เราคิดว่าเรามีความสามารถพิเศษอย่างหนึง คือ
เราสามารถกลมกลืนไปสิ่งรอบข้างได้
แต่มากไปหน่อย. . . .
เลยกลายเป็นคนที่ใครๆ ก็มองไม่เห็น
มันทำให้เรากลายเป็นคน ที่ชอบทำอะไรแปลกๆ ไม่ค่อยแคร์อะไร
เพราะคิดว่ายังไง ก็ไม่น่าจะมีใครเห็นอยู่แล้ว
มันทำให้เราเป็นคนชอบเดินช้าๆ
เพราะคิดว่ายังไง ก็ไม่มีคนคอยรออยู่แล้ว
แต่ว่าพอเดินไปเรื่อยๆ ก็ไปเจอเงาสะท้อน
มันทำให้เราเห็นว่า ยังมีตัวเราเองที่คอยอยู่นะ
ถึงจะไม่แคร์คนอื่น แต่แคร์ตัวเองบ้างนะ :)
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in