล้ว แอบรู้สึกว่าถูกสปอยล์มานิดหน่อยด้วยละค่ะ เพราะว่าตอนที่อ่านเรื่อง ฉันหายไปในวันหยุด Holiday ของโอตสึ อิจิ มีคนพูดถึงเรื่องนี้ของเคโงะเยอะเลย แต่ถ้าให้พูดรวมๆ เราชอบของโอตสึ อิจิมากกว่านะ

เรื่องนี้เราใช้เวลาอ่านสองวัน ซึ่งด้วยจำนวนหน้าและสปีดปกติของเราถือว่านาน ไม่รู้เหมือนกันเรารู้สึกว่ากับหนังสือเคโงะเราเครื่องติดช้าอะ มีแค่ช่วงท้ายๆที่เริ่มรู้ตัวว่าจะเข้าช่วงเฉลยหรือช่วงหักมุมแล้วก็ค่อยตื่นเต้นขึ้นมา แล้วก็รู้สึกว่าอ่านหนังสือเคโงะไปสักพักจะเริ่มรู้จังหวะว่าเค้าใกล้จะเฉลยแล้วนะ แล้วมันก็น่าจะฉีกไปเลยอะไรทำนองนี้ เราก็รู้สึกการที่รู้สึกแบบนี้ทำให้อดไม่ได้ที่จะคาดเดาไปทางที่สุดโต่ง ไม่น่าเชื่อไว้ก่อน เพราะคิดว่ายังไงก็ต้องทำให้เซอร์ไพรซ์ใช่ไหมล่ะ ต้องหักมุมใช่ไหมล่ะ บางทีพอมีความคิดอย่างนั้นแล้วก็รู้สึกไม่เซอร์ไพรซ์ซะเองเวลาเฉลยจริงๆ อะไรทำนองนี้

โอเค เข้าเรื่อง 555555 เรื่องนี้เป็นเรื่องของพนักงานบริษัทคนนึงที่โดนถอดออกจากโปรเจคที่ทำงานร่วมกับนิสเซมอเตอร์ ก็เลยนั่งรถไปที่บ้านของรองประธานนิสเซ เจอเด็กสาวคนนึงปีนรั้วออกมาเพื่อจะหนีออกจากบ้าน ก็เลยตัดสินใจตกลงกับเธอเพื่อลักพาตัวเธอเรียกค่าไถ่จากพ่อเธอ (คร่าวๆก็ประมาณนี้ล่ะนะ) 

ก็เราก็เดาเฉลยถูกส่วนนึงแต่ก็ไม่ได้ถึงกับถูกทั้งหมดโดยรายละเอียด แต่ชอบจังหวะจบเรื่องมาก ตอนที่ฟีลเหมือนกล้องแพนไปเห็นรูปที่ถ่ายเอาไว้น่ะ ก็คือแบบแหม! มันได้มาก

แล้วก็คาแรกเตอร์ของเรื่องนี้ก็คือญี่ปุ่นแบบสุดๆ เป็นคาแรกเตอร์ดีไซน์ที่มีเอกลักษณ์มาก แบบหนุ่มออฟฟิศแปลกๆคนหนึ่งกับเด็กสาวใจกล้า แล้วก็ mindset หนุ่มออฟฟิศที่มีต่อผู้หญิงก็คือแบบ สมจริงมาก 55555555 สมจริงจนน่ากลัวเลย

รวมๆก็คิดว่าอ่านได้เพลินๆ ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นของเคโงะก็คิดว่าเป็นอีกเรื่องที่ถือโดดเด่นล่ะมั้ง แต่แน่นอนว่าเราก็ยังชอบกลลวงซ่อนตายมากกว่า (อันนั้นเป็นฟีลว่าอ่านเป็นเรื่องแรกด้วยแหละนะ)