เรื่องย่อหลังปก
เมื่ออาชญากรต่างปิดปากเงียบ พาเหรดก็ไร้สรรพเสียง
วันหนึ่ง สาวน้อยผู้มีพรสวรรค์ในการร้องเพลงและเป็นที่รักใคร่ของผู้คนได้หายตัวไปอย่างลึกลับ 2 ปีต่อมา เธอถูกพบเป็นศพในบ้านที่ถูกไฟไหม้ ซึ่งสถานที่ที่พบศพไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับเธอเลย ผู้ต้องสงสัยคือชายผู้เคยตกเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมเด็กหญิง ซึ่งมีคุนาซางิเป็นผู้รับผิดชอบในคดีนั้น ในคราวนั้นตำรวจไม่อาจเอาผิดชายผู้นั้นได้ แล้วคราวนี้ทำท่าจะลงเอยเช่นเดียวกัน เมื่อตำรวจทำอะไรไรไม่ได้ ชาวเมืองที่โกรธแค้นจึงเริ่มเคลื่อนไหว โดยมีวันงานพาเหรดเทศกาลฤดูใบไม้ร่วงเป็นวันพิพากษา
คุยกันหลังอ่าน (สปอยล์)
เล่มนี้เรารู้สึกกลางๆ เป็นงานเคโงะแบบเรื่องยาว คือถ้าพูดถึงเรื่องยาวของเคโงะเราชอบจริงๆ อยู่ไม่กี่เรื่องมี devotion of suspect X รักข้างเดียว แล้วก็หน้าที่กับนาทีชีวิต
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เรารู้สึกว่าไม่ควรอ่านรีวิวเพราะจะสปอยล์จนเสียอรรถรสแน่
เรื่องนี้เรารู้สึกว่าเล่าเรื่องนานมาก แบบช่วงเล่าก่อนที่จะมัดปมเฉลย คือคนเขียนเล่น WHO อย่างหนักหน่วง แบบสมเป็นเคโงะ หักมุมได้ดี เราแอบสงสัยคนนี้อยู่ก่อนแล้ว แต่คิดด้วยเหตุผลอื่น (ซึ่งไม่ใช่อะนะ) แบบพูดถึงว่าสามีใส่ใจเด็กสาวมากอะไรทำนองนี้ ตอนที่รูมิเป็นฝ่ายบรรยายเรื่องของตัวเองแรกๆ เลยอะนะ ก็คิดว่าคนนี้ก็ดูมีแรงจูงใจเหมือนกัน แต่ตอนที่เป็นช่วงฆาตกรรมจริงๆ แล้วมีหลายคนร่วมขนาดนั้น เราก็ปักใจเชื่อไปแล้วว่าคนร้ายคือใคร แบบแทบไม่ได้สงสัย จนกระทั่งตอนช่วงจะจบแล้วจริงๆนั่นแหละ รู้สึกว่าจังหวะช่วงจบคือดีเลย น่าสนใจมาก พลิกแล้วพลิกอีก 5555
แล้วก็เรื่องนี้ยุกาว่าอ่อนโยนขึ้นจริงตามที่โปรยไว้ในช่วงคำนำเลย คือมีการพูดถึงการกระทำของตัวเองใน suspect x ด้วย ว่าถ้าเป็นยุกาว่าคนปัจจุบันจะเลือกทำแบบนั้นหรือเปล่านะ แต่ส่วนตัวเราคิดว่าจะยังคงพูดความจริงอยู่ดี แต่อาจจะละมุนละม่อมกว่านั้นละมั้ง
สุดท้ายคือไม่รู้ว่าเราคิดไปเองคนเดียวหรือเรื่องมันชงไปทางยุกาว่า อุทสึมิ นะ คือมันมีฉากเล็กๆ น้อยๆ หรือบทสนทนาแบบ small talk ที่แบบอืมม หรือในอนาคตสองคนนี้จะยังไงนะ เหมือนตอนที่ยุกาว่าส่งอีเมลบอกอุทสึมิเรื่องที่มาทำงานต่างเมือง แต่เพื่อนกลับไม่รู้ซะอย่างนั้นอะไรทำนองนี้อะ
E-Book: CLICK!
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in