นางหนี... เขาไล่ล่า

นี่เป็นเรื่องราวระหว่างหญิงสาวผู้แยกแยะความรักและความเกลียดชังอย่างชัดเจนกับจอมโจรผู้เหี้ยมโหดเลือดเย็น

‘หนิงฉือ’ พระขนิษฐาของฮองเฮาผู้เกรียงไกรจับพลัดจับผลูตกเป็นเมียของโจรป่าโดยบังเอิญ เมื่อสบโอกาสเหมาะนางจึงหาทางหนีออกจากรังโจรโดยทิ้งลูกน้อยคนหนึ่งไว้ให้เขาดูต่างหน้า

แต่หารู้ไม่ว่ายามที่นางกินดีอยู่ดี มั่งมีเงินทองและลาภยศ เขาและลูกชายกลับบุกป่าฝ่าดง พลิกแผ่นดินต้าฉีทุกซอกทุกมุม แม้ตายก็ไม่ยอมลดละเพื่อตามหานาง

‘เซียวชิงซาน’ คิดแต่เพียงว่า ‘รอให้เจอตัวเสียก่อน ข้าจะเล่นงานเจ้าให้ถึงตาย’

ทว่าเจ้าเป็นดั่งสิ่งล้ำค่าในชีวิต แล้วข้าจะทำลงหรือ?

เรื่องนี้เป็นเรื่องของห้องสมุดค่ะ มีสามเล่มจบ ก่อนอื่นเลย เราสงสัยมากว่าบนหน้าปกมันคือพระเอกจริงๆเหรอ คือบนหน้าปกดูแบบลุคบัณฑิตถือตำรา ไม่ก็เทพเซียนอะ คือตัวพระเอกจริงๆเป็นหัวหน้าโจรอยู่บนเขา แต่ก่อนอ่านหนังสือไม่ออกด้วยซ้ำ ตอนนี้ก็ยังไม่ชอบอ่านหนังสือ คือผู้ชายบนหน้าปกก็สวยนะ แต่มันรู้สึกว่านี่ไม่ใช่พระเอกอะค่ะ 555 ซ้ำยังผมขาวอีก

มาที่เนื้อเรื่องกันบ้าง จริงๆคือตามเนื้อเรื่องหลังปกเลย คือเรื่องนี้นางเอกเป็นน้องสาวของฮองเฮา เป็นลูกสาวคนสุดท้องของจวนกั๋วกงที่ทุกคนในบ้านเอาอกเอาใจ วันนึงหายไป ถูกพระเอกที่เป็นหัวหน้าโจรช่วยเอาไว้ แล้วก็มีลูกด้วยกัน ด้วยความเข้าใจผิดบางอย่าง นางเอกก็หนีกลับเมืองหลวงมา ทิ้งพระเอกกับลูกเอาไว้ พระเอกก็พาลูกเดินทางตามหานางเอกอยู่สามปี โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางเอกคือใคร ชื่อเต็มว่าอะไร (จริงๆหาเจอก็นับว่าปาฏิหาริย์อยู่เหมือนกันนะ 5555 ถ้าเป็นชีวิตจริงน่าจะหาไม่เจอ)

ตัวพระเอกเป็นแนวรักเมียมาก หลงเมียมาก แต่ก็คือไม่เคยมีครอบครัว ไม่เคยมีคนรักมาก่อน ก็จะแบบเงอะๆงะๆ ไม่รู้ต้องจัดการกับความสัมพันธ์นี้ยังไง แต่รวมๆแล้วพระเอกไม่เคยทำอะไรผิดเลย ส่วนนางเอกเรื่องที่เข้าใจผิดมาก็คือฟังจากผู้หญิงคนอื่นที่จงใจให้นางเอกเข้าใจผิดนั่นแหละ เมื่อบวกกับพระเอกที่ชอบดุ อ่านนางเอกไม่ค่อยออก นางเอกก็เลยตัดสินใจหนีกลับบ้าน

เราอ่านไปด้วยความรู้สึกว่ามันไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ คือก็ไม่ได้แบบแย่จนต้องดรอปนะคะ แต่ก็รู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันไม่ค่อยมีอะไร การฟาดฟันเรื่องอำนาจในวังหลวงก็เป็นการเล่าแบบผ่านๆมากๆ ชีวิตทุกคนในจวนก็ค่อนข้างดี ไม่ได้มีอุปสรรคอะไรคอขาดบาดตาย นางเอกพระเอกพอทำความเข้าใจกันได้แล้วก็ไม่ได้มีอุปสรรคอะไรด้านความสัมพันธ์มาให้สะดุดอีก

สรุปแล้วเรารู้สึกว่ามันไม่ค่อยโดดเด่น ไม่ว่าจะในแง่ของพลอต หรือตัวละคร บางจังหวะยังให้ความรู้สึกย้วยๆ แบบมันดูยืดๆนานๆไปหมด พลอตขนาดนี้ไม่จำเป็นต้องสามเล่มจบก็ได้มั้ง 55555