อ่านเรื่องย่อหรือกระทั่งจากใจสำนักพิมพ์ในหน้าแรกๆของหนังสือก็รู้สึกว่า ท้าทายศีลธรรมมากทีเดียว 555555 เราอ่านแบบค่อนข้าง questionable ในตอนแรก จริงๆ เราเชืื่อมุมมองซาราสะนะ คิดว่าซาราสะเป็นผู้เล่าที่น่าเชื่อถือ (ไม่ได้เหมือนตอนโลลิต้าอะ) แล้วก็รู้สึกมันเล่าออกมาแบบไม่เหมือนกับที่คิดเอาไว้ว่าจะเล่า แบบมู้ดคือดี คนเขียนคือเขียนเก่งมาก ฟีลลิ่งมันดีมาก ทุกบรรทัดคือดี ยกเครดิตให้คนแปลด้วยส่วนหนึ่งเพราะภาษาลื่นไหลมาก ใช้คำได้ดี มีหลายบรรทัดที่แบบอื้อหือ ดีมากจริงๆ

คือกะจะใช้เวลาอ่านสักอาทิตย์นึงแต่ปรากฏว่าบ่ายวันเดียวอ่านจนจบเลย เรื่องมันวางไม่ลงจริงๆ แบบจริงๆ (คือเราอ่านหนังสือเยอะมาก ดูจากจำนวนหนังสือใน blog รวมก็ได้ว่าเยอะมากๆ หนังสือที่ทำให้วางไม่ลงขั้นนี้มีไม่กี่เล่มหรอกนะ)

แล้วก็ชอบจังหวะที่ปมคลายออกมามากๆเลย สงสารฟุมิที่เติบโตมาด้วยความรู้สึกแบบนั้น จริงๆ รู้สึกว่าทั้งฟุมิทั้งซาราสะคงจะถูกอีกฝ่ายช่วยเอาไว้ทั้งคู่แหละ คือฟุมิเติบโตมาแบบเคร่งครัดมาก จนแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆที่ออกนอกกรอบก็ทำแล้วประหม่ามาก ไม่ต้องพูดถึงการพาเด็กผู้หญิงวัยประถมมาอยู่ที่บ้านเลย และแม้กระทั่งซาราสะก็เข้าใจฟูมิเป็นแบบที่ฟูมิบอกตอนแรกเหมือนกัน เพราะว่ายังคิดถึงการเช็ดปากว่าเป็นการสัมผัสด้วยความใคร่เลย - จริงๆ คนเขียนเก่งมาก ในการเขียนตัวละครฟูมิที่แบบทำอะไรที่ท้าทายศีลธรรมคนอ่านมาก แล้วเล่าจาก POV ซาราสะ แต่ยังไม่ทำให้คนอ่านรู้สึกถึงขั้นรังเกียจตัวละครตัวนี้อะ

ส่วนซาราสะ ก็คือเราคิดว่าซาราสะเป็นคนเข้มแข็งมาก คือมีชีวิตที่แบบน่าสงสาร ถูกสังคม judge แล้วก็จะถูก judge ตลอดไปด้วย

ทั้งสองคนเราคิดว่าเป็นคนสองคนที่เข้ากันดีนะ น่าจะอยู่กันแบบมีความสุข ทั้งนิสัยก็เข้ากันได้ดี เป็นตัวของตัวเองได้กันทั้งคู่ แล้วก็ในเรื่อง sex ก็เข้ากันได้ดี ทั้งฟุมิที่เกิดความรู้สึกแบบนั้นไม่ได้ แล้วก็ทั้งซาราสะที่ไม่ชอบเรื่องแบบนี้ด้วย

ตอนแรกเรายังคิดอยู่ว่า เรื่องนี้จะจบยังไง ถ้ามันจบแบบ Happy เราจะชอบเรื่องนี้ได้จริงเหรอ แต่ตอนที่เฉลยปมออกมา ปรากฏว่าเราก็ชอบได้จริงๆ ค่ะ มัน address ปัญหาหลายอย่างนะ ทั้ง DV ทั้ง SH ในส่วนของ DV เวลาที่อธิบายเหตุผลของการกระทำแบบนั้นชวนให้นึกหงุดหงิดนิดหน่อย 55555

เราขอไม่สปอยปมฟูมิตรงๆแล้วกัน แต่บอกได้ว่าโดยรวมแล้วเรื่องนี้เราชอบค่ะ